een tamelijk klein pijpje, olijfhout,
rest nog enkel de zware taak om het in te roken ...
Horn
-
Rob
- Berichten: 1838
- Lid geworden op: 10 aug 2009 00:58
- Locatie: Voorhout
Re: Horn
Nog nooit heb ik zo'n mooie pijp gezien.smoorder schreef:'t Is al laat op de avond, maar ik kan het niet nalaten om nog iemand waterachtig te maken ...
een tamelijk klein pijpje, olijfhout,
rest nog enkel de zware taak om het in te roken ...
Hij is nog mooier dan je eerste exemplaar! Ooooo, wat zal de eigenaar verschrikkelijk blij zijn met deze pijp! Ik denk dat die persoon niet kan wachten totdat hij dit kindje in z'n armen kan sluiten!! We kunnen er op vertrouwen dat dat inroken uiterst zorgvuldig zal gebeuren; met liefde, zorg en toewijding.
Wat moet het toch fijn zijn als je zulke mooie dingen kan maken...
-
janneman
- Berichten: 6356
- Lid geworden op: 14 feb 2009 17:17
- Locatie: Sittard
- Contacteer:
-
Rob
- Berichten: 1838
- Lid geworden op: 10 aug 2009 00:58
- Locatie: Voorhout
Hier even een verslag van het inroken van deze prachtige pijp:
Vanavond heb ik 'm voor de vierde keer gerookt, en nu ging het echt goed. Dit pijpje heeft wel karakter hoor, het is een echte rakker! Om te beginnen: hij trekt prettig; ik moet er wat 'moeite' voor doen, en dat past wel bij m'n stijl. De eerste keer had ik moeite met de tabak aan te krijgen (Mac Baren Vanilla), de tweede keer ging al beter (MB Scottish Mixture). Het grappige is: omdat de steel gebogen is, valt de tabak bijna uit de pijp als ik 'm tussen m'n tanden klem. En dat klemmen wil ik niet te hard want ik ben bang die prachtige steel te beschadigen. Gevolg was dat er af en toe wat brandende tabak op hemd en hand viel. Dat doet trouwens pijn zeg!
Ik had bij het ophalen met Smoorder over de steel wat van gedachten gewisseld, en hij raadde me toen aan om het rechter te buigen als ik dat nodig achtte.
Kijk, liever doe ik dat niet natuurlijk; het kunstwerk 'verbeteren'. Er zit iets arrogants in: 'hmm, de kunstenaar heeft iets niet goed begrepen, ik zal wel eventjes beter doen'. 'Verbeteren' of iets dergelijks hebben ze bij de nachtwacht van Rembrandt al eens gedaan. "Dit is wel een erg breed schilderij, laten we er een deel van afsnijden." Eeuwig zonde natuurlijk, je gaat niet rommelen aan het werk van een kunstenaar! Dus ik was ook erg huiverig om het esthetische ontwerp 'aan te passen' aan zoiets banaals als gebruiksgemak of praktische voordelen.
Gisteravond heb ik toch maar de stoute schoenen aangetrokken en de steel -geheel volgens gebruiksaanwijzing van Smoorder! jaja, zo blijft er toch iets van de hand van de ontwerper in zitten- in een boterhamzakje gestoken en in een pan warm water gedompeld. Tijdje gewacht. Steel werd warmer, ik begon met voorzichtig te buigen. En daarna wat harder buigen. En nog wat langer in de pan, want de steel gaf niets mee. Oei, het zakje is blijkbaar niet bestand tegen de hoge temperatuur, het water komt het zakje in en bevochtigt de pijp! Lichte paniek maakt zich van mij meester. Komt dit nog wel goed? Steel buigt niet recht terug, water in de pijp, Sven Kramer wisselt tot overmaat van ramp ook nog eens verkeerd op de tien kilometer: het gaat vanavond niet lekker allemaal. Uiteindelijk kijk ik nog eens goed, en besef dan ineens dat de steel wel degelijk bijna recht is. Nog een paar keer voorzichtig mooi buigen en ik heb een prachtige pijp in de hand. Ik hang 'm in m'n mond en check in de spiegel: hij hangt nu goed, het tabak kan er niet meer zomaar uitvallen. En het blijft nog steeds een genot om naar te kijken.
Vanavond dus voor de vierde keer gerookt. Wat een plezier. De rook dampt er af, hij trekt fantastisch, ziet er mooi uit, en: hij ligt zo heerlijk in de hand. Er zitten een soort 'groeven' in de zijkant die er voor zorgen dat de vingers daar prima in komen te liggen.
De ketel is redelijk breed en niet diep, het heeft bijna een vierkante vorm. Er gaat niet al teveel tabak in. Ik merk dat de bovenkant redelijk zwart is geworden en de onderkant totaal niet. Gevolg van het feit dat de ketel bijna op z'n kant staat als ik rook. Doordat het zo op z'n kant staat kan ik 'm niet aansteken met een gewone lucifer of aansteker, ik gebruik zo'n aansteker met zo'n turbo vlammetje (weet niet precies hoe dat heet): een lekkere rechte horizontale straal voor dat recht de ketel in gaat!
Ik denk dat ik de volgende keer de ketel ietwat asymmetrisch ga stoppen: meer tabak 'onder' (ver van de steel) dan 'boven in' (dicht bij de steel). Aan de bovenkant zie ik ook een soort vochtplekje. Misschien is de pijp daar kwetsbaarder omdat er daar een nerf loopt.
Al met al: een pijp met karakter. Ik zal 'm niet achteloos roken. Maar als ik zorgvuldig rook zoals vanavond, is het een toppijp!
En voor het eerst voel ik een behoefte om een pijp een naam te geven omdat deze zo eigenwijs is. De naam die steeds boven komt borrelen is Rakker. Zijn er anderen die z'n pijp een naam geven of ben ik de enige weirdo?
Vanavond heb ik 'm voor de vierde keer gerookt, en nu ging het echt goed. Dit pijpje heeft wel karakter hoor, het is een echte rakker! Om te beginnen: hij trekt prettig; ik moet er wat 'moeite' voor doen, en dat past wel bij m'n stijl. De eerste keer had ik moeite met de tabak aan te krijgen (Mac Baren Vanilla), de tweede keer ging al beter (MB Scottish Mixture). Het grappige is: omdat de steel gebogen is, valt de tabak bijna uit de pijp als ik 'm tussen m'n tanden klem. En dat klemmen wil ik niet te hard want ik ben bang die prachtige steel te beschadigen. Gevolg was dat er af en toe wat brandende tabak op hemd en hand viel. Dat doet trouwens pijn zeg!
Ik had bij het ophalen met Smoorder over de steel wat van gedachten gewisseld, en hij raadde me toen aan om het rechter te buigen als ik dat nodig achtte.
Kijk, liever doe ik dat niet natuurlijk; het kunstwerk 'verbeteren'. Er zit iets arrogants in: 'hmm, de kunstenaar heeft iets niet goed begrepen, ik zal wel eventjes beter doen'. 'Verbeteren' of iets dergelijks hebben ze bij de nachtwacht van Rembrandt al eens gedaan. "Dit is wel een erg breed schilderij, laten we er een deel van afsnijden." Eeuwig zonde natuurlijk, je gaat niet rommelen aan het werk van een kunstenaar! Dus ik was ook erg huiverig om het esthetische ontwerp 'aan te passen' aan zoiets banaals als gebruiksgemak of praktische voordelen.
Gisteravond heb ik toch maar de stoute schoenen aangetrokken en de steel -geheel volgens gebruiksaanwijzing van Smoorder! jaja, zo blijft er toch iets van de hand van de ontwerper in zitten- in een boterhamzakje gestoken en in een pan warm water gedompeld. Tijdje gewacht. Steel werd warmer, ik begon met voorzichtig te buigen. En daarna wat harder buigen. En nog wat langer in de pan, want de steel gaf niets mee. Oei, het zakje is blijkbaar niet bestand tegen de hoge temperatuur, het water komt het zakje in en bevochtigt de pijp! Lichte paniek maakt zich van mij meester. Komt dit nog wel goed? Steel buigt niet recht terug, water in de pijp, Sven Kramer wisselt tot overmaat van ramp ook nog eens verkeerd op de tien kilometer: het gaat vanavond niet lekker allemaal. Uiteindelijk kijk ik nog eens goed, en besef dan ineens dat de steel wel degelijk bijna recht is. Nog een paar keer voorzichtig mooi buigen en ik heb een prachtige pijp in de hand. Ik hang 'm in m'n mond en check in de spiegel: hij hangt nu goed, het tabak kan er niet meer zomaar uitvallen. En het blijft nog steeds een genot om naar te kijken.
Vanavond dus voor de vierde keer gerookt. Wat een plezier. De rook dampt er af, hij trekt fantastisch, ziet er mooi uit, en: hij ligt zo heerlijk in de hand. Er zitten een soort 'groeven' in de zijkant die er voor zorgen dat de vingers daar prima in komen te liggen.
De ketel is redelijk breed en niet diep, het heeft bijna een vierkante vorm. Er gaat niet al teveel tabak in. Ik merk dat de bovenkant redelijk zwart is geworden en de onderkant totaal niet. Gevolg van het feit dat de ketel bijna op z'n kant staat als ik rook. Doordat het zo op z'n kant staat kan ik 'm niet aansteken met een gewone lucifer of aansteker, ik gebruik zo'n aansteker met zo'n turbo vlammetje (weet niet precies hoe dat heet): een lekkere rechte horizontale straal voor dat recht de ketel in gaat!
Ik denk dat ik de volgende keer de ketel ietwat asymmetrisch ga stoppen: meer tabak 'onder' (ver van de steel) dan 'boven in' (dicht bij de steel). Aan de bovenkant zie ik ook een soort vochtplekje. Misschien is de pijp daar kwetsbaarder omdat er daar een nerf loopt.
Al met al: een pijp met karakter. Ik zal 'm niet achteloos roken. Maar als ik zorgvuldig rook zoals vanavond, is het een toppijp!
En voor het eerst voel ik een behoefte om een pijp een naam te geven omdat deze zo eigenwijs is. De naam die steeds boven komt borrelen is Rakker. Zijn er anderen die z'n pijp een naam geven of ben ik de enige weirdo?
-
niels tacoma
- Berichten: 46
- Lid geworden op: 01 nov 2009 23:59
Was er niet de mogelijkheid om de steel simpelweg ondersteboven in de pijp te steken, of is dat te eenvoudig gedacht van mij ?
Ik vind het een erg leuk pijpje, lijkt me mooi voor flakes, door de afmettingen...
Niels Tacoma
Ik vind het een erg leuk pijpje, lijkt me mooi voor flakes, door de afmettingen...
Niels Tacoma
"het word hier een beetje bewolkt" hoorde ik laatst achter me op het terras waar we onze tabak genoten
-
Rob
- Berichten: 1838
- Lid geworden op: 10 aug 2009 00:58
- Locatie: Voorhout
De ketel is asymetrisch, en de steel sluit precies op de ketel en is dus ook lichtelijk asymetrisch. Je kan het een beetje zien op de derde en de vierde foto. Vandaar dat ik 'm rechter gebogen heb ipv omgedraaid.niels tacoma schreef:Was er niet de mogelijkheid om de steel simpelweg ondersteboven in de pijp te steken, of is dat te eenvoudig gedacht van mij ?
Ik vind het een erg leuk pijpje, lijkt me mooi voor flakes, door de afmetingen...
Niels Tacoma
Het is inderdaad een leuk pijpje. Ik heb geen flakes, maar als ik ze ga kopen zal ik ze zeker hierin proberen.