Dunhill - Algemeen

[Dubois]

Modedit: hier graag alleen ALGEMENE info omtrent dit merk, recentie's van specifieke tabakken graag in de daarvoor bedoelde recentietopics !


Onlangs heb ik de gelegenheid gehad 4 'nieuwe' Dunhills te vergelijken met de oudere versies.
Ik ben van mening dat de huidige -door Orlik-geproduceerde- dozen spijtig genoeg niet meer te vergelijken zijn met hun voorgangers en veel hebben ingeboet qua smaak.

Wat denken de Forumleden hierover ?

[Ribbon]

Stuur mij wat samples van de oude Dunhills en ik geef je naar hartelust mijn mening

[Toon]

Damn, je was me voor

[robvoorburg]

Mooie meneren zijn jullie!
In het verleden heb ik alleen de oude versies gerookt
en die waren prima.
Dus aan mij heb je in deze ook niet zoveel.

[Luys]

Mooie meneren zijn jullie!
In het verleden heb ik alleen de oude versies gerookt
en die waren prima.
Dus aan mij heb je in deze ook niet zoveel.

Tuurlijk wel Rob; krijg jij gewoon samples van de nieuwe Dunhills

[robvoorburg]

[Dukdalf]

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb bijna alle oude versies nog liggen, zij het in beperkte hoeveelheden van een of twee blikjes. Van de beide Standard's en de Early Morning, de Nightcap en de Elizabethan tot en met de Royal Yacht en zelfs de Aromatic aan toe. Nu nog de tijd vinden om ze te proberen...

[Bommel]

Dat wordt bedoeld met wie wat bewaard............

[jarnogab]

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb bijna alle oude versies nog liggen, zij het in beperkte hoeveelheden van een of twee blikjes. Van de beide Standard's en de Early Morning, de Nightcap en de Elizabethan tot en met de Royal Yacht en zelfs de Aromatic aan toe. Nu nog de tijd vinden om ze te proberen...

Dan is dat een mooie voorraad hoor: toch een flink aantal soorten Dunhill tabak heb je in de kast liggen. En dan soms zelfs twee blikjes. Er zullen er hier wel in jouw plaats willen zijn wat dat betreft.

[Dukdalf]

Ik heb zo ongeveer tien jaar lang geen pijp aangeraakt en toen ik weer begon was dat met Caledonian #466. Dat is nog steeds mijn all-time favoriet en met een of soms twee pijpjes per dag doe je er lang mee...

Jan

[Toon]

Dan kun je hopelijk nog lang genieten van zo'n mooie collectie.
Wees er maar zuinig op (totdat je ze opent om te gaan roken natuurlijk).

[Arno]

Zelf heb ik ook nog wat "oude meuk" van Dunhill.



De 3 blikjes onderaan zijn nog ongeopend, rest is open. Alles is originele Dunhill productie (eind jaren '60 begin jaren '70) op de Royal Yacht en London Mixture na. Die zijn Murray productie. Ik had nog een 1 oz. blikje Standard Mixture Medium maar die heeft Nekker nu. En voor degenen die denken van *ka€tsjing*, wat Readburd had met de Sobranie tabakken had ik op de Duitse ebay met het merendeel van deze Dunhill tabakken

Qua smaak, Gold Label en de Light Flake waren al open toen ik ze kreeg. Soms kan zelfs een vacuüm niet tegen de tijd. Hierdoor zijn ze een tikje muffig van smaak geworden maar dan nog kan je de kwaliteit herkennen. Van de Standard Mixture Medium heb ik er 1tje gerookt voor ik die weg gaf. Ik kan me nog herinneren dat die best goddelijk was. Vol, zacht en afgerond. Het blikje My Mixture 965 is nu leeg. Helaas bleek die tabak hetzelfde lot beschoren als mijn blik Marcovitch.. Toch heb ik hiervan voor het gebeurde nog een paar pijpjes kunnen roken. Goed maar niet zo goed als de Standard Mixture Medium.
De Murray varianten vind ik mwah. Vooral van London Mixture had ik een hoop verwacht maar die bleek niet zo gebalanceerd te zijn. Van de Orlik productie heb ik ook London Mixture gerookt (tikje beter als de Murray versie maar nog niet om over naar huis te schrijven) en Nightcap. Van Nightcap heb ik steeds niet kunnen genieten omdat ik wit wegtrok vanwege de nicotine-explosie.. Dat geldt trouwens ook voor de Royal Yacht.

[janneman]

Ha, van die Caledonian 466 ligt hier ook nog een blikje oud te worden... Bij Dunhill kan ik moeilijk vergelijken; de oude blikken die ik heb zijn zo oud dat ze ook door 'ontwikkeling'anders zijn gaan smaken. Bij de overgang van Old Dublin (een jaar of 7 of 8 geleden) viel me vooral het wat 'fleuriger' worden van de tabak op.

[Nekker]

Ik had nog een 1 oz. blikje Standard Mixture Medium maar die heeft Nekker nu.

En mijn god, wat ben ik daar blij met. Buiten de balkan sobranie, is dat de tabak waar ik nog maar bij het ruiken van de tabak in het blik spontaan een erect... rilling door mijn lijf krijg. Heerlijke tabak en wat een verschil met de nieuwe, bijna niet te bevatten. Ik blijf me afvragen waarom fabrikanten iets wat een goed recept is door de jaren heen toch veranderen. Er geldt bij zo goed als alles maar één regel: het originele is het beste!

Nogmaals bedankt Arno!

[Dubois]

Terugkomend op dit topic moet ik tot mijn grote spijt bevestigen wat ik reeds eerder vond.
Hoe langer en hoe meer ik de nieuwe versies rook, hoe slechter ik ze vind.
Vooral bij vergelijk met wat je tegenwoordig op de markt vindt, zoals McClelland, Cornell& Diehl, SG.
Spijtig, heel spijtig...

[Pieter]

Laat ik eens de volgende vraag stellen. Let wel, ik heb nog nooit een Dunhill tabak gerookt, laat staan een oude.

Bekend is dat veel tabakken met tijd beter worden van smaak.

Het is dus vast te stellen dat het roken van een oude Dunhill tabak altijd een betere smaak zal opleveren dan hoe deze gesmaakt zullen hebben toen ze net waren geproduceerd.

Dat betekent dus dat een deel van het smaakverschil tussen de oude en de nieuwe Dunhill-tabakken alleen al berust op het feit dat er een aantal decennia tussen de twee productiedata zitten.

Mijn vraag: voor hoeveel procent zou men het smaakverschil kunnen toekennen aan de leeftijd van de tabak?

100% zou dan bijvoorbeeld betekenen dat het feitelijk exact dezelfde tabak is, alleen ouder en daardoor beter van smaak.

[Nekker]

Een goede overpeinzing waar ik zelf eigenlijk niet aan heb gedacht, Pieter. Het is wel algemeen bekend dat men in deze industrie regelmatig recepten veranderd. De nummer 1 reden, zoals ik heb vernomen van enkele mensen die er wat van kennen, is omdat bijvoorbeeld Deense bedrijven (STG?) één der grootste opkopers is van de kleine producenten. Het is niet onbekend dat de Denen een voorliefde hebben voor de iets zoetere tabakken. Bij tijd en wijlen zetten zij de recepten dan ook steeds meer en meer naar hun hand.

De vraag is inderdaad, hoe erg word de smaak beïnvloed naarmate de tabak langer kan rijpen. Een antwoord op die vraag is moeilijk te leveren, daarvoor zouden we o.a. moeten weten in welke mate recepten zijn veranderd gedurende jaren.

Ik weet wel dat ik hier dankzij Arno een Dunhill - Standard mixture medium heb liggen uit de jaren '70 en tevens een wat originelere versie van de laatste jaren. Het verschil ligt mijlen ver uit elkaar, in die zin dat die jaren '70 tabak gewoon veel lekkerder rookt, subtieler van smaak is.

[dr. Watson]

Naar mijn weten zal er na verloop van tijd altijd smaakverschil optreden. Ik vind dat Pieter hierin 100% gelijk heeft.
Zelf houd ik overigens altijd mijn blikjes Dunhill minimaal 24 uur geopend. Ik merk dan dat de tabak veel beter smaakt en de natuurlijke aroma's dan pas goed vrij komen.

[Luys]

Mijn vraag: voor hoeveel procent zou men het smaakverschil kunnen toekennen aan de leeftijd van de tabak?

Lijkt me een vraag die alleen is op te lossen met een tijdmachine: Pijpje roken van een huidige tabak. Vervolgens terug in de tijd naar een periode waarin die tabak net op de markt was, en een pijpje roken met die tabak. En dan bepalen of er verschil is en wat dat verschil dan precies is...

Helaas waren de tijdmachines uitverkocht, dus dat reisje zit er even niet in

[dr. Watson]

Mijn vraag: voor hoeveel procent zou men het smaakverschil kunnen toekennen aan de leeftijd van de tabak?

Lijkt me een vraag die alleen is op te lossen met een tijdmachine: Pijpje roken van een huidige tabak. Vervolgens terug in de tijd naar een periode waarin die tabak net op de markt was, en een pijpje roken met die tabak. En dan bepalen of er verschil is en wat dat verschil dan precies is...

Helaas waren de tijdmachines uitverkocht, dus dat reisje zit er even niet in

Misschien een nieuw idee voor de nieuwste Suske en Wiske

[Luys]

Mijn vraag: voor hoeveel procent zou men het smaakverschil kunnen toekennen aan de leeftijd van de tabak?

Lijkt me een vraag die alleen is op te lossen met een tijdmachine: Pijpje roken van een huidige tabak. Vervolgens terug in de tijd naar een periode waarin die tabak net op de markt was, en een pijpje roken met die tabak. En dan bepalen of er verschil is en wat dat verschil dan precies is...

Helaas waren de tijdmachines uitverkocht, dus dat reisje zit er even niet in

Misschien een nieuw idee voor de nieuwste Suske en Wiske

"Suske en Wiske, en de Tabaks-Tijdmasjien" Hmm, ben bang dat die tabak roet in het eten gooit... Verder wel een goed idee!

[Pieter]

Kom ik toch uit op een enigszins hekel punt: wordt de mening dat de Dunhill-tabakken van tegenwoordig vele malen slechter zijn niet gewoon gebaseerd op een vertekend beeld? Vast staat dat de fabrikanten zijn veranderd. Maar heeft men ook geopenbaarde receptuur gezien die vergeleken kan worden?

[Arno]

Eeeeven wat geschiedenis...

Alfred Dunhill Ltd werd gekocht door Carreras International in 1967. En Rothmans kocht weer Carreras in 1972. De Dunhill fabriek bleef in werking tot 1981 toen Rothmans al hun pijptabak productie verhuisde naar een fabriek in Belfast (voorheen Murray Sons & Co, overgenomen door Carreras in 1953). Anders dan kleine veranderingen in de basistabak en vervangingen voor specifieke tabakken die niet meer beschikbaar of onbetaalbaar waren was er vrijwel geen verandering tot op dat punt.

Maar in 1982 kwamen de Murray versies op de markt en volgens velen was het duidelijk dat kwaliteitsoverwegingen de deur uit waren gegooid. Meer takjes enzo in de tabak en in het algemeen slechtere kwaliteit tabak. Na een paar jaar werden de mixtures wel iets beter door toegenomen kwaliteitscontrole.

Het moet trouwens gezegd worden dat Dunhill zelf ook zo nu en dan tabakken veranderde. De mixtures waren niet helemaal hetzelfde als ze waren in de jaren vijftig en zestig als gevolg van veranderende leveranciers en ingrediënten die niet meer verkrijgbaar waren.

In 1999 werd Rothmans gekocht door BAT (British American Tobacco) die de Murray Sons & Co fabriek sloot en alle pijptabak uitbestede aan Orlik in Denemarken die de tabakken nu nog maakt.

Dat laatste was een aanzienlijke verbetering, de inkoop van tabak was beter en de kwaliteitscontrole werd enorm verbeterd.

Maarrr Orlik levert niet de Dunhill mixtures zoals de oudere pijprokers ze hebben onthouden. Syrische Latakia is vervangen door Cyperse (dit proces begon al in de jaren '60 overigens!) en rassen oriëntaalse soorten zoals Yenidje, Samsun, Izmir en Djubec zijn grotendeels vervangen door andere soorten als Basma.

Dus ja, de recepturen van de Dunhill tabakken zijn veranderd in de loop der jaren door invloed van verkrijgbaarheid van tabakssoorten.

[Dukdalf]

In de tweede helft van de jaren '90 maakte ik Pipe Magazine voor Rothmans International Pipe Tobacco (Export) en heb de overname door BAT dus van dichtbij meegemaakt. Arno's geschiedenisles is helemaal correct, alleen meen ik me te herinneren dat het nog een jaar of twee geduurd heeft voordat BAT definitief het licht uitdeed bij Murray's. Ik ben er ooit op bezoek geweest en dat was volgens mij in 2000, maar ik kan het fout hebben.

[Dubois]

Eeeeven wat geschiedenis...

Alfred Dunhill Ltd werd gekocht door Carreras International in 1967. En Rothmans kocht weer Carreras in 1972. De Dunhill fabriek bleef in werking tot 1981 toen Rothmans al hun pijptabak productie verhuisde naar een fabriek in Belfast (voorheen Murray Sons & Co, overgenomen door Carreras in 1953). Anders dan kleine veranderingen in de basistabak en vervangingen voor specifieke tabakken die niet meer beschikbaar of onbetaalbaar waren was er vrijwel geen verandering tot op dat punt.

Maar in 1982 kwamen de Murray versies op de markt en volgens velen was het duidelijk dat kwaliteitsoverwegingen de deur uit waren gegooid. Meer takjes enzo in de tabak en in het algemeen slechtere kwaliteit tabak. Na een paar jaar werden de mixtures wel iets beter door toegenomen kwaliteitscontrole.

Het moet trouwens gezegd worden dat Dunhill zelf ook zo nu en dan tabakken veranderde. De mixtures waren niet helemaal hetzelfde als ze waren in de jaren vijftig en zestig als gevolg van veranderende leveranciers en ingrediënten die niet meer verkrijgbaar waren.

In 1999 werd Rothmans gekocht door BAT (British American Tobacco) die de Murray Sons & Co fabriek sloot en alle pijptabak uitbestede aan Orlik in Denemarken die de tabakken nu nog maakt.

Dat laatste was een aanzienlijke verbetering, de inkoop van tabak was beter en de kwaliteitscontrole werd enorm verbeterd.

Maarrr Orlik levert niet de Dunhill mixtures zoals de oudere pijprokers ze hebben onthouden. Syrische Latakia is vervangen door Cyperse (dit proces begon al in de jaren '60 overigens!) en rassen oriëntaalse soorten zoals Yenidje, Samsun, Izmir en Djubec zijn grotendeels vervangen door andere soorten als Basma.

Dus ja, de recepturen van de Dunhill tabakken zijn veranderd in de loop der jaren door invloed van verkrijgbaarheid van tabakssoorten.

Het is vooral de laatste zin die duidelijk maakt waar het schoentje wringt, nml dat de huidige smaak in de verste verten niets meer gemeen heeft met de vorige. Of ook de huidige kwaliteit een rol speelt laat ik in het midden...

[robvoorburg]

Denk ook eens, zoals bijvoorbeeld bij druiven, dat een tabaksoogst kan tegenvallen,
deels, of geheel verloren gaat.
Wanneer het een kleine soort betreft, dan ontstaan er bij fabrieken toch
probleempjes bij het samenstellen van hun mixture.

[Bommel]

Denk daarbij ook nog dat de tabaksplant ook aan kwaliteit onderhevig is tijdens de groei.
Vochtigheid, droogte, temperatuur vs wisselingen en grond gesteldheid.
En het plaatje wordt al aardig compleet.

[robvoorburg]

Sommigen fabrikanten, de Graaff verdacht Mac Baren ervan herinner ik mij,
lossen dat dan op door er wat meer "prut" door te verwerken, of door de
toevoeging van wat meer burley of beide om het probleem te ondervangen.

Andere fabrikanten, maar dit is voor mijn rekening, zullen afzien van productie
en een volgend jaar afwachten en verkopen uit (om die reden) oude opgebouwde
voorraad.

Ik weet niet beter dat een beetje tabaksfabrikant altijd meerdere ijzers (merken)
in het vuur heeft liggen om zich aan de grillige natuur te ontworstelen.

[Whitesnake]

Beste forumvrienden,

Gisteren heeft Kristof van the House of spirits te Diest me telefonisch laten weten dat de Dunhill tabakken (weer) in zijn winkel zijn.

[Generaal]

Ik wil wel eens lezen, wat de rotten van de Dunhill My Mixture 965 vinden, de huidige uitvoering en de vroegere.
Daar ik enkele resessies heb gelezen waarbij m'n beweert dat de huidige versie 'n afkooksel zou zijn van de vroegere!
Ik kan enkel maar de huidige beoordelen als aangenmaan rokend, geen overheersende lakakia smaak, brandt goed weg en de roomnote valt te aanvaarden als niet roker.
Het maakt me altijd nieuwsgierig om het van 'n persoon te vernemen die de beide versies rookt en gerookt heeft.