Over werking van smaak (in de mond)

[ecrivain]

Laatst las ik een artikel, dat weliswaar over 'culinair proeven' ging, maar ook prima op roken van toepassing is (vermoed ik).
De mensheid schijnt te kunnen worden ingexeeld in drie categoriën 'proevers':

1. 'onder' proevers
2. Gemiddelde proevers
3. Boven (-gemiddelde) proevers.

Om met de laatste categorie te beginnen: dit zijn de (amateur-) koks, de lekkerbekken, de culinair ontwikkelden. Zij proeven meteen dat ene drupje truffelolie in een pan soep van vier liter, rafelen een mooie bourgogne uiteen in duizend herkenbare facetten (helling ten zuiden van Auxerre, geoogst tussen 12 en 17 september 1999 en hij is vervoerd in een bestelwagen van Renault die een achterwiel miste -waarschijnlijk het linker) en ruiken in een rokerslounge of en hoeveel latakia er in de pijptabak van een van de aanwezigen is gemixed (ga efkes buiten staan, sè vriend).
Deze categorie zou slechts 10% van de bevolking beslaan.
De middencategorie bestaat uit 80%. Het is die categorie waar tegenwoordig alles wordt op afgestemd. Soep van Unox, Heineken bier, confiture van 'Bonne Maman', Willem II sigaren, Conimex' Oosterse keuken etc. etc. Hooguit is er nog een vrouwenvariant (frambozenbier, laffe rosé), maar dat is het dan ook. Deze groep ervaart dat alles als 'lekker', en dus wordt het de andere 20% ook door de strot geramd.
Gelukkig vindt slechts 10% dat erg; de bovenproevers. Maar zij scharrelen hun versproducten en 'speciallekes' toch wel bij mekaar uit een oneindige lijst adresjes (vooral niet doorvertellen). Hooguit geven ze af op de smaakloze 'allemansvrienden' en winden ze zich op over hoe Bockbier toch als speciaal kan worden ervaren.
De onderproevers hebben hiervan geen last. Ze proeven het toch niet, subtiliteiten ontgaan hen volledig.
Ik beken meteen schuld: ik ben zo'n onderproever. Ik kook elke dag vers, omdat het gezond schijnt te zijn. Maar verse boontjes of uit blik? Alleen de stuctuur is voor mij anders. De smaak is zoveel hetzelfde dat ik geen verse boontjes ga zitten doppen. Ik proef wel een beetje verschil, maar om daar nu...enfin.
Datzelfde heb ik met pijptabak. De subiliteiten van Baai, Semois of Virginia ontgaan mij volledig. Ik voel alleen het branden op de tong als ik wat te hard trek (waarschijnlijk in een poging tenminste íets te proeven), maar lol beleef ik er niet aan. Ik moet het dus van de wat zwaardere mixen hebben. Hooguit kan ik de smaak van een tabak té vinden (Clan vond ik misselijkmakend zoet), maar het verschil tussen caramel en vanille? Voor mij nauwelijks waarneembaar. Dat snufje citrus, met héél even, achter op de tong, een vleugje 'ongewassen BH? Ik paf verder en stel in het beste geval vast dat deze 'tenminste prettig op de tong komt'.
Dus is mijn zoektocht naar tabak erop gericht een 'robuuste allemansvriend' te vinden, die het niet teveel moet hebben van ragfijne smaakpatronen. Stoppen, aansteken en *patatboem* raak.
Ik moet ervan zien te profiteren zolang mijn smaakpapillen de rook überhaupt nog overleven.

PS: iemand tips?

[Asmodeus]

Probeer eens Five Brothers : makkelijk brandend te houden, enorm veel nicotine en ontbeert iedere vorm van subtiliteit

[Godfrey59]

Wilt u een Patatboem Probeer dan eens de Ennerdale Lakeland flake van Gawith & Hogard of de Lakeland Dark van SG
You love it or hate it . Sommige gaan ervan over hun nek maar gegarandeerd Patatboem

Lakeland tabak heeft een zeer duidelijke afwijkende smaak en reuk tegenover andere pijptabakken .


Godfrey

[ecrivain]

Ik huiver bij de beschrijving..ergens een sample scoren..

[ecrivain]

Probeer eens Five Brothers : makkelijk brandend te houden, enorm veel nicotine en ontbeert iedere vorm van subtiliteit

Ga ik doen, merciekes!

[magicmarcello]

Inhakend op bovenstaande geluiden;
Lakeland tabakken; smaak met een twist (zeepachtig, parfumachtig, bloemen...) - Gawith & Hoggarth is een goede producent van deze smaakstroming.
FiveBrothers; ...echt, pfff, een en al ongenuanceerde nicotinebom...
Latakia tabakken; van licht tot zwaar kaliber, gerookte smaak van oude havens, touwen, leer en teer, geschikt voor piraten zowel als voor gentlemen.
(2 bekende bommen; o.a. Pirate Kake en Nightcap)
Rope tabakken; dikke drollen in bruin en zwart, de bruine zijn de heftigste.
(zeer zwaar en apart spul, scheermes nodig)
Ben er zeker van dat er nog vele andere tabakken zijn die qua intense smaak het 'patatboemeffect' kunnen veroorzaken, maar dit zijn de toch wel wat bekendere...

[teunis]

In de zoete hoek: BIBO
Alleen maar sinaasappel en dat de hele pijp lang.

[ecrivain]

Inhakend op bovenstaande geluiden;
Lakeland tabakken; smaak met een twist (zeepachtig, parfumachtig, bloemen...) - Gawith & Hoggarth is een goede producent van deze smaakstroming.
FiveBrothers; ...echt, pfff, een en al ongenuanceerde nicotinebom...
Latakia tabakken; van licht tot zwaar kaliber, gerookte smaak van oude havens, touwen, leer en teer, geschikt voor piraten zowel als voor gentlemen.
(2 bekende bommen; o.a. Pirate Kake en Nightcap)
Rope tabakken; dikke drollen in bruin en zwart, de bruine zijn de heftigste.
(zeer zwaar en apart spul, scheermes nodig)
Ben er zeker van dat er nog vele andere tabakken zijn die qua intense smaak het 'patatboemeffect' kunnen veroorzaken, maar dit zijn de toch wel wat bekendere...

Ok! Er gaat een wereld voor mij open!

[ecrivain]

In de zoete hoek: BIBO
Alleen maar sinaasappel en dat de hele pijp lang.

Nu hou ik niet van appelsienen, toch eens proberen. Merci!

[Paasei]

je smaak zal zich ongetwijfeld nog ontwikkelen, dat je toch nog wat meer nuances kan ontdekken, hoe ver die zich ontwikkelt is natuurlijk een ander paar mouwen

[Meester W]

Welk een prachtig geschreven hilarisch verhaal

Een ware ecrivain !

Bibo en Nightcap cum suis. Zoals het weer bij ons

Alles wat er tussen ligt- en dat is nogal wat - zijn in feite in mijn beleving afspiegelingen van day and
night(cap)

Ik denk dat elke smaakbeleving een kwestie is van tijd en plaats

Dat geldt voor drank,spijs en tabak

Een goede Pomerol, canard à l'orange crêpes Susette en een pijp met straffe Latakia bij de cognac smaakt dans le sud op een zwoele juliavond toch anders dan op een regenachtige februariochtend schuilend in een bushokje op weg naar een eng kantoor

Toch?

[Winslow Collector]

Als "aroma-nerd" voor wat betreft een andere passie (whisky), moet mij toch een kleine, maar zeker essentiële, kanttekening van het hart.

De topic-titel vermeldt tussen haakjes "in de mond". Vervolgens gaat het over het idee, dat de schrijver volgens hemzelf een zeer ongenuanceerd palet denkt te onderscheiden.

Welnu, beste ecrivain, onze mond is dan ook een zeer ongenuanceerd (lees: zeer beperkt) instrument om smaken te onderscheiden. want zij kan slecht 5 smaken onderscheiden, elk in verschillende concentraties. En dat zijn: zuur, zout, zoet, bitter en umami (= beste te omschrijven als hartig). En wat men vroeger dacht, dat elk van die smaken op een specifiek deel van de tong zou liggen, is inmiddels ook al achterhaald en de receptoren voor deze 5 smaken zijn verspreid in de mond te vinden.
Dus ervaringen als chocolade, latakia, sinaasappel, vanille, en wat wij dan ook als smaak ervaren, komt binnen door onze neus. Waar we vaak spreken over smaak, spreken we feitelijk vaak voor
meer dan 90% over aroma's.

Als whisky-nerd ben ik veel met juist die dingen bezig, vandaar mijn aanvulling/kanttekening.

Dus ja, ecrivain, wij hebben allemaal een zeer beperkt onderscheidingsvermogen in de mond. Ook die "toppers" uit de culinaire wereld. Het gaat namelijk voornamelijk om de neus (als zintuig voor waarneming honderden malen beter en gevoeliger dan de mond), ervaring (hoe meer je geproefd/geroken hebt, hoe meer ervaring), en de gesteldheid van de hersenen (hoe beter je de ervaringen hebt opgeslagen, hoe gemakkelijker je een aroma/smaak kunt herkennen/benoemen).

Het olfactorisch vermogen van de mens is individueel bepaald (en dus per mens verschillend) en de een is daar wat beter in dan de ander, je bent er simpelweg mee geboren, of niet. Dit aangeboren olfactorisch vermogen (het vermogen geuren te herkennen) is minstens 60-70% van de ervaring. Maar je kunt het voor een deel ook wel trainen en daarnaast helpt het goed categoriseren (op papier of in de hersenen) om steeds "beter" te worden in herkennen en benoemen van geuren.

Daarom denken sommige mensen, dat de waarneming beter wordt naarmate je ouder wordt en daarmee de kwaliteit van het leven pas op latere leeftijd naar voren komt. Niets is minder waar, als het om de zintuigen gaat. Die worden namelijk steeds slechter op hogere leeftijd. Ook die fysieke vermogen nemen sluipend en langzaam af (takelen af?) in de loop der jaren.

Het meer genieten van smaakjes en geuren zit hem dan juist in die ervaring (méér geroken/geproefd in je langere leven = sneller die betere ervaringen weer herkennen = genieten) en die databank met aroma's in de hersenen is aardig vol en de highlights worden direct herkend (zowel de lekker highlights om van te genieten, als ook de smerige uit het verleden waardoor je vol zelfvertrouwen en resoluut kunt bepalen wat je wél en niet lekker vindt). Het beter kunnen benoemen vanwege het hebben van voldoende herinneringen en herhalingen daarvan, lijkt alsof de oudere mens "beter" is geworden dan de jongere mens in zijn waarneming.

Enfin: proef, ruik, train, vergelijk, probeer, documenteer (of onthoud) en dat alles leidt, met het verstrijken der jaren, tot een intenser genieten.

[Janno]

Mooie en heldere verhandeling WC. Leve de neus! Naast alle tips die jij geeft hier nog een paar die mij hebben geholpen om meer van de tabak te genieten.
Allereerst, neem de tijd en ga ervoor zitten. Rook met aandacht.
Vermijd te snel en te hard trekken. Hoe rustiger je trekt, hoe meer smaak je ervaart.
Hou de rook in de mond en laat het ronddansen. Gebruik de neus bij het uitademen. Blaas de ene keer de rook uit en laat het de andere keer rustig ontsnappen met slechts een klein beetje hulp. Speel ermee,
Neem af en toe een slok van een lekker drankje.

[The_Undertaker]

Enfin: proef, ruik, train, vergelijk, probeer, documenteer (of onthoud) en dat alles leidt, met het verstrijken der jaren, tot een intenser genieten.

Dit kan ik alleen maar onderstrepen. Trainen, oefening baart ook hier vaak kunst (ik zeg bewust vaak, want veronderstel dat iemand geen reuk heeft, dan houdt het gauw op..), dat is wat ik ervaren heb. In het geval van tabakken is het bij mij nog lastig om de fijnste nuances eruit te halen zoals sommigen hier weten te doen, maar dat zal ook met mijn rooktechniek te maken hebben. In het geval van bieren, vroeger was een dubbel een dubbel, een tripel een tripel, de meeste pilseners waren gewoon pils en datzelfde ging ook een klein beetje op voor de witbieren. Tegenwoordig weet ik daar toch ook vrij veel smaaknuances uit te pikken, wat ook bewezen is in een 'blinde' bierproeverij. Het lastige hierin is alleen dat toch iedereen, of ik in ieder geval, een beetje een eigenzinnige interpretatie heeft van de diverse smaaknuances, maar dat maakt het ook interessant om er eens lekker over te twisten

[Jos]

Dus we moeten hier onze neus voor ophalen?

[Wowbagger]

En probeer zeker ook eens met de ogen gesloten te roken...

[ecrivain]

je smaak zal zich ongetwijfeld nog ontwikkelen, dat je toch nog wat meer nuances kan ontdekken, hoe ver die zich ontwikkelt is natuurlijk een ander paar mouwen

Mwaaah..kweeni se. Het schijnt een vrij vaststaand gegeven te zijn. Genetisch bepaald ook. Niettemin bedankt vr de reactie!

[ecrivain]

Welk een prachtig geschreven hilarisch verhaal

Een ware ecrivain !

Bibo en Nightcap cum suis. Zoals het weer bij ons

Alles wat er tussen ligt- en dat is nogal wat - zijn in feite in mijn beleving afspiegelingen van day and
night(cap)

Ik denk dat elke smaakbeleving een kwestie is van tijd en plaats

Dat geldt voor drank,spijs en tabak

Een goede Pomerol, canard à l'orange crêpes Susette en een pijp met straffe Latakia bij de cognac smaakt dans le sud op een zwoele juliavond toch anders dan op een regenachtige februariochtend schuilend in een bushokje op weg naar een eng kantoor

Toch?

Whoehahahaha! Treffend omschreven. Ik ga er eens op letten. En veel proberen natuurlijk.

[ecrivain]

Als "aroma-nerd" voor wat betreft een andere passie (whisky), moet mij toch een kleine, maar zeker essentiële, kanttekening van het hart.

De topic-titel vermeldt tussen haakjes "in de mond". Vervolgens gaat het over het idee, dat de schrijver volgens hemzelf een zeer ongenuanceerd palet denkt te onderscheiden.

Welnu, beste ecrivain, onze mond is dan ook een zeer ongenuanceerd (lees: zeer beperkt) instrument om smaken te onderscheiden. want zij kan slecht 5 smaken onderscheiden, elk in verschillende concentraties. En dat zijn: zuur, zout, zoet, bitter en umami (= beste te omschrijven als hartig). En wat men vroeger dacht, dat elk van die smaken op een specifiek deel van de tong zou liggen, is inmiddels ook al achterhaald en de receptoren voor deze 5 smaken zijn verspreid in de mond te vinden.
Dus ervaringen als chocolade, latakia, sinaasappel, vanille, en wat wij dan ook als smaak ervaren, komt binnen door onze neus. Waar we vaak spreken over smaak, spreken we feitelijk vaak voor
meer dan 90% over aroma's.

Als whisky-nerd ben ik veel met juist die dingen bezig, vandaar mijn aanvulling/kanttekening.

Dus ja, ecrivain, wij hebben allemaal een zeer beperkt onderscheidingsvermogen in de mond. Ook die "toppers" uit de culinaire wereld. Het gaat namelijk voornamelijk om de neus (als zintuig voor waarneming honderden malen beter en gevoeliger dan de mond), ervaring (hoe meer je geproefd/geroken hebt, hoe meer ervaring), en de gesteldheid van de hersenen (hoe beter je de ervaringen hebt opgeslagen, hoe gemakkelijker je een aroma/smaak kunt herkennen/benoemen).

Het olfactorisch vermogen van de mens is individueel bepaald (en dus per mens verschillend) en de een is daar wat beter in dan de ander, je bent er simpelweg mee geboren, of niet. Dit aangeboren olfactorisch vermogen (het vermogen geuren te herkennen) is minstens 60-70% van de ervaring. Maar je kunt het voor een deel ook wel trainen en daarnaast helpt het goed categoriseren (op papier of in de hersenen) om steeds "beter" te worden in herkennen en benoemen van geuren.

Daarom denken sommige mensen, dat de waarneming beter wordt naarmate je ouder wordt en daarmee de kwaliteit van het leven pas op latere leeftijd naar voren komt. Niets is minder waar, als het om de zintuigen gaat. Die worden namelijk steeds slechter op hogere leeftijd. Ook die fysieke vermogen nemen sluipend en langzaam af (takelen af?) in de loop der jaren.

Het meer genieten van smaakjes en geuren zit hem dan juist in die ervaring (méér geroken/geproefd in je langere leven = sneller die betere ervaringen weer herkennen = genieten) en die databank met aroma's in de hersenen is aardig vol en de highlights worden direct herkend (zowel de lekker highlights om van te genieten, als ook de smerige uit het verleden waardoor je vol zelfvertrouwen en resoluut kunt bepalen wat je wél en niet lekker vindt). Het beter kunnen benoemen vanwege het hebben van voldoende herinneringen en herhalingen daarvan, lijkt alsof de oudere mens "beter" is geworden dan de jongere mens in zijn waarneming.

Enfin: proef, ruik, train, vergelijk, probeer, documenteer (of onthoud) en dat alles leidt, met het verstrijken der jaren, tot een intenser genieten.

Wat een degelijk onderbouwd antwoord! Ik bedoelde overigens juist datgene, maar jij zit er overduidelijk beter in.
Ik ga mijn best doen!

[ecrivain]

Mooie en heldere verhandeling WC. Leve de neus! Naast alle tips die jij geeft hier nog een paar die mij hebben geholpen om meer van de tabak te genieten.
Allereerst, neem de tijd en ga ervoor zitten. Rook met aandacht.
Vermijd te snel en te hard trekken. Hoe rustiger je trekt, hoe meer smaak je ervaart.
Hou de rook in de mond en laat het ronddansen. Gebruik de neus bij het uitademen. Blaas de ene keer de rook uit en laat het de andere keer rustig ontsnappen met slechts een klein beetje hulp. Speel ermee,
Neem af en toe een slok van een lekker drankje.

Merci, nuttige tips!

[ecrivain]

Enfin: proef, ruik, train, vergelijk, probeer, documenteer (of onthoud) en dat alles leidt, met het verstrijken der jaren, tot een intenser genieten.

Dit kan ik alleen maar onderstrepen. Trainen, oefening baart ook hier vaak kunst (ik zeg bewust vaak, want veronderstel dat iemand geen reuk heeft, dan houdt het gauw op..), dat is wat ik ervaren heb. In het geval van tabakken is het bij mij nog lastig om de fijnste nuances eruit te halen zoals sommigen hier weten te doen, maar dat zal ook met mijn rooktechniek te maken hebben. In het geval van bieren, vroeger was een dubbel een dubbel, een tripel een tripel, de meeste pilseners waren gewoon pils en datzelfde ging ook een klein beetje op voor de witbieren. Tegenwoordig weet ik daar toch ook vrij veel smaaknuances uit te pikken, wat ook bewezen is in een 'blinde' bierproeverij. Het lastige hierin is alleen dat toch iedereen, of ik in ieder geval, een beetje een eigenzinnige interpretatie heeft van de diverse smaaknuances, maar dat maakt het ook interessant om er eens lekker over te twisten [emoji38]

Dat is het zeker! En bieren? Die hebben een rijker pallet dan wijn (au, niet slaan mensen!)

[ecrivain]

En probeer zeker ook eens met de ogen gesloten te roken...

Proberen meer dan waard!

[magicmarcello]

Dus we moeten hier onze neus voor ophalen?

Yep, en grondig ook...
Onze Winsløw Collector presenteert hier geen fabeltje...

[Winslow Collector]

Dat is het zeker! En bieren? Die hebben een rijker pallet dan wijn (au, niet slaan mensen!)

Eeeeuhm, komt die nerd weer. Sorry.

Bier, wijn en whisky zijn alle drie de top in complexiteit. Elk van deze dranken bevat 400 aroma's (vergelijk dat nog eens even met die 5 smaken die onze mond kan waarnemen). Met die 400 aroma's zijn dit de meest complexe dranken, nu bekend.

Wat cijfers over aroma's in dranken uit een andere post op dit forum:

Er zit toch wel verschil in complexiteit van dranken, qua aantal nuances. Zo zijn er in sherry ruim 130 verschillende aroma's waarneembaar (en dat is al een hele hoop, geloof me).

In rum 46 aroma's gedetecteerd, in port 35, iets meer dan 90 in madeira en van cognac heb ik de gegevens van gaschromatografische testen nog niet gevonden, maar ene meneer Lenoir heeft uit 5000 verschillende cognacs een lijst van 63 aroma's gemaakt. Voor cognac zijn er vast wel enkele tientallen meer, maar zeker geen honderden.


Whisky, wijn en bier dus 400. Natuurlijk proeft/ruikt niemand alle 400 aroma's in een glas van een dezer dranken, maar ze zitten er wel in. Alleen bij de ene whisky zijn er 3,4 of 5 overheersend en daarom goed herkenbaar. De meeste van die 400 aanwezige stoffen zijn voor ons mensen fysiek niet herkenbaar vanwege de zeer kleine aanwezigheid. In de oude versies van de Highland Park 18yo (years old) heeft een Franse parfum-ontwerper 24 aroma's ontdekt en kunnen benoemen end at is zeer goed qua prestatie en een zeer complexe whisky. Een blender in de whisky-industrie moet na 10 jaar opleiding en stage 200 van de 400 aroma's kunnen onderscheiden..., EN BENOEMEN (en dat laatste is mogelijk nog moeilijker dan het herkennen/waarnemen). Moet er bij dit voorbeeld wél bij zeggen, dat de toenmalige 18yo Highland Park een fors deel 25 jaar oude whisky bevatte, simpelweg wegens een groot tekort aan die 18-jarige populaire versie. Deze whisky haalde toen prijs na prijs op whisky-festivals.

Een ander voorbeeld van whisky, de Arran Amarone finish, die duidelijk tonen van kersen, chocolade en Turks fruit bevat (de snoepjes, niet de film). In ieder geval erg duidelijk en aroma's die je niet snel met een distillaat als whisky zou verwachten, voor de meesten.

Oh ja, dat gaschromatografisch testen is iets van de laatste decennia. Vroeger kon men het aantal aroma's niet bewijzen, maar met deze testmethode (machine) kan men een stof onderzoeken en men krijgt een exacte uitdraai van welke stoffen er in zitten. Een hele rij chemische formules en men weet van elke formule waar deze (puur) naar ruikt. Voor de mede-chemische-nerds een paar voorbeelden wat men herkent met dat apparaat:
Octylacetaat = C10H20O2 , dus 10 koolstofatomen, 20 waterstofatomen en 2 zuurstofatomen is een ester (esters geven vaak fruitaroma's) en dit heeft de typische geur van grapefruit/mandarijn/sinaasappel.
"Groene geuren", zoals gras, stro, groene appels, groene seringen en (buitenbeentje) spiritus. Komt van acetaldehyde.

Ik ga hier nu niet verder in, maar al die dranken (en tabakken, en toevoegingen in de tabakken, en voedsel) zijn opgebouwd uit chemische stoffen. En die ontstaan ook in de natuur (koolwaterstoffen waaruit bijna alle levende organismen voor een groot deel uit bestaan) en niet alleen in laboratoria. Al die stoffen ondergaan verschillende processen (verwarmen, afkoelen, gisten, ontelbare vermengingen, enz.) en dat geeft die complexiteit aan geuren.

Stoor je niet aan dit soort verhandelingen, puur bedoeld als achtergrondinformatie om aan te geven hoe complex alles is waar wij van genieten en wat wij waarnemen met onze mond en neus.. Gewoon trainen en genieten, dát is het belangrijkste. En het leukste. Omdat verschillende mensen gevoelig zijn voor verschillende aroma's, kun je dus (ook hier met tabakken) tegenkomen, dat de een duidelijk een vrucht of chocolade in een tabak waarneemt, en een ander bijvoorbeeld duidelijk honing of vanille. Dat ligt niet aan "goed of fout", maar aan "waar ben je erg gevoelig voor".

Omdat er zoveel complexiteit in dranken zit, vooral dus in bier, wijn en whisky, hebben veel mensen hun voorkeuren voor bepaalde merken. Omdat daar, vaak onbewust, lekkere geuren in zitten die een positieve "trigger" met onze hersenen maken. Zo is vanille bijvoorbeeld het meest geliefde aroma ter wereld. Zo geliefd dat er simpelweg niet voldoende vanille-bessen zijn om aan de vraag te voldoen en vanille dus op andere manieren gemaakt wordt. In de whisky komt dit erin door de rijping in de vaten, vooral de vaten waar voorheen Amerikaanse whiskey (bourbon of Tennessee whiskey) in heeft gezeten. Maar dat zoek je maar eens op in het topic "whisky, whiskey, bourbon", elders op dit forum.

Sorry voor mijn lange uitleg, maar ik vind dit zelf zo waanzinnig interessant, dat ik hier behoorlijk diep ingedoken ben. En dat nog steeds doe, trouwens.

Bedoeling was in ieder geval om aan te geven, dat bier zeker niet complexer dan wijn is, maar zij beide, samen met whisky/whiskey, aan de top van complexe dranken staan.

[ecrivain]

Wowwww...dat noem ik nog eens een antwoord! Zeer interessant, zeker goed te vernemen dat bier ook tot de complexe smaken gerekend wordt. Ik heb daar nogal eens discussie over namelijk.
Zelf verdraag ik door een metabole aandoening geen sterke drank en zelfs geen wijn (mijn suiker daalt dan als een speer). Maar ik ga door je uitleg extra genieten van een mooie Rodenbach Grand Cru. En een lekkere pijp natuurlijk..!

[Winslow Collector]

Maar ik ga door je uitleg extra genieten van een mooie Rodenbach Grand Cru. En een lekkere pijp natuurlijk..!

Dan heb ik mijn doel bereikt. Geniet ervan!!!

[Janno]

Eeeeuhm, komt die nerd weer. Sorry.

Thanks 'nerd'. Ik hou wel van dit soort wetenswaardigheden.

[Winslow Collector]

Eeeeuhm, komt die nerd weer. Sorry.

Thanks 'nerd'. Ik hou wel van dit soort wetenswaardigheden.

Ach Janno, ik kan er wel een boek over schrijven.
Maar bedankt, al past een en ander beter in een ander topic zijn veel van die zaken toch ook richting pijptabak te verklaren. Er zijn zeker parallellen tussen smaak- en aromabeleving bij dranken en tabakken.

[Henry]

En probeer zeker ook eens met de ogen gesloten te roken...

Heb ikzelf inderdaad meerdere malen geprobeerd... In de hoop nóg meer te kunnen genieten, omdat je een zintuig sluit, zou ik zeggen dat de andere versterkt worden. Maar de (smaak)beleving werd beduidend minder. Althans... Is mijn ervaring.

Ik heb dit onderwerp btw eerder gelezen in een topic op dit forum.
Ik kon m alleen zo gauw niet vinden.

Misschien kan Winslow Collector uitleggen hoe het komt dat met de ogen gesloten de beleving
minder is?

[Winslow Collector]

Misschien kan Winslow Collector uitleggen hoe het komt dat met de ogen gesloten de beleving
minder is?

Nee Henry, helaas: daar heb je me zitten.

Ik heb wel vaak gelezen, dat bij blinde mensen het gehoor stukken beter wordt. Dus misschien HOOR je jezelf dan wel beter roken?

Maar serieus, het uitschakelen van een van de zintuigen zal best andere zintuigen scherper maken. Of reuk/smaak daarbij horen weet ik niet.