Zo graag willen

[Ronald57]

Hebben jullie wel eens dat je een of meerdere pijpen hebt die prachtig zijn, of zeer bijzonder, maar eigenlijk voor geen meter roken? En dat je elke keer hoopt dat het wonder geschied, of zelfs dat je jezelf voorhoudt dat het wonder geschiedde en de pijp inderdaad geweldig is, maar in werkelijkheid niet meekomt met je trouwe rokers?

Zo heb ik een fraaie collectie oude pijpen van Dunhill, Comoy en Sasieni en zijn erbij die geweldige rokers zijn, maar bijvoorbeeld een door mij zeer begeerde Dunhill Prince uit 1921, met een in perfecte staat verkerend roer van hoorn rookt eigenlijk voor geen meter. De boring in het mondstuk is zeer smal, en er zijn meer problemen die je op het oog niet zo ziet.

Zo stel ik me voor dat er hier leden zijn die in het bezit zijn van bijvoorbeeld een pijp van ik noem maar iemand, Tom Eltang en die weten dat het een goede pijp moet zijn, maar er niet van genieten.

Wie kan zich hierin herkennen?

[robvoorburg]

Komt bij zeer bekend voor.
Wanneer je een pijp koopt kan je in de winkel op basis van ervaring
een pijp kopen die aan veel van je wensen en eisen voldoet.
Steeds blijft het een gok hoe ze gaat roken/smaken, daar zal je
proefondervindelijk achter moeten komen.

Geef de moed echter niet te snel op en blijf een tegenvallende pijp
zo nu en dan roken, het kan zijn dat de smaak er plots toch goed
inkomt.

[Ronald57]

Maar er komt een moment, en dat is best moeilijk soms, dat je dus moet besluiten dat de pijp niet bij je past.
Dat blijft iets raars vind ik maar het is ook natuurlijk, net als bij een relatie of een matras.

[robvoorburg]

Het is inderdaad bijzonder vreemd, maar je loopt er helaas
wel eens tegenaan.

[meindert]

Bij mij ook een bekend verschijnsel , soms zit er een hele mooie merkpijp tussen die niet
lekker rookt , daar in tegen heb ik een paar mandjespijpen die geweldig roken!!!

[lindbergh-nl]

Ik ben sinds ik hier lid ben, wat meer gaan letten op de combinatie van ketelvorm en soort tabak. Mijn Dunhill shell briar uit 1958, evenals ik, blijkt uitermate geschikt voor latakia. Vroeger vond ik hem tegenvallen.

[magicmarcello]

Maar er komt een moment, en dat is best moeilijk soms, dat je dus moet besluiten dat de pijp niet bij je past.
Dat blijft iets raars vind ik maar het is ook natuurlijk, net als bij een relatie of een matras.

Daar maak je een goede vergelijking Ronald, je hebt hier een mooi issue te pakken en ik ben er zeker van dat dit voor bijna iedere pijproker een zeer herkenbaar fenomeen is.

Ben zeer benieuwd naar wat er gemeld gaat worden...

[Dime]

Maar er komt een moment, en dat is best moeilijk soms, dat je dus moet besluiten dat de pijp niet bij je past.
Dat blijft iets raars vind ik maar het is ook natuurlijk, net als bij een relatie of een matras.

Beste Ronald,

Ik neem aan dat de Dunhill Zulu die ik onlangs van je overnam voor jou zo'n "geval" was, maar ik kan je verzekeren dat ik dat dan weer een heerlijk rokertje vind waar ik inmiddels al veel plezier aan beleefd heb... Zo zie je maar dat dit toch erg subjectief kan zijn (de één zijn hel kan blijkbaar andermans hemel zijn).
Verder vind ik wel dat je, indien je rooktechniek OK is, een onderscheid dient te maken tussen de rook-technische en smaak-technische eigenschappen. Een fout geboorde "maandagochtend" pijp of een slecht afgewerkt mondstuk (vaak, verblind door een mooie grain, over het hoofd gezien) hebben niets met subjectiviteit te maken en zijn doorgaans ondingen voor elke roker (hoewel de moedige doe-het-zelver hier nog heel wat kan bijschaven), maar minder goed smakende pijpen kunnen zoals Rob aangeeft wel eens 'getemd' worden mits volharding (zo heb ik een kleine Upshall Apple en een Ashton Old Church die in het begin, met eender welke tabak, ronduit onaangenaam bitter bleven smaken, maar die na een 40tal pijpen omkeerden en nu tot mijn favorieten behoren. Het feit dat ze eigenhandig 'getemd' werden geeft bovendien een bijzondere voldoening (maar dat is wellicht eerder voer voor psychologen ).

[magicmarcello]

...Het feit dat ze eigenhandig 'getemd' werden geeft bovendien een bijzondere voldoening (maar dat is wellicht eerder voer voor psychologen ).

...ook voer voor uw Magus; subjectiviteit is het sleutelwoord!

[Robbie-san]

Zo'n zelfde ervaring heb ik met een pracht van een Peterson's churchwarden.
Een (in mijn ogen) prachtige pijp, zwart met een zilvere ring, maar het roken met deze pijp is elke keer een tegenvaller. Welke tabak ik ook gebruik.

[Ronald57]

Ik ben in het bezit van een Dunhill meerschuim. een prachtige pijp om te zien, maar ik krijg geen klik. Door het gewicht misschien

[Bas]

zo heb ik een -mooie om te zien- pijp van Preben Holm. De klik is er wel met de looks en afwerking. Maar erg brede ketel (2,4 cm denk ik) en erg diep (is minder erg). Rookkanaal is goed geboord, maar komt meer aan de zijkant uit in de bowl (ipv onder in de bowl), waardoor deze misschien niet zo goed trekt? Als ik als een dolle rook blijft deze branden.
Verder rookt ie nogal nat.
Ik denk ook: mijn techniek met een grote pijp is mogelijk ook nog niet 'je van het'.

[janneman]

Zo'n grote ketel (wijd en diep) vraagt ook een beetje om de juiste tabak. Een tabak die redelijk klef is en wat moeizaam brandt zal het in zo'n kop extra moeilijk hebben, waardoor je feller gaat roken om hem aan de praat te houden. Het wat nat roken duidt daar ook op.
Felle branders als baai en semois zijn vaak wat gemakkelijker uit een grote ketel te roken. Dat heeft ermee te maken dat het opstoken van tabak ook een beetje een kwestie van 'het vonkje doorgeven' is, hetgeen in zo'n grote kop wat trager en moeizamer gaat. Tabakken die fel branden laten zich in zo'n grote kop wat gemakkelijker rustig roken.
Naast de persoonlijke klik is er dus ook nog een klik tussen tabak en pijp...