Het Pijprokersforum

Ben ik de enige ? of zijn er meer mensen die de pijp na het roken nog zo'n 10 a 15 minuten vast houden en af en toe aan de kop ruiken ? hij is dan nog lekker warm om even vast te houden en de geur die uit de kop komt ( althans bij de mijne want ik rook doorgaans zwaar gesausde tabakken. ) is echt heerlijk om steed even aan te ruiken, een soort van toetje / nagenieten na het roken. Heerlijk vind ik dat.

Ik ben benieuwd of er meer mensen zo'n rare tik hebben hier.

Als de pijp te 'drogen' ligt na het roken ruik ik er na ''eén of twee dagen aan en dan ruik ikprecies welke tabak het was. Sommige tabakken (of de as daarvan eigenlijk) ruiken dan heerlijk kruidig.

Bij mij is het meer dat ik op willekeurige momenten even een pijp oppak, inspecteer en besnuffel. Geen idee waarom ik dat doe maar het doet me in ieder geval deugd.

Zullen we een naam voor dit verschijnsel verzinnen?

Kynikos schreef:Bij mij is het meer dat ik op willekeurige momenten even een pijp oppak, inspecteer en besnuffel. Geen idee waarom ik dat doe maar het doet me in ieder geval deugd.

Helemaal mee eens!

Joey Peters schreef:Zullen we een naam voor dit verschijnsel verzinnen?

strak plan ! eigenlijk zou deze geur naast roomnote etc opgenomen moeten worden

Wel eens tijdens het roken ruik ik, maar na afloop nooit. Aldus toch gedaan met een net gerookte Winslow met Peterson Irish flake.
Ja, dat ruikt toch wel héél lekker zo en is weer een andere bijzondere rookervaring. Een tic die een gewoonte zou moeten worden

@Joey
Naneuzen?

Jos schreef:Wel eens tijdens het roken ruik ik, maar na afloop nooit. Aldus toch gedaan met een net gerookte Winslow met Peterson Irish flake.
Ja, dat ruikt toch wel héél lekker zo en is weer een andere bijzondere rookervaring. Een tic die een gewoonte zou moeten worden

@Joey
Naneuzen?

idd, het ruikt anders dan de tabak in de verpakking, anders dan zoals hij smaakt tijdens het roken en anders dan als je ruikt terwijl hij brandt. Ik ga het er in iig inhouden. het is gewoon nog net ff extra nagenieten.

Doet me enigszins aan de Chinese wijze van thee drinken denken waar men ook gaarne aan lege bekertjes snuffelt. Maar het ruikt inderdaad meestal erg lekker. Vooral zo'n goed doorrookte latakiapijp, alsof je een kathedraal binnenstapt.

/edit: Gezien de geur van de pijp voornamelijk voortkomt uit de ghost die de tabak achterlaat zou ik deze activiteit graag spooksnuffelen noemen.

Joey Peters schreef:Zullen we een naam voor dit verschijnsel verzinnen?

De geur uit de pijpenkop kunnen we eventueel de 'nageur' van de pijp noemen en dan snuiven we de nageur van de pijp op. Of we kunnen spreken over het 'naroken' van de pijp. Is maar een idee.

Joey Peters schreef:Zullen we een naam voor dit verschijnsel verzinnen?

De activiteit kunnen wij vaktechnisch ketelsnuiven noemen en iemand die een dergelijk activiteit vericht een ketelsnuffelaar of ketelsnuiver en in extremis een ketelfetishist

Ik stel voor dat we hiervoor een apart forum oprichten: Het pijpruikersfoum.

of de asbaksnuivers
ik ruik er eigenlijk nooit aan

Bert van Hell schreef:Ik stel voor dat we hiervoor een apart forum oprichten: Het pijpruikersfoum.

Ik doe zelden aan PIPE SNUFLE, maar ik zal er eens op letten.
Wellicht doe ik het vaker dan dat ik het opmerk

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit aan een pijp geroken heb.

Een enkele keer tijdens het roken. Achteraf nooit. Wel wanneer ik een verse pijp wil stoppen, wanneer de pijp weer aangenaam ruikt, dan is dat voor mij het teken dat er voldoende rust geweest is.

Ketelsnuiven klinkt lekker pervers of abnormaal.

Ik ruik overigens ook af en toe aan de ketel, maar not consequent bij elke pijp die ik rook...

Hier zelfde eigenlijk als robvoorburg, ik ruik enkel aan de kop van de pijp om te controleren of de pijp klaar is om opnieuw te roken... Als 'ie nog niet aangenaam ruikt moet 'ie nog even rusten (of heel nodig eens grondig schoon gemaakt worden )

Post-olfactoreren.

En wederom met een smile van oor tot oor op dit forum te kijken, i love pijprokers humor

Stelletje zieke geesten; je pijp een beetje besnuffelen!

En dan zeggen ze dat ik rare dingen doe

Doet me denken aan honden, kweet nie waarom...

Nee, ik doe het ook wel es, soms tijdens, soms na het roken, soms vlak voor het stoppen.

Ik doe het ook wel eens voor het roken of nadat de pijp een paar weken/maanden niet is gebruikt. Gewoon even om te checken of de pijp nog even moet staan of dat ik er eerst nog even een rager door moet halen (en/of even hard in geblazen moet worden: stof).

Als je sommige dingen hier leest en niet weet dat het over pijproken gaat, ziet het er best ranzig uit.

Ik ruik regelmatig aan de ketel van de pijp. Zo kan ik de tabak beter ruiken en opnemen... Het ruikt altijd anders dan het rookt en smaakt... Maar ik ruik nooit aan de ketel als deze aan het afkoelen is...

Joey Peters schreef:

Ketelsnuiven klinkt lekker pervers of abnormaal.

...

Het klinkt beter en minder pervers dan zwartgatsnuiven.

Ik ruik er ook aan om te ruiken of ie weer in bruikbare (frisse) staat is.

Joey Peters schreef:Zullen we een naam voor dit verschijnsel verzinnen?

Mij schieten spontaan heleboel namen te binnen. Ik houd ze maar voor me

Ik heb deze gewoonte maar eens in gebruik genomen.

Helaas kan ik bij een recent gerookte pijp het aroma niet waarderen, noch bij een pijp die nog niet zo goed ingerookt is.

Bij een goed ingerookte en minder recentelijk gerookte pijp is het aroma echter niet onaangenaam.

Ik zal daarom de theorie robvoorburg aanhouden en deze als zodanig ook aan anderen propageren:

"Raakt u van de geur ontdaan? Laat de pijp nog even staan. Riekt de ketel echter goed? Dan u uw pijp weer gebruiken moet!"

Gewèldig onderwerp om weer een klein stukje van de ziel van de pijprokende medemens en collega te leren kennen! En van mezelf, kan ik daar meteen aan toevoegen...

Ik blijk in de wieg gelegd om, in Pieters woorden, te post-olfactoreren. Eigenlijk is het ook wel echt fijn om een pijp in stilte een aandacht met oog, hand en neus te bewonderen - in de wetenschap dat tenminste de buitenwereld je voor gek zou verklaren, maar die weten dat toch niet.

Het lijkt een beetje op de liefde voor antiek, voor bijzondere auto's (helaas onbetaalbaar en daarmee onbereikbaar), en nog zo wat meer aan moois. Zou het een aan het verzamelaarsinstinct gerelateerde genetische aanleg betreffen die bij sommigen door de natuur is ingebakken?

De pijpen van mijn grootvader gebruik ik niet, maar bewaar ik allemaal netjes in zijn tabaksdoos en pijpenrekje, tezamen met de pijpbestekken e.a. En wat blijkt: vooral zijn favoriete pijp, die nu al ruim 35 jaar niet meer gerookt is, ruikt nog steeds heerlijk!

Ik kan mij wel vinden in het voorstel om vaktechnisch van "ketelsnuiven" te spreken, om iemand die een dergelijk activiteit verricht een "ketelsnuffelaar" of "ketelsnuiver" te noemen, en iemand die daarin wat doorslaat een "ketelfetishist".

Voor de buitenwereld zou nog te overwegen zijn om te spreken van "tabakspijpsnuiven" enz., maar dat haalt het mysterie wel een beetje weg. Zullen we een officieel voorstel aan Van Dale doen zodra we het eens zijn?

Ze zijn allemaal van de pijpen besnuffeld hier!

Nee. Ik snuffel doorgaans niet aan mijn pijpen. Ik neem wel eens een pijp uit het rek en in de mond om zomaar een trekje te nemen, zonder vuur en tabak, maar dat is doorgaans als ik een beetje sta te twijfelen over wat ik nu ga roken. De combinatie van geur en bit roepen dan wel even de sensatie op van een bepaalde pijp-tabak combinatie, en op grond daarvan kies ik eventueel waar ik zin in heb.

(had dit draadje met mijn vakantie gemist)

leuk onderwerp
ik ben ook een snuffelaar
dat heb ik trouwens met alles: als ik de deksel van een pot jam afdraai, ruik ik altijd even
mijn liefhebbende vrouw moet daar altijd om lachen, maar ik meen serieus dat het iets met je doet
het is een soort voorbereiding voor gebruik (in mijn voorbeeld: een broodje met jam)
het is ook een check of de jam geen wildgroei-laagje heeft; op jam hoort geen haar!

ik doe het ook altijd als ik een pouch / blik tabak openmaak
niet alleen de eerste keer, maar gewoon altijd
het ruiken aan tabak is ook lekker, toch?

ik denk dat bommel ook aan zijn honden dacht


het gebruik van "snuiven" geeft wel een associatie met iets....