Volgens de omschrijving van Cornell & Diehl een klassieke blend van Burleys, Bright Virginia ribbon, Latakia en Maduro sigaarblad.
Helaas ben ik, als liefhebber van behoorlijk zoete tabakken, voor dit soort tabakken niet de juiste proefpersoon, omdat ik sowieso al geen voorliefde voor Latakia heb; wel om te roken qua smaak, maar absoluut niet om de roomnote.
Toch een review van mijn hand, want dit is toch wel een beetje aparte tabak. Natuurlijk is de Latakia duidelijk waarneembaar in smaak en in geur. Wat ik echter niet duidelijk naar voren kreeg was de Burley (die normaal een chocolade-aroma in zich heeft) en het Maduro sigarenblad. Die Burley en Maduro zouden volgens hun eigenschappen eigenlijk wat zoets naar voren moeten brengen. Ik heb dit gemist, hetgeen heel goed aan mijn falende of nog niet goed getrainde receptoren kan liggen.
Vooral Maduro zal bekend zijn bij de sigarenroker. Maduro wordt meestal als donker en zoetig dekblad gebruikt en de meeste merken hebben wel enkele Maduro sigaren in hun assortiment.
Maar waar komt die zoetheid van Maduro vandaan? De tabak fermenteert normaal op een bepaalde temperatuur. Bij Maduro brengen ze de temperatuur bewust boven de 42°C tijdens de fermentatie. Dit zorgt ervoor dat er meer suikerkristallen uit het tabaksblad komen end e karamelisatie van die suikers geven de donkere kleur aan het tabaksblad en de zoete smaak. Maduro is dus geen tabakssoort, maar een tabaksbewerking.
En wat merk je er nu van in deze Purple Cow pijptabak? Nou, duidelijk een sigaar aroma, al miste ik de specifieke zoetheid van Maduro.
Algemeen over Purple Cow:
Wat smaak betreft erg toegankelijk, Latakia en sigaarsmaak op een mooi niveau aanwezig.
Wat aroma betreft: duidelijk latakia en sigaar.
Scherpte: niet aanwezig, erg zachte tabak, gemakkelijk rookbaar.
Ervaring? Verrassend en niet onaangenaam. Voor mij echter geen "blijvertje".
Graag jullie aanvullingen hierop, zeker van de liefhebbers van dit soort blends.
word steeds interesanter om eens een blik aan te schaffen in de toekomst.
