Weet je wel wat je rookt?

[robvoorburg]

De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik denk van niet. Natuurlijk
haal je na enige jaren gelijk bij het aansteken van je pijp eruit wat
erin zit.
Aan de hand van de tabak kan je al veel waarnemen, het aroma en
vervolgens na het aansteken kan ik aangeven te maken te
hebben met virginia, burley of latakia, vaak lukt het ook nog wel
te zeggen of er perique inzit.

Nu kom je in een ruimte waar een tafel staat met enkele schoteltjes
waarop een paar plukken tabak op liggen.
Je moet uit een van die schotels kiezen en met wat erop ligt je pijp
stoppen.

Stel dat er uitsluitend latakia houdende tabak ligt. Per omgaande kan
je al aangeven dat het om latakia handelt.
Stoppen, aansteken en roken.
Kan je dan met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zeggen om
welk merk het gaat?
Ik waarschijnlijk niet, hooguit dat ik aan het genieten ben.

Ongetwijfeld zullen er tabakskenners zijn die redelijk snel aan kunnen
geven wat ze roken, maar dan praat je over mensen die zich er
beroepsmatig mee bezig houden en misschien geen pijprokers zijn.

SUGGESTIE !

Dat maakt ook behoorlijk deel uit van onze hobby. Een sterk voorbeeld
voor mij is Davidoff, zij verkopen hun tabak voor de hoogste prijs.
(of Pronk dan)
Het aardige van dit forum is dat we ons daar niet meer op het verkeerde
been laten zetten en voldoende ervaring en kennis hebben om aan te
kunnen geven dat hun tabakken redelijk tot goed zijn, maar dat er veel
andere soorten/merken zijn die goedkoper zijn en hetzelfde genot schenken.

Daarnaast is het moment waarop je je pijp aansteekt van belang.
Heb je weinig tijd, of de hele dag. Rook je 's morgens, 's middags, of
in de avonduren.
Heb je net lekker gegeten, of rook je op een lege maag?
Verkeer je in een feeststemming of juist niet.

Ben je onder de indruk van de fraaie verpakking, of omdat het van ver komt
en je er meer moeite voor moest doen, of omdat iedereen hier er over aan
het juichen was?

Allerlei zaken waar ik graag over mijmer.
Van Janneman leerde ik dat je een tabak beter kan beoordelen na enige,
zo niet lange of langere tijd.

Blind roken zal je de ogen openen.
Uitkijken geblazen, het is moeilijker dan je denkt.

[Geloof]

Rob gaat binnen afzienbare tijd naar wedden dat.....

[Eliminator]

Ik ben daar al vaker in m'n hoofd mee bezig geweest, stel ik zou een willekeurige greep doen uit de lijst die ik reeds gerookt heb en ga deze zonder ik weet wat het is nogmaals roken, zou ik het herkennen.
Een groot aantal niet, maar ook (vrijwel) zeker een groot aantal wel,.... nu scheelt het misschien dat in de zoet-sector de aroma's soms dusdanig aanwezig zijn dat het beter herkenbaar is, maar ik denk ervan overtuigd te zijn, ondanks mn beperkte ervaring, dat ik een deel zeker blind zal herkennen.

[Mikali]

Ik ga hierin mee, zeker als beginner zijnde. Ik heb het al moielijk om blindleings (lees niet op de rook lettende) te roken
Maar dat maakt het nu net zo leuk, de weg naar perfectie is lang, iets om een leven lang mee bezig te zijn ...

[Charlie]

Ik kan sommige tabakken wel herkennen als ze nog niet aangestoken zijn, maar het herkennen wanneer de rook in mijn mond zit, lukt nog niet echt.

[janneman]

Ik vrees dat ik daar niets van zou bakken.
Om te beginnen ben ik al niet zo'n geweldige proever, maar daarnaast kan een tabak, zelfs een goed bekende tabak uit een vertrouwde pijp, de ene keer echt anders uitpakken dan de andere keer. Mijn humeur en daaraan gekoppeld de manier van roken, wat ik gegeten heb, wat ik erbij drink, en voor mijn part luchtvochtigheid, luchtdruk en de stand van Saturnus in het firmament, wat het precies is weet ik niet. En tijdens het roken heb ik ook altijd weer het gevoel dat een tabak van smaak verandert. Al met al heeft één tabak voor mij niet één smaak, maar vele, en om in die veelvoud iets echt te herkennen? Nee. Het is dan ook niet voor niets dat ik toch wel minstens een heel pakje nodig heb om een tabak ene beetje te beoordelen.
Maar dit is nu net waardoor ik pijproken telkens opnieuw een avontuur vind...

[Luys]

Ik ben ook geen geweldige proever, maar een tabak haal ik er vermoed ik wel uit: Old Dublin. Voor de rest houd het bij mij vaak ook op bij lekker of niet lekker. Maar zoals met alles: het blind herkennen van tabakken kan getraind worden. Hoe ver hangt vermoedelijk wel van de persoon af...

Leuk en interessant onderwerp weer, Rob!

[jarnogab]

Ik denk dat Rob een punt heeft. Ik denk dat ik hoogstens tabak zou kunnen benoemen als zijnde 'het is of die..of die...of die...' waarbij het gaat om tabakken die je graag rookt. Maar als men bijvoorbeeld drie zoete blends naast mekaar legt die ik vaak rook maar aan mekaar verwant zijn, dan denk ik niet dat ik ze tijdens blind roken zomaar kan benoemen en uit mekaar kan houden.

Misschien leuk idee om tijdens een mini-meeting te testen?

[Bart Iron]

Mijn smaak en geur sensitiviteit is een beetje aangetast door tientallen jaren werken in niet al te beste omstandigheden.

Ik moet het voornamelijk hebben van de geur of sterke smaken.

Ik zou dat ook nooit blindelings kunnen wat sommige hier in recensies schrijven.

Ik zou zeggen dat de suggestie voor mij ook het belangrijkst is en de geur helpt daar meer aan mee dan de smaak.

[St Patrick]

Ik ben ook geen fijnproever. Ik haal wel sommige dingen, smaken, geuren, ondertonen uit de tabak maar ik kan niet zo 123 vertellen of ik bijv. 3 Oaks of Frog Morton rook...

[Generaal]

Ik deel de mening van janneman,
wat ik misschien wel eens wil uitvissen, is bv LO Larsen, 'n 5 tal verschillende tabakken en die en niets anders en dat de verschillen voldoende van elkaar schelen, dan die afwisselend roken en dan later de proef eens nemen om ze uit elkaar te halen, maar dan je zou je je pijp door 'n ander moeten laten stoppen en daar begint het al..en als je het zelf doet, ga je misschien op het uiterlijke af..dus met smaak al niet veel vandoen. Verder het probleem, ga je ze allemaal uit dezelfde pijp roken, of ga je voor elke andere soort tabak 'n andere pijp nemen..de geur, smaak hangt nog wel ff in 'n pijp..dus weer niets, dat concreet in 'n vorm zal gegoten kunnen worden, dan nog de zwakste schakel, de mens en z'n tekortkomingen of verrijkingen..het moment, de stemming enz, enz...

Kort door de bocht..no worry, smoke it and enjoy.
En zoals ze al eens zeggen...de beste kok is...de honger!

[Bommel]

Als ik er echt de tijd voor heb wil ik wel eens overheerlijk genieten van de pijp en tabak.
Ik maak er een soort van ritueel van.
Geconcentreerd stop ik de pijp met tabak, trek zo nu en dan om de luchtstroom te checken.
Als de pijp gestopt is zet ik haar naast mij en doe de tabak weg.
Daarna, in de keuken, spoel ik mijn mond enkele malen, tap een glas water en pak een paar stukken wit brood.
Dan ga ik in mijn stoel zitten en kauw op een stuk brood die ik daarna weg spoel met enkele slokken water.
Pas daarna steek ik de pijp aan en ga zitten genieten met van tijd tot tijd een stukje brood en het water.
Ik proef de tabak dan beter en geniet meer van de rook sessie.
Maar om nu te beweren dat ik met zo'n ritueel tabak kan analyseren, neen daar begin ik niet aan.

[Winslow Collector]

Oei oei, dat moeilijke onderwerp van het herkennen van smaken en aroma’s. “Mijn 2 centjes” in deze op basis van louter mijn idee van logica hierover, dus zeker niet wetenschappelijk. Voor de écht geïnteresseerden:

Zoals ik in het whisky-topic al eens beschreven heb, is niet iedereen even gevoelig voor aroma’s en bovendien de ene gevoeliger voor een bepaald soort aroma’s (bijvoorbeeld de één vruchten, de ander bloemen, de derde houtsoorten) én bouwt iedereen een “aroma-databank” op in zijn/haar leven. Als je dus in een tabak iets herkent, een aroma van een vrucht bijvoorbeeld (laten we de vrucht KERS even nemen als voorbeeld), komt dat omdat je dit aroma eerder al eens geroken hebt en het tabaksaroma verbindt met de eerdere herkenning van de echte vrucht kers. Stel dat je nog nooit aan kersen geroken zou hebben, hoe zou je dan dit aroma in de tabak gaan omschrijven? Je hebt dan geen referentie van dat tabaksaroma met die vrucht. Je HERKENT wel iets (… “een” aroma), maar je kunt het niet BENOEMEN. Want je hebt dan nog nooit aan een kers geroken.

Iemand die gevoelig is voor vruchtenaroma’s zal zeer snel de kers kunnen benoemen, iemand die daar niet zo gevoelig voor is zal misschien “een vrucht” herkennen, misschien zelfs een “rode vrucht”, maar het onderscheidt tussen kers, framboos en braam wordt dan al veel moeilijker. De referentie naar een duidelijk herkenbaar origineel ontbreekt of is te vaag.

Dan nu wat bij de meesten het probleem oplevert: het herkennen en vooral benoemen van de aroma’s tijdens het roken. Wat ik zelf merk, en ook wel van andere pijprokers, is dat het herkennen van aroma’s zoals kersen, vanille, chocolade en vele soorten noten in de rook van de tabak best nog herkenbaar is. Mijns inziens, omdat de meesten van ons deze aroma’s ook in warme (gebrande?) vorm weleens geroken hebben: kersensaus, vanille in gebak, gebrande noten, warme chocolade, enz. Want bij een brandende pijp moet je tussen de fenolen van het brandproces ook maar even het brandende basisaroma zien te onderscheiden. Als je nog nooit een “brandende” kers (of sterk verhitte kersensaus) geroken hebt, zul je dit al moeilijker herkennen. En verhitte kersen ruiken anders dan de koele vrucht.

En dat nog afgezien wat er op chemisch gebied met de aroma’s gebeurt als zij door het vuurkooltje in de pijp veranderen.
Een moeilijker voorbeeld hiervan: vanille herkennen de meeste mensen wel. Het is het meest geliefde aroma op aarde en wordt daarom heel veel toegepast in voeding, zodat wij (herkenbaar of niet) aangetrokken worden, iets lekker vinden en het dus weer gaan kopen. Vanille is een in natuurlijke vorm een koolwaterstof (zoals bijna al het levende spul op aarde), dat in chemisch opzicht opgebouwd is als C8H8O3, ofwel 8 koolstofatomen, 8 waterstofatomen en 3 zuurstofatomen. Deze combinatie van C-tjes, H-tjes en O-tjes ruikt naar vanille (want het IS vanille).

Tijdens het verbranden van dit aroma in de pijptabak, kan een deel van deze moleculen atomen uit gaan wisselen met andere koolwaterstoffen in de tabak. En zo zou je wat minder vanille kunnen gaan ruiken en bijvoorbeeld wat meer kruidigheid. Met name kruidnagel, dat als geurstof eugenol bevat, een combinatie van de koolwaterstoffen als C10H12O2. Dus tijdens de verbranding (per definitie koolstof) verbinden de atomen zich met elkaar in een andere verhouding en verandert het aroma. Bovendien ligt vanille ook dicht bij Guaiacol (C7H8O2) dat een licht medicinaal aroma of een teer-aroma kan geven. En verbrande tabak, dus de rook in onze neus, heeft een verbrande geur.

Overigens: ELK aroma kan kunstmatig worden gemaakt, door met kunststoffen de juiste aantallen C-tjes, H-tjes en O-tjes aan elkaar te plakken d.m.v. ingewikkelde chemische processen. In mijn werk kom ik hoofdzakelijk in chemische fabrieken en elke fabriek heeft wel een unit die men dan ook aromaten noemt. Bepaalde kunststoffen met een geurtje, dus. Meestal geen bijzonder aangename tabaksgeurtjes, maar als bijvoorbeeld de chemische samenstelling van PVC maar dicht genoeg bij die van ananas zou liggen, zou men dakgoten en regenpijpen kunnen maken die naar ananans ruiken. (behoudens de misschien verminderde eigenschappen die we van dakgoten willen, zoals UV-bestendigheid, flexibiliteit, slijtvastheid, enz.).

Dit is maar een tipje van de ontzettend ingewikkelde en diverse sluier van aroma’s. Een ware ontdekkingreis die men misschien beter gewoon moet genieten, in plaats van moet proberen te ontleden. Dit is écht heel divers en ingewikkeld.

[Martin Romijn]

Interessant topic heren. Over het ontleden van tabak...als je echt alle smaaknuances in een tabak wil waarnemen is het ook aan te raden de tabak in verschillende pijpen te roken. Het is bijzonder om te ervaren hoe de tabak in verschillende pijpen andere smaken prijsgeeft. Als je je er echt in wil verdiepen is het handig om een aantal corncobs te kopen. Een nieuwe corncob is vrij neutraal van smaak en men kan dus de tabak beoordelen zonder bijsmaakjes.

[Arno]

Een nieuwe corncob is vrij neutraal van smaak en men kan dus de tabak beoordelen zonder bijsmaakjes.

Ben ik het niet helemaal mee eens. Een nieuwe corncob heeft een licht zoetig mais smaakje vind ik. Laatst heb ik een sample Lancer's Slices gerookt in een van mijn beste pijpen. Ik vond de tabak wat zoetigheid missen. Daarna Lancer's Slices gerookt in een redelijk nieuwe corncob en opeens was het goed qua zoetigheid.

Maar qua smaken benoemen in een tabak ben ik niet zo goed. Ik proef een hoop maar wat het nu precies is.. Ja ok, de geijkte tabakssoorten (latakia, virginia, sommige oriëntaalse en perique) herken ik onderhand wel maar met tabakken met een lichte topping/casing heb ik het erg moeilijk. Hoewel, het ligt ook aan je tabaks-referentiekader. Voorbeeldje, ik heb een blik weg gerookt van SG's Navy Flake. Daar zit rum bij. Gisteravond heb ik een eerste bowl van de nieuwe GL Pease blend Sextant gerookt. Een navy flake. Nu wist ik al dat er een tikje rum bij zat maar als ik dat niet had geweten had ik het nog geproefd. Ik had de rum-smaak namelijk herkent van SG's Navy Flake. Maar als ik die nooit had gerookt en niet op het Sextant blikje had gekeken had ik nooit geweten wat nou dat smaakje was.

Waar ik volgens mij wel aardig goed in ben is het vlug herkennen van een mixture die ik ooit heb gerookt. Dit aan de hand van reuk, smaak van de tabak (trucje van Peter Stokkebye, leg wat tabak onder je tong) en natuurlijk de smaak van de tabak als je die rookt. Ik probeer als ik een nieuwe tabak rook de eigenschappen daarvan op te slaan in mijn hoofd. Een soort database bij te houden van de blends die ik gerookt heb. Bijvoorbeeld met de helaas niet meer geproduceerde State Express London Mixture die ik laatste tijd veel heb gerookt. Ik weet nu hoe de tabak zo ruikt, ik kan niet omschrijven wat ik precies ruik, maar weet het gewoon. Het is geen latakiabom qua reuk maar het is subtieler. Proeven doe ik niet met deze tabak (zonde!). Als ik rook is het eerste wat opvalt de zachte latakia. Sowieso zit er niet veel latakia in maar wat erin zit is te zacht voor Cyperse latakia. Syrische dus. Verder geen virginia in deze mixture. Wel veel oriëntaalse tabakken. Dat kan ik herkennen omdat er in het midden van de bowl een smaakexplosie plaats vind van de oriëntaalse tabakken. Een soort bloemige zoetigheid. Virginia had zich al eerder in de bowl kenbaar gemaakt. Deze tabak herken ik dus vooral aan die oriëntaalse smaakexplosie die geen enkele andere tabak in die mate heeft en aan de zachte latakia. GL Pease Ashbury komt erbij in de buurt maar is toch anders. Cyperse latakia en een iets mindere oriëntaalse smaakexplosie. En zo probeer ik van elke blend die ik rook referentiepunten in mijn "database" op te slaan.
Maar het zou absoluut leuk zijn als ik ook echt smaken kon herkennen. Mijn Inner Circle en Duke of Alba hebben eenzelfde bijsmaak. Ik weet dat het deertongue is maar weet niet waar het precies naar smaakt. Tati60 van het forum is echt wel goed in smaken herkennen en die zei van, ik proef kaneel. Natuurlijk! Nog even opgezocht en inderdaad, deertongue bevat coumarine, een stof die ook in kaneel voorkomt.

[Martin Romijn]

Ben ik het niet helemaal mee eens. Een nieuwe corncob heeft een licht zoetig mais smaakje vind ik. Laatst heb ik een sample Lancer's Slices gerookt in een van mijn beste pijpen. Ik vond de tabak wat zoetigheid missen. Daarna Lancer's Slices gerookt in een redelijk nieuwe corncob en opeens was het goed qua zoetigheid.

Tuurlijk...elke pijp heeft zijn (bij)-smaakje, maar een cob is een goedkope manier om de tabak zo neutraal mogelijk (nieuwe pijp) te proeven. Geen invloed van smaken (ghost) die in de pijp aanwezig zijn van vorige rooksessies. Wordt daar ook veel voor gebruikt, ook vanwege de prijs.

[Bommel]

Interessante reacties heren.
Als ik het voor het eerst lees lijkt het hogeschool voor mij maar na nog eens lezen is het meer natuurkunde met een vleug scheikunde.
Des al niet te min goed leesbaar en duidelijk wat bij mij weer duidelijk maakt wat voor een interessante hobby we hebben.

[Rob]

In dit draadje http://www.pijprokersforum.nl/viewtopic ... lind+roken hebben we het ook al eens opgepakt.
Malcolm Gladwell schrijft in z'n boek Blink over de Pepsi-test; je weet wel: proef de verschillende cola's en vertel welke je lekkerder vindt. Hij laat zien dat het bijna onmogelijk is om twe verschillende coal's te onderscheiden als ze in drie glazen zitten (dus cola A in glas 1, cola B in glas 2 en 3). Het zou zo maar kunnen dat dat ook geldt voor tabak. We denken dat we verschillen kunnen proeven maar de werkelijkheid is dat dat heel lastig is.

[robvoorburg]

Dat wist ik Rob, ik heb het opnieuw onder de aandacht gebracht
omdat we weer een stukje verder in de tijd zijn geraakt en er velen
zijn die een stuk meer ervaring hebben opgedaan.

Ten tweede komt het bij nieuwe leden onder de aandacht en daar
kunnen ook nog eens aardige bijdragen van komen.

Het is een onderwerp dat me bezig houdt en ik vind het erg leuk de
bijdragen te lezen, hier en daar op het professionele af.

[Master-Fan]

Ben je onder de indruk van de fraaie verpakking, ....

de verpakking telt bij mij echt wel mee in de smaak beleving, ik geniet ook van de uitstraling die een tabaks merk wil neerzetten, dat beïnvloed bij mij ook hoe ik de tabak proef.

Dat is precies ook hoe reclame werkt en dat is bewezen dat het mensen beïnvloed, ik heb dan ook maar besloten er soms gewoon in te trappen

Neem Hertog Jan bier, de etiketten de reclame waarin de "brouwer"zelf het gerstemout door z'n handen laat vallen.....dat totaal maakt het tot een lekker biertje. De smaak is zeker ook belangrijk, maar het geheel eromheen draagt er zeker aan bij.

[Luys]

Neem Hertog Jan bier, de etiketten de reclame waarin de "brouwer"zelf het gerstemout door z'n handen laat vallen.....dat totaal maakt het tot een lekker biertje. De smaak is zeker ook belangrijk, maar het geheel eromheen draagt er zeker aan bij.

En dan erachter komen dat die meneer in kwestie na het afvegen van z'n billen z'n handen niet wast en gewoon weer aan het werk gaat Dan is die lekkere smaak gelijk verklaard, of gelijk over

[Peregrijn]

In dit draadje http://www.pijprokersforum.nl/viewtopic ... lind+roken hebben we het ook al eens opgepakt.
Malcolm Gladwell schrijft in z'n boek Blink over de Pepsi-test; je weet wel: proef de verschillende cola's en vertel welke je lekkerder vindt. Hij laat zien dat het bijna onmogelijk is om twe verschillende coal's te onderscheiden als ze in drie glazen zitten (dus cola A in glas 1, cola B in glas 2 en 3). Het zou zo maar kunnen dat dat ook geldt voor tabak. We denken dat we verschillen kunnen proeven maar de werkelijkheid is dat dat heel lastig is.

Daar laatst zelf ervaring mee opgedaan tijdens de museumnacht hier in Rotterdam. Vriendin lief deed mee aan een flashmob in de kunsthal dus ben ik als braaf supporter gaan kijken, omdat ik daar toch de toegangspas voor kopen moest gelijk maar een aantal musea meegepakt. Het thema was dit jaar 'smaak' en bij het natuurhistorisch museum kon je daarom een testje doen:

Je kreeg twee samples yoghurt, de ene wit en de andere roze, aan jou dan de taak om te bepalen welke het zoetste was! Ik heb mijn uiterste best gedaan en meende dat de witte iets zoeter was (stukje psychologie: ik had al sterk de indruk dat ze de boel aan het besodemieteren waren en redeneerde dat de meeste zouden kiezen voor de roze vanwege de associatie met snoepgoed en dat ze daarom nu juist de witte zoeter hadden gemaakt) Wat bleek? Het was 2 keer de zelfde yoghurt alleen aan de ene bak was een kleurstof toegevoegd!
Overigens kozen de meeste mensen inderdaad de roze omdat wij die kleur met snoep en dus zoetigheid in verband brengen. Overigens speelt ook suggestie een rol, het feit dat je gevraagd wordt om te bepalen welke van de twee het zoetste is maakt dat je zonder het te beseffen automatisch er van uitgaat dat één van de twee daadwerkelijk zoeter is.

Ik vind dat altijd wel leuk zo'n mind-fuck testje maakt me weer even scherp bewust hoe makkelijk wij te beïnvloeden zijn en hoe we onszelf soms voor de gek houden zonder het te beseffen. Ze hadden overigens ook nog gefrituurde sprinkhaan, gebakken meelworm en stukjes meeuw in de aanbieden, als mede ook een slokje gefermenteerd grondwater... het koste wat lef maar heb het allemaal geprobeerd

[Eliminator]

Grappig, zo heeft Heinz ooit eens groene ketchup op de markt gehad, kort maar om eenzelfde reden, wat doet het met de smaak.
Hij was echt exact hetzelfde qua smaak maar andere kleurstof, en om de één of andere reden oogt dat toch een stuk minder uitnodigend.

[Generaal]

Soms kan kleurenblind wel voordelen bieden.

[Winslow Collector]

Suggestie is heel belangrijk: spelen met je hersenen is het, hoe rationeel je ook denkt te zijn.

Zo zetten bruine flessen aan tot drinken en groene flessen juist niet, die zouden de "zin in een drankje" juist wegnemen. Wil je dus veel van je drankje verkopen, verpak het dan in een bruin flesje.

Ook spelen receptoren in het lichaam een belangrijke rol. Eet iemand een mentholsnoepje, dan lijkt de lucht die je inademt ineens wat kouder. Dit is complete kolder natuurlijk, want de lucht is even warm als die je vóór het snoepje inademde, m.a.w. het mentholsnoepje zorgt niet voor een daling van de luchttemperatuur. Blijkbaar zet de stof menthol de hersenen aan tot het nemen van maatregelen: de hersenen reageren heftiger op de smaak menthol die de receptoren in mond en neus doorgeven, dan op de werkelijke buitentemperatuur. Dit gaat zelfs zó ver, in de hersenen, dat gevoelige mensen hierdoor kunnen gaan rillen en kippenvel krijgen en zelfs ergere (onder-)koelingsverschijnselen. De hersenen reageren dus totaal irrationeel op een verkeerde (vertroebelde) waarneming. Blijkbaar zijn er ongeveer 1200 stoffen die dergelijke trucjes met het menselijk lichaam uit kunnen halen.

[Bommel]

Kleur en ingrediënten zetten via onze ogen en smaakpapillen onze hersenen op het verkeerde been.
En ik kan daar van mee praten.
Ooit in de omgeving van Saumur in Frankrijk, eens een tomaten tuinderij bezocht in het kader van eens wat anders dan wijnkelders.
De betreffende tuinderij had zo'n kleine 250 soorten tomaten, nieuwe rassen en uiterst zeldzame oude rassen in verschillende kleuren.
Als goede Franse betaamd was er ook een proeverij waar men de vreemdste kleuren tomaten kon proeven.
Ik trof een diep paarse tomaat, kleurtje aubergine maar dan iets lichter, Ik verwachtte de smaak van bitter en bruineboon vraag me niet waarom, maar het schertste mijn verbazing dat ik ananas proefde.
Een andere tomaat, okergeel van kleur, liet mij verwachten dat het erg zuur zou zijn als een citroen, maar het bleek te smaken naar rijpe kersen.
Weer een andere, bijna zwart, nam echt een loopje met mij, ik durfde die eigenlijk niet te eten omdat ik dacht dat deze rot was maar het smaakte gek genoeg heerlijk naar tomaat.
Dat neemt niet weg dat deze tomaat wel zorgde dat ik bijna over moest geven.
De hersenen nemen van tijd tot tijd een loopje met ons en de commercie speelt daar handig op in.
We kennen het allemaal, de verwachting van zware tabak als deze donker is en best meevalt, of tegen natuurlijk, als men deze rookt.
Verpakkingen die ons de indruk geven van een bepaalde smaak maar dan toch anders blijkt.

[Winslow Collector]

@ Bommel:
Tja Heer Bommel, die ogen van ons doen soms rare dingen met onze verwachtingen. Zie je een bloedmooie vrouw lopen waarvan je haast in katzwijm valt, begint ze te praten en dan blijkt het toch een domme doos te zijn...

[Eliminator]

Kwestie van zorgen dat ze niet kán praten

[Bommel]

Heren, het is een tijd geleden, maar ik kan weer het toetsenbord uitkloppen.

[Winslow Collector]

Kwestie van zorgen dat ze niet kán praten

A dirty mind is a joy forever.