In mijn Old Dublin-ruilhandeltje met Bart Iron van een paar weken terug zat o.a. een half builtje oude Coopvaert, meegenomen omdat ik nog weet dat ik die in mijn studententijd ook af en toe rookte. Omdat hij, zelfs voor een baai, wel erg droog was heb ik hem toen met de filtermethode wat bevochtigd en sindsdien rook ik er af en toe wat van.
Ik vind hem eigenlijk wel erg lekker, veel lekkerder nog dan ik me van vroeger herinnerde. Ik ben nog maar iets meer dan een maand terug aan de pijp en merk nu al dat ik af en toe behoefte heb aan pure, ongesausde tabak, die het voor de smaak echt moet hebben van goed melangeren en goede kwaliteit tabak en niet van allerlei aroma's en smaakstoffen. Dat zal het effect van jarenlang regelmatig een sigaartje wel zijn, zeker. Hoe lekker een goede mixture of mijn trouwe Troost ook zijn, af en toe gaat er toch niks boven puur natuur tabak.
Hoe dan ook, als je eens zin in iets ongeparfumeerds en toch lekkers hebt vind ik dit echt lekker spul. Dat mensen er niets zoetigs in herkennen begrijp ik niet; zelf vind ik juist de wat zoetige achtergrond met de wat scherpere, kruidiger accenten zo lekker aan deze tabak (wat Voortrekker ook heeft). Heel subtiel, en als je rustig puft wordt je echt met heerlijke smaaknuances beloond. Mensen hebben het idee dat dit maar een simpel tabakje is, maar volgens mij is hij juist knap samengesteld en op een subtiele manier best complex, alleen moet je hem echt rustig roken om de nuances te herkennen. De nasmaak van deze tabak bevalt me ook erg goed. Van tongbite merk ik ook niks, maar dat ligt denk ik ook aan de zegeningen van de filterpijp

en het feit dat de sigaar me rustig puffen bijgebracht heeft.