Joko
Geplaatst: 02 apr 2013 20:28
Beste Forumleden,
Sinds begin januari vertoef ik geregeld op dit forum. Eerst nog als gast, maar na een paar weken durfde ik het aan me daadwerkelijk aan te melden als passief lid. Passief om dat ik alleen de berichten las en zelf nooit iets postte. Ik was, zeg maar, een voyeur die op afstand luisterde naar mannen die spraken over pijpen …… Tijd dus om mezelf voor te stellen!
Ik ben een roker! Een shag-roker. Een shag-roker die meer en meer van zichzelf begon te balen. Te balen van z’n gehaaste rookgedrag en z’n verslaving aan de stinkstok. De reclame is waar; de meeste sigaretten zijn helemaal niet lekker. ’s Morgens de eerste is een genot! De sigaret na het eten is ook heerlijk en de peuk voor het slapengaan is een goede voorbereiding op de nacht. Maar de twintig sigaretten daartussen rook ik alleen maar omdat ……. Ja, waarom eigenlijk?
Begin van dit jaar wandelde ik met mijn vrouw een antiquariaat binnen in Deventer. Na het openen van de deur (met ouderwetse winkelbel) betraden we een oase van rust en nostalgie. De kasten vol oude boeken werden omarmd door de zoete geur van opa’s pijptabak. (En mijn opa rookte niet eens pijp, maar sigaar….) Mijn vrouw en ik waren beiden diep onder de indruk van de ambiance die werd geschapen door de geur van pijptabak. Het zette mij aan het denken….Wat zou het heerlijk zijn wanneer ik de haastige shag zou kunnen inruilen voor de rust van een ontspannen pijp…..
Thuis gekomen ben ik naarstig op zoek gegaan naar de oude pijp van mijn vader. Hij moest ergens op zolder liggen, maar waar…. Als een archeoloog ploeterde ik door verschillende jaarlagen van verhuisdozen. Uiteindelijk vond ik de pijp; een ijzeren geval met een houten kop. Op naar de winkel voor tabak. De oudere dame achter de toonbank dacht eerst dat ik een grapje maakte, zo’n jonge vent (dank u) die pijp wil gaan roken? Had ze nog nooit meegemaakt! Na van de schrik bekomen te zijn, adviseerde ze me een lichte vanille tabak, en deed ze er nog een pijpdriepoot en een bosje ragers bij.
De ijzeren pijp moest eerst schoongemaakt worden. Een compleet zakje ragers, doordrenkt met alcohol, heb ik er doorheen gehaald! In afschuw belde ik mijn vader om hem te vertellen wat een vieze vent hij was. Lachend bekende hij zich niet meer te kunnen herinneren ooit een pijprager te hebben gebruikt. Hij viel zelfs even stil toen ik vertelde over de te verwijderen kop…. Maar goed, de pijp was schoon en droog. En ik kon m’n eerste pijp roken.
Inmiddels zijn we drie maanden verder en rook ik nog maar 1 pakje shag in de week. De ijzeren pijp (een Falcon, heb ik inmiddels geleerd) heeft gezelschap gekregen van 5 andere pijpen en de voorraad tabak is gestaag aan het groeien. Het forum heb ik inmiddels van A tot Z gelezen, inclusief het boek en de video’s van Janneman, waarvoor dank!.
De pijp is zo langzamerhand op. (BigBen met Mac Barren Original) Ik zal eens kijken of ik nog een leuke foto kan vinden voor de Avatar.
Ik groet u allen!
Joko
Sinds begin januari vertoef ik geregeld op dit forum. Eerst nog als gast, maar na een paar weken durfde ik het aan me daadwerkelijk aan te melden als passief lid. Passief om dat ik alleen de berichten las en zelf nooit iets postte. Ik was, zeg maar, een voyeur die op afstand luisterde naar mannen die spraken over pijpen …… Tijd dus om mezelf voor te stellen!
Ik ben een roker! Een shag-roker. Een shag-roker die meer en meer van zichzelf begon te balen. Te balen van z’n gehaaste rookgedrag en z’n verslaving aan de stinkstok. De reclame is waar; de meeste sigaretten zijn helemaal niet lekker. ’s Morgens de eerste is een genot! De sigaret na het eten is ook heerlijk en de peuk voor het slapengaan is een goede voorbereiding op de nacht. Maar de twintig sigaretten daartussen rook ik alleen maar omdat ……. Ja, waarom eigenlijk?
Begin van dit jaar wandelde ik met mijn vrouw een antiquariaat binnen in Deventer. Na het openen van de deur (met ouderwetse winkelbel) betraden we een oase van rust en nostalgie. De kasten vol oude boeken werden omarmd door de zoete geur van opa’s pijptabak. (En mijn opa rookte niet eens pijp, maar sigaar….) Mijn vrouw en ik waren beiden diep onder de indruk van de ambiance die werd geschapen door de geur van pijptabak. Het zette mij aan het denken….Wat zou het heerlijk zijn wanneer ik de haastige shag zou kunnen inruilen voor de rust van een ontspannen pijp…..
Thuis gekomen ben ik naarstig op zoek gegaan naar de oude pijp van mijn vader. Hij moest ergens op zolder liggen, maar waar…. Als een archeoloog ploeterde ik door verschillende jaarlagen van verhuisdozen. Uiteindelijk vond ik de pijp; een ijzeren geval met een houten kop. Op naar de winkel voor tabak. De oudere dame achter de toonbank dacht eerst dat ik een grapje maakte, zo’n jonge vent (dank u) die pijp wil gaan roken? Had ze nog nooit meegemaakt! Na van de schrik bekomen te zijn, adviseerde ze me een lichte vanille tabak, en deed ze er nog een pijpdriepoot en een bosje ragers bij.
De ijzeren pijp moest eerst schoongemaakt worden. Een compleet zakje ragers, doordrenkt met alcohol, heb ik er doorheen gehaald! In afschuw belde ik mijn vader om hem te vertellen wat een vieze vent hij was. Lachend bekende hij zich niet meer te kunnen herinneren ooit een pijprager te hebben gebruikt. Hij viel zelfs even stil toen ik vertelde over de te verwijderen kop…. Maar goed, de pijp was schoon en droog. En ik kon m’n eerste pijp roken.
Inmiddels zijn we drie maanden verder en rook ik nog maar 1 pakje shag in de week. De ijzeren pijp (een Falcon, heb ik inmiddels geleerd) heeft gezelschap gekregen van 5 andere pijpen en de voorraad tabak is gestaag aan het groeien. Het forum heb ik inmiddels van A tot Z gelezen, inclusief het boek en de video’s van Janneman, waarvoor dank!.
De pijp is zo langzamerhand op. (BigBen met Mac Barren Original) Ik zal eens kijken of ik nog een leuke foto kan vinden voor de Avatar.
Ik groet u allen!
Joko
