Het Pijprokersforum

Verliezen bruyère pijpen door te roken aan gewicht?
Nee, niet na enige jaren roken, maar op de hele lange termijn.

Ooit was ik in de winkel bij de heer Frits de Graaff, al pratende
haalde hij een Dunhill pot uit zijn zak en vertelde hij dat dit de
lievelingspijp van zijn vader was, na zijn overlijden had hij deze
overgenomen en rookte deze nu wekelijks ook enige keren.

Al met al schat ik dat deze pijp inmiddels een jaar of zeventig
erop had zitten.
Wanneer je goed keek, dan kon je nog zien dat het destijds als
een gezandstraalde de werkplaats heeft verlaten. Het gezand-
straalde was geheel verdwenen, het was een gladde donker-
bruin naar glimmend zwart neigende pijp geworden. Prachtig!
De ongetwijfeld scherpe randen rondom de kop waren
glad afgesleten geraakt. De steel zal vermoedelijk enige
malen gepolijst zijn, hetgeen ook gewichtsverlies inhoudt.

Vermoedelijk is de pijp een aantal malen tot op het hout geruimd,
waardoor er mogelijk wat verkoold bruyère is meegegaan.

Helaas had ik toen nog niet de tegenwoordigheid van geest om
te vragen naar gewichtsverlies op de lange termijn.
Gevoelsmatig schat ik dat de pijp 5 tot 10 gram aan gewicht
verloren is ten opzichte van de nieuwe.

Klopt mijn gedachten gang?

Precies de grammen zullen wel in het rijk der gissingen blijven vertoeven maar dat een pijp, gelijk elk gebruiksvoorwerp, gaande jaren door respectabele slijtage enige verlies in gewicht zullen krijgen is een natuurlijk proces.
En wat een geweldig verhaal dat de pijp door gebruik zo mooi glad is geworden.

En daardoor iets waarvan ik destijds dacht, veel
mooier dan een nieuwe.

'n Pijp kan door veroudering wel wat gewicht verliezen, alle hout trouwens, ingevolge uitdroging;
het vocht dat bij verbranding vrijkomt wordt slechts oppervlakkig opgenomen en vrij gemakkelijk terug afgestaan. Het gewichtsverschil door sleet ligt heel wat lager.
Maar wat is er inderdaad mooier dan een natuurlijk patina, door de jaren heen verworven ?
S.

Zal het verloren gewicht niet worden gecompenseerd door de aanwas van de koollaag?

kiske schreef:Zal het verloren gewicht niet worden gecompenseerd door de aanwas van de koollaag?

Die door ruiming weer verloren gaat.
En is de koollaag niet lichter dan het hout?

Wat een mooi onderwerp, Rob.

Ik denk dat het wel kan kloppen, door inderdaad uitdroging, door olie die verdwijnt. Bij een meerschuim pijp gaat het trouwens andersom, die worden alleen maar zwaarder.

Mooi onderwerp Rob.
Ondanks dat het bit ook iets aan materiaal zal verliezen door slijtage tussen de tanden, neemt het gewicht daarentegen enorm toe door karakter naar mate de tijd verstrijkt.

Bommel schreef:

kiske schreef:Zal het verloren gewicht niet worden gecompenseerd door de aanwas van de koollaag?

Die door ruiming weer verloren gaat.
En is de koollaag niet lichter dan het hout?

Kool is inderdaad lichter dan hout/bruyere.
Maar dat is alleen maar zo omdat kool een van de restanten is van verbranding. Er gaat ook nogal wat de lucht in (CO2 en andere verbrandingsproducten) Het hout is weg...de kool komt er min of meer voor in de plaats. Als je dat tijdens het ruimen weg haalt dan is het volledige laagje hout uiteindelijk echt weg gehaald. En daarmee is de pijp dus netto echt wat lichter geworden.

Daarnaast ook nog het verdampen/verbranden/vervliegen van de bestandelen uit de rest van het hout.

Ik denk dat een pijp echt wel wat lichter wordt in de loop der jaren. Maar inderdaad, zoals Rob beschrijft pas na vele, vele jaren.

Dank voor jullie bijdragen, had niet verwacht dat er zoveel reacties
kwamen.

Ik zal het wel eens eerder hier hebben geschreven, maar vergat in
dit topic te vermelden dat ik verkocht was toen meneer De Graaff
mij destijds die oude Dunhill liet zien, zo'n hele oude frequent
gerookte pijp heeft een uitstraling die een nieuwe pijp (hoe
fraai dan ook) beslist niet heeft, dat wetende ben ik tevreden met
hetgeen ik heb en helpt me af te zien van nieuwe aankopen.