De invloed die diverse vormen en stijlen pijpen uitoefenen
Geplaatst: 05 jul 2011 22:56
Heren,
Ik was net wat aan het lezen over zen meditatie en de technieken die daarmee gepaard gaan. Zonder hier verder ver op in te gaan zal ik wel de aanleiding van deze post die ik daar aan ontleend heb noemen: Het artikel wat ik las ging over rituele buigingen. Men stelt dat dit in veel gevallen een effectieve manier is om heel het lichaam en de geest in te zetten bij één enkele activiteit, zodat men door de volledige gerichtheid van de handeling en de betrokkenheid van je gehele zelf minder het slachtoffer is van afleidingen. Men kan zichzelf geheel kwijt in de oefening, waardoor niet een deel ervan kan vluchten naar iets anders.
Terwijl ik dit las zat ik een pijp te roken. Het is een gebogen Big Ben billiard. Het is een erg fijn pijpje, maar hij is ooit geselecteerd op een verzameling eigenschappen die me op dat moment gewenst leken. Het is een pijp die als het ware uit de weg gaat bij het roken. Hij houdt makkelijk vast, heeft een gladde afwerking en is dus niet heel interessant voor de tast. Het is een gebogen pijp, waardoor hij gemakkelijk bungelt, met een zadelbit, waardoor hij gemakkelijk klemt. Hij bevind zich door zijn gebogen vorm niet eens in mijn blikveld als ik hem rook. Deze eigenschappen zorgen ervoor dat deze pijp vooral een favoriet is om te roken als ik met andere zaken bezig ben. Ik kan rustig door roken zonder al te veel aandacht aan de pijp te besteden.
Maar wat nu als men op een wat meer aandachtige, ritualistische manier wil roken? Wat als men de pijp juist als centrum van de aandacht wil, een pijp die alle zintuigen prikkelt? Ik overdacht eens wat voor eigenschappen zo'n pijp zou moeten hebben.
Ten eerste zou het denk ik een pijp zijn die eerder in de hand gehouden wordt dan in de mond. Op die manier wordt zowel de tactiele sensatie van de hand als de mond erbij betrokken in plaats van slechts de laatste. Nu moet een mondstuk vooral comfortabel zijn. Het vasthouden moet dit natuurlijk ook zijn, maar mag ook wel interessant gemaakt worden. Wat dat betreft zou ik stellen dat een pijp eerder gezandstraald, of nog liever gerustificeerd zou moeten zijn. Rustificatie zorgt immers voor de meest grillige, tastbare oppervlakken. Maar het meest interessant zou misschien nog een pijp zijn die slechts ten dele gerustificeerd is. Zo heeft de hand wat te verkennen, zo kan hij zich extra bewust worden van de verschillende texturen.
Ten tweede zou het een pijp mogen zijn die graag gezien wordt. Een interessante vorm, een interessante kleurencombinatie. Misschien wat extra details die de ogen bezig houden. De pijp moet onderzocht kunnen worden, een beetje niet denkend maar ook niet afwezig zijnd beschouwd kunnen worden, zoals men iemand soms ook een juweel, een speciale pen, een bloem of een schelp zou kunnen zien bekijken. Net als voor de tast betreft het hier een pijp die de visuele ervaring van de roker zo veel mogelijk in beslag kan nemen wanneer dit gewenst is.
Ten slotte zou misschien het rookgedrag zelf bekeken kunnen worden. Wanneer is een pijp wat dat betreft het meest interessant? Ik zou een combinatie van smaak, trek en rookvarianten benoemen. Of wel een pijp die goed op smaak is, die de tabak optimaal de ruimte geeft. Een pijp met een ietwat ruime boring misschien, zodat de lucht goed kan stromen zonder al te veel moeite, met een subtiele trek waardoor de roker zo veel mogelijk invloed heeft op de kracht waarmee hij de lucht door de pijp heen zuigt, zonder dat hij per se erg hard hoeft te trekken. Een pijp die misschien een filterkamer bevat, zodat men zowel met als zonder filter kan verkiezen te roken.
Nu ik al deze eigenschappen genoemd hebt zou je je misschien een beeld kunnen vormen van het soort pijp dat ideaal is om de roker geheel in beslag te nemen, een pijp die het tegenovergestelde is van het sobere werkpaard wiens grootste deugd zijn stille aanwezigheid is. Het is een pijp die buiten mijn oorspronkelijke voorkeuren valt, maar die steeds meer mijn interesse trekt en al de voorkeur van vele forumleden is geworden. Een die ik zelf nog nooit gerookt heb maar wel ooit nog eens zou willen bezitten. Wat voor een pijp zou dit zijn, denken jullie?
Ik was net wat aan het lezen over zen meditatie en de technieken die daarmee gepaard gaan. Zonder hier verder ver op in te gaan zal ik wel de aanleiding van deze post die ik daar aan ontleend heb noemen: Het artikel wat ik las ging over rituele buigingen. Men stelt dat dit in veel gevallen een effectieve manier is om heel het lichaam en de geest in te zetten bij één enkele activiteit, zodat men door de volledige gerichtheid van de handeling en de betrokkenheid van je gehele zelf minder het slachtoffer is van afleidingen. Men kan zichzelf geheel kwijt in de oefening, waardoor niet een deel ervan kan vluchten naar iets anders.
Terwijl ik dit las zat ik een pijp te roken. Het is een gebogen Big Ben billiard. Het is een erg fijn pijpje, maar hij is ooit geselecteerd op een verzameling eigenschappen die me op dat moment gewenst leken. Het is een pijp die als het ware uit de weg gaat bij het roken. Hij houdt makkelijk vast, heeft een gladde afwerking en is dus niet heel interessant voor de tast. Het is een gebogen pijp, waardoor hij gemakkelijk bungelt, met een zadelbit, waardoor hij gemakkelijk klemt. Hij bevind zich door zijn gebogen vorm niet eens in mijn blikveld als ik hem rook. Deze eigenschappen zorgen ervoor dat deze pijp vooral een favoriet is om te roken als ik met andere zaken bezig ben. Ik kan rustig door roken zonder al te veel aandacht aan de pijp te besteden.
Maar wat nu als men op een wat meer aandachtige, ritualistische manier wil roken? Wat als men de pijp juist als centrum van de aandacht wil, een pijp die alle zintuigen prikkelt? Ik overdacht eens wat voor eigenschappen zo'n pijp zou moeten hebben.
Ten eerste zou het denk ik een pijp zijn die eerder in de hand gehouden wordt dan in de mond. Op die manier wordt zowel de tactiele sensatie van de hand als de mond erbij betrokken in plaats van slechts de laatste. Nu moet een mondstuk vooral comfortabel zijn. Het vasthouden moet dit natuurlijk ook zijn, maar mag ook wel interessant gemaakt worden. Wat dat betreft zou ik stellen dat een pijp eerder gezandstraald, of nog liever gerustificeerd zou moeten zijn. Rustificatie zorgt immers voor de meest grillige, tastbare oppervlakken. Maar het meest interessant zou misschien nog een pijp zijn die slechts ten dele gerustificeerd is. Zo heeft de hand wat te verkennen, zo kan hij zich extra bewust worden van de verschillende texturen.
Ten tweede zou het een pijp mogen zijn die graag gezien wordt. Een interessante vorm, een interessante kleurencombinatie. Misschien wat extra details die de ogen bezig houden. De pijp moet onderzocht kunnen worden, een beetje niet denkend maar ook niet afwezig zijnd beschouwd kunnen worden, zoals men iemand soms ook een juweel, een speciale pen, een bloem of een schelp zou kunnen zien bekijken. Net als voor de tast betreft het hier een pijp die de visuele ervaring van de roker zo veel mogelijk in beslag kan nemen wanneer dit gewenst is.
Ten slotte zou misschien het rookgedrag zelf bekeken kunnen worden. Wanneer is een pijp wat dat betreft het meest interessant? Ik zou een combinatie van smaak, trek en rookvarianten benoemen. Of wel een pijp die goed op smaak is, die de tabak optimaal de ruimte geeft. Een pijp met een ietwat ruime boring misschien, zodat de lucht goed kan stromen zonder al te veel moeite, met een subtiele trek waardoor de roker zo veel mogelijk invloed heeft op de kracht waarmee hij de lucht door de pijp heen zuigt, zonder dat hij per se erg hard hoeft te trekken. Een pijp die misschien een filterkamer bevat, zodat men zowel met als zonder filter kan verkiezen te roken.
Nu ik al deze eigenschappen genoemd hebt zou je je misschien een beeld kunnen vormen van het soort pijp dat ideaal is om de roker geheel in beslag te nemen, een pijp die het tegenovergestelde is van het sobere werkpaard wiens grootste deugd zijn stille aanwezigheid is. Het is een pijp die buiten mijn oorspronkelijke voorkeuren valt, maar die steeds meer mijn interesse trekt en al de voorkeur van vele forumleden is geworden. Een die ik zelf nog nooit gerookt heb maar wel ooit nog eens zou willen bezitten. Wat voor een pijp zou dit zijn, denken jullie?
Dit voornamelijk als het meest bekende en duidelijke voorbeeld van een dergelijke stijl. Ook andere pijpenmakers, vooral in de Deense stijl, beantwoorden vaak aan deze eisen natuurlijk. Het is in ieder geval een geheel andere benadering van de pijp dan de klassieke school. Wat er denk ik ook mee te maken heeft dat pijproken tegenwoordig een heel andere bezigheid is dan die van de klassieke pijproker.
