Houten Tampers

[Bommel]

Sterkte Dolle, op Bommelstein wordt intens meegeleefd.

[robvoorburg]

Met enig gemak kan ik hier een "plus 1" toevoegen en dan weer lui
achterover leunen, al genietend van een goede pijp.

Hier vind ik dat niet werken. Ik wil je laten weten dat je een
opmerkelijk mens bent Dries. Ondanks alles wat jou is overkomen
toch zo positief in het leven blijft staan, vind ik bewonderings-
waardig.

Nu komt daar nog het verlies van een goed maatje bij, klote
vind ik dat voor je/jullie.

Geen idee wat ik verder moet zeggen, moet de tijd erover gaan?

Rob.

[bertus]

Sterkte Dries!

[Dolledokus]

Rob, Bertus, Bommel en Witte, dank uiteraard.

Ik wil je laten weten dat je een
opmerkelijk mens bent Dries.

Geen idee wat ik verder moet zeggen, moet de tijd erover gaan?

Rob.

Dank je Rob,

Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik uiteraard ook voorbeelden heb waar ik me naar richt. Allicht doe je dingen wel met je eigen inslag, anders zou het regelrecht kopiëren zijn. Ik meen dat dat zelfs verboden is, hahah. Dank je Rob, doe wat ik maar als mogelijk acht. Met hulp van hele goeie vrienden hoor. Dat zijn dan wel de echte, dat beetje vrienden dat je op 1 hand kunt tellen, misschien wel op maar enkele vingers. Maar die zijn het wel. Mijn neef is er daar bijvoorbeeld 1 van.

Ja, je hebt gelijk hoor Rob, de tijd moet dat doen.
Ermee leren omgaan. Accepteren dat ze er niet meer is. Ai, dat was een moeilijke. Maar het is wel zo, zal het langzaamaan moeten gaan accepteren. Het verwerken tot iets innerlijks, iets dat je bij je draagt en nooit meer kunt verliezen. Het kon wel haast een science fiction achtig proces zijn zeg, iets met geweld het hersenwerk instampen. Daar heb je uiteraard last van. Zo werkt dit ook een beetje. Het aardse omdraaien naar iets innerlijks, iets ontastbaars, doch aan te raken. Puur, in je hart. Moeilijk, maar mooi, en later dankbaar dat het zo is gegaan.

Ik weet niet of hierboven enig touw aan vast te knopen is, maar zo voelt het ongeveer. Het nee schudden van ze is er niet, en het heel hard ja schudden om ze in je hart te sluiten. De tegenstrijdigheid daarin. Vreemd hoor.

Zo, ik ga me klaarmaken voor vertrek. Over een goed uur richting bus en dan op naar le hospital. Rol alvast een sigaretje voor. Voor als ik de bus uitkom, dan heb ik nog net de tijd om van daar tot de voordeur op mijn gemakje te paffen.
Maar eens zien hoe dat gaat trouwens, heb zo`n kaart tegenwoordig, maar nog nooit gebruikt. Dus ik spring eerst maar es in de bus en flip die kaart erlangs, kijk ik dan wel of ie piept of niet.
We gaan maar es beginnen aan de dag vandaag.

[richard75]

Ook hiervandaan denken we aan je Dolle! Sterkte hiermee, ik weet hoe het voelt helaas en dus zit ook ik nu met enigzins vochtige ogen en een brok in mijn keel mee te lezen...

[Kees Flake]

Sterkte DRies en hoop je snel weer terug te zien.

[Dolledokus]

Nooit lang weg geweest Kees

Tijd heelt de wonden.............Wat zou het mooi zijn als we nog 1x samen wandelen konden.
Ach, dat doe ik wel in mijn dromen, dan hoef jij niet van al te ver te komen.
Alleen je aardse lichaam was nog hier, waar je niet meer aan was verbonden.
Dat heb ik moeten laten gaan met enige pijn. Ik hoef niet aan je te denken om te weten dat je heel dicht bij me zult zijn.
Mijn hart voor jou staat open, maar je zat er al in. Daar is je laatste rustplek, een fijne plek, voor een echte vriendin........

[Eliminator]

[Calinero]

Mooi en ontroerend, Dries!

[The_Undertaker]

Mooi Dries, heel mooi geschreven. Er huist zowaar een groot dichter in u

[Marco big-ben]

TJEE,.. het is allemaal niet niks wat ik hier allemaal lees.
Heel veel sterkte gewenst ,..Dries,..en je weet na de regen komt altijd de zon weer op,ik gun je om daarvan, en met alle geneugten "des levens" te genieten!!

[Dolledokus]

Ja dat klopt ook wel hoor.
Het is alleen lastig met momenten. Wat je zo`n beestje missen kunt zeg.

[Sidekickelvis]

Mooi Dries, heel mooi geschreven. Er huist zowaar een groot dichter in u

Groot? Volgens mij word Dries steeds korter.

[Godfrey59]

Hoi Dries , ik had het al gezien op het andere medium . Ik weet er alles van onze Stevie ( een van de 3 honden ) hebben we vorige maand ook in moeten laten slapen na 16 jaar We hebben echter altijd honden gehad ons hele leven lang , het is iedere keer weer moeilijk als je bedenkt zoals je zegt wat een beestje voor je betekend en welk plezier je er van hebt . Het wordt een deel van het gezin. Echter hebben wij duidelijk aangegeven dat er wel verschil dient te blijven tussen mens en dier anders heb je om de paar jaar een probleem als je altijd honden in huis hebt.

Godfrey

[Dolledokus]

Tjah, het word een deel van je. Maar goed, iedereen die beestjes in huis heeft weet dat.
Helaas moet ik hier stoppen, anders word ik weer langer, lol!

[Bommel]

Tjah, het word een deel van je. Maar goed, iedereen die beestjes in huis heeft weet dat.
Helaas moet ik hier stoppen, anders word ik weer langer, lol!

Je wordt inderdaad kort van stof.

[Dolledokus]

Nou, Ik denk vandaag strooi-dag te doen. Dat wil zeggen, als ik het aan kan. Zeg het wel heel stoer nu, maar als puntje bij paaltje komt, wie weet wat er dan gebeurd. In elk geval poging tot.
Het grote verdriet is plaats aan het maken voor foto`s bekijken, aan d`r denken zonder huilen. Over ze praten. Wil niet zeggen dat je dan niet nog af en toe een moment hebt, maar het gaat beter om ermee bezig te zijn. Ze heeft het ook goed nu, dat telt.
Ik moet oppassen hier, want het word weer langer zie ik.

[The_Undertaker]

Ik moet oppassen hier, want het word weer langer zie ik.

En dat vinden we helemaal niet erg

[Dolledokus]

Nou, dan eens een langer stukje.
Pak uw leesbril maar even.



Mika.
De loop van tranen naar mooie herinneringen.........

Het is inmiddels alweer eventjes geleden dat ons Mika naar de eeuwige hondenvelden is gegaan. En ik moet zeggen dat de tranen plaats hebben gemaakt voor mooie herinneringen. Goeie herinneringen. Fijne gedachtes. Mooie plaatjes in je hoofd. Gewoon een algeheel goed gevoel.
Ze heeft het goed nu, het is prima zo, laat ze maar lekker ronddrentelen, daar in dat grote hondenwalhalla

Toch word je zo nu en dan nog eventjes overvallen.
Zo`n momentje had ik onlangs, toen mijn lief ging wandelen met de andere bandieten hier.
Ik had koffie gemaakt, rolde een sigaretje, en ging even buiten roken. Daarna dook ik languit de bank op, en toen sloeg het binnen. "Ik ben alleen!", maar dan echt alleen. Mika was geen "aanwezige" hond. Gewoon een lief beestje, dat in de hoek van de bank lag, en lekker op je schoot kwam gekropen.
En die momentjes waren er als de rest wandelen was. Ze kon niet meer mee op de grote wandelingen, dus wij waren dan vaak samen thuis. Af en toe gingen we nog eens mee, en dan wilde Mika zich ook nog wel even een tien minuten geven. Om daarna tussen ons in, de rest van de wandeling wat mee te sjokken.
Maar, ik was ineens alleen in ons huis. Stilletjes was het, iets tè stil naar mijn smaak. Mika maakte niet veel geluid of blafte vaak, maar er was iets in huis. Je was in elk geval niet alleen. En dat was toch even een apart momentje, dat alleen zijn. Dat raakt je dan even.

Vandaag had ik wederom zo`n raak-moment. Dan vloeien de tranen toch nog even flink. Alleen is dat dan meer in de zin van "wat hebben we je toch nog een mooi leven kunnen geven." Als ik eraan denk, dan komen de waterlanders al. Ik slik ze heel even weg voor dit moment, maar het zijn mooie tranen. Tranen omdat het zo mooi was met ons tweetjes.
Een jaar geleden waren we in Denemarken op vakantie, en ik trok daar steevast alle dagen met Mika naar het strand. We hebben daar ook een avond wandeling gedaan, en toen hebben we samen in het schemerduister op het strand gezeten, luisterend naar de bulderende branding, die moeizaam maar zwaar aan kwam rollen elke keer. Het was zo in de stilte van de nacht een oorverdovend kabaal. Maar wat een mooi moment was dat. Ons moment.
Met Mika tussen mijn knieën zat ik gehurkt op het strand. Zij tegen me aangedrukt.
Zo zittende, keken we naar een donkere zwarte zee, de zon was weg, en het was pikdonker. Er scheen nog een klein beetje aan de horizon, het laatste sprankje rode zon die zijn best deed om niet onder te gaan. Al pratende ( ik babbel altijd tegen mijn beestjes) beseften we ons beiden dat dit een momentje was. We hebben toen geknuffeld met elkaar, ik aaiend over haar bol en borst, zij haar koppie tegen me aandrukkend. Ons momentje was in Denemarken op het strand. Dáár, en op dát moment!
De dag erna zijn we gaan wandelen, samen met een vriend van ons die mee was op vakantie. Zijn hond, Flap, die is ook senior. En Ron had zich bedacht, ik ga de wandelingen met Dries meedoen, want Flap trekt ook niet meer helemaal die grote stevige wandelingen.
We trokken eropuit, en al babbelend liep ik met Mika, Ron en Flap, over het strand in Denemarken. Het slettestrand. (ja het heet echt zo, maar geen slet gezien!!) Ron heeft toen een foto gemaakt van Mika en mij. Een pracht van een foto was dat. Knap voor een telefoon overigens. Maar schitterend. (zal ze zo uploaden)
Goed, vandaag had ik dus wederom een raak-moment. En dat raak-moment heeft alles te maken met díe foto!


De pakjesbezorger,

De bekende witte bus stopte voor de deur, de bel ging, en de vrolijke pakketten bezorger drukte me een grote doos in de handen. In eerste instantie dacht ik dat het voor mijn lief was. Ik had immers niets besteld, dus waarom zou ik een pakje krijgen?
Ik wilde al naar binnen lopen toen ik mijn naam zag staan. Huh? De pakjesbezorger vroeg toen (hij stond al bij zijn wagen inmiddels, maar was ook zo weer terug), het klopt toch? Euhhh..., ja hoor, jawel. Alleen denk ik dat iemand mij hier een enorm groot plezier heeft gedaan! "Ow, maar das toch mooi! Nou, geniet er maar van hoor". Ik kreeg nog een gouden knipoog, en weg was de pakjesman weer.
Al naar binnen lopende las ik de afzender maar eens. "Herinneringen op Linnen". Dan krijg je al meteen de kriebels, en ik verdacht mijn liefste ervan. Het frappante is dat ik vanmorgen nog tegen haar zei, dat ik zat te denken om een mooie foto van Mika om te laten zetten naar een potlood versie. Die eventueel wilde inlijsten en dan op te hangen. En dan komt dit binnen! Vreemd, want zo snel is impossible. Van wie dan wel?
Open die doos!
En ik trek betreffende foto van op het strand in Denemarken eruit. En die foto kon maar van 1 iemand komen natuurlijk. De maker van de foto!
Man wat een mooie foto is dat. Acuut schoten me de tranen in de ogen. Van geluk, dat ik zo`n prachtige vriend heb. De herinnering aan Denemarken en de wandelingen met mijn Mika aldaar. Ons momentje. Etc etc........Jaaah, in een seconde kunnen er veel foto`s en gedachtes door je hoofd schieten. Dat gaat razendsnel. Ik was toch in elk geval weer "geraakt". Geraakt door Ron, geraakt door de foto, geraakt door het geheel. Die was "raak"!!

Ik zal jullie dan ook niet langer in spanning houden en de foto er eens opkletsen hier. Prachtige foto, ik ben er intens blij mee. Ze hangt inmiddels op een speciale plek, zo kan ik ze elke ochtend zien als ik naar beneden ga. Een mooie foto, een mooie gedachte........, perfect om zo de dag te beginnen toch?!





Ach nee, dat is em niet. Hier was onze Joep weer eens op zijn best, hahaha! Kon em jullie niet onthouden. Joep is onze komiek in huis. De grapjas, de lolbroek.




Maar dit is em wel!! En die heb ik nu ook op linnen staan. Prachtig gewoon.

[Eliminator]

Mooi cadeau Dokus, krijgt vast een mooie plek, geniet d'r van !

[kiske]

Mooi Dries!!!

[Godfrey59]

Dries , geniet ervan .

Godfrey

[Jos]

Prachtig om te lezen Dries en wat een mooie herinnering..

[robvoorburg]

Zo'n verhaal grijpt mij naar de strot, mooi en goed Dries.

[MilleLuci]

Heul mooi man!!
X

[Bommel]

Dit was weer een stukkie Dolle om van te smullen.
Ook al heeft het een verdrietig onderwerp.

[Dolledokus]

Ja, al is het verdrietig, ook in verdriet kan schoonheid zitten.
(effe een korte, lol)

[Kees Flake]

Mooi Dries geniet ervan dit zijn mooie momenten.

[Dolledokus]

Mogguh allen


We zijn weer een tijdje verder inmiddels en heb weer eens wat andere dingen te melden. Na een trieste tijd, mogen we ook weer eens wat leuke dingen tikken, niet dan, wel toch!

Goed, leuks.
Leuks is bijvoorbeeld het volgende. Was al een tijdje op zoek naar een draaibank waarmee ik ook schalen zou kunnen draaien. Dan is de hoogte van de as ten opzichte van de glijstangen het belangrijkste. Hoe hoger dat is, hoe groter je schaal word.
Al mijn draaibanken zitten rondom de 12 tot 15cm. Dat betekent in diameter, dat je een schaal krijgt van 25 tot max 30cm (en 30 is dan toch moeilijk haalbaar). Tjah, das geen schaal, das een kommetje!!
Maar! En ik ben echt geen fan van dit merk, integendeel zelfs. Maar ik heb een Ferm weten te scoren met een hoogte van, jawel!, 23cm. Dat worden dus makkelijk schalen van 40 á 45cm. Nu praten we over fruitschalen.
Echter, het is een Ferm. Maar ook dit is weer niet kwalijk. (grinnik, ghehehe) Mijn Ferm (ja ja, heb ze al thuis, lol), is namelijk uit 1978!!
Een oudje, maar dat betekent direct dat die dus degelijk gemaakt is. Destijds was Ferm niet slecht, want er werd nog fatsoenlijke staal gebruikt en niet dat waaibomenijzer wat ze tegenwoordig overal in verwerken. Zit een degelijk 1/2HP inductiemotor op.
En de grootste lol is misschien wel, dat er 4 poelies opzitten i.p.v de standaard drie, hahaha!
Heel even was ik ernstig bang dat ik allerlei dingen niet los zou gaan krijgen, dat heb ik de man ook gemeld en nog wat weten af te pingelen daarmee. (ik was bang de meenemer niet van de as te krijgen.) De meenemer zat er al 20 jaar op, niet meer gebruikt sinds die tijd. Je snapt mijn angst vast wel. De lol was dat ik de sleutel ertegenaan zette en ze was al los, hahaha! Nou, ik kan je zeggen dat je daar heel erg vrolijk van word!
Maar 23cm hey! Wat een feest zeg. Nu kunnen we dus segmentschalen draaien. Dat word dikke pret. Leuk om te doen, het is niet zwaar, en je kunt geweldig leuk klooien met verschillende kleuren en tekeningen in hout.

Hier is het schatje.


Euh nee, das niet mijn werkbank nee. Veel te netjes deze, hahaha!

Vervolgens heb ik uit groot plezier om mijn draaibankske nog eens een pijp boven water getrokken.
Een Brog Chamotte! Of beter Dé Brog Chamotte Man wat rookt dat ding toch heerlijk zeg. Veel te lang niet gerookt dat ding. Laatste keer was volgens mij toen BBN hier was, of toen heb ik em geshowed, dat kan ook nog.

Maar die moet ik eigenlijk veel vaker opsteken joh. Wat een overheerlijk ding is dat toch. Ligt als een bal in je hand, echt perfecte ligging wat mij betreft. Niks warm. En het liefste rook ik daar de zoete tabakjes in. En ook die had ik alweer lange tijd niet gerookt. (buiten mijn standaard dosis SVH uiteraard, lol)
Bakkie leut erbij en vlammen maar!

Ik kan niet anders zeggen dan fijn pijpje. Heb je de kans er ooit eentje te pakken te krijgen dan moet je het zeker niet laten.
Word niet warm (dubbele wand), en qua prijs hoef je zeker niet te klagen lijkt me. Maar goed, ik ben een Brog fan, dus een enig bevooroordeeld hahaha. Fijne rokert!

[MaartenS]

Mooie leuke pijp Dries,

handig dat hij in de afwas bak kan..

Zie dat ze hem in Goes ook hebben..
ff verder Google'n of ik bestel hem daar..