Het Pijprokersforum

Het is een beetje een raar verhaal misschien, maar als ik Peterson Old Dublin rook dan krijg ik een fysieke lichamelijke reactie. Ik word er bijna emotioneel van (op een goede manier). Diep van binnen zeg maar.
Dit is iets wat ik met geen enkele andere tabak nochtans heb ervaren.
Het is iets met de geur en de body van de tabak, denk ik.

En het is niet omdat ik het stoer zou vinden om Latakia te roken, maar het gevoel overviel mij tijdens de eerste keer al.
(Ik durf er bijna niet over te praten, vandaar dat ik er nu pas mee uit de kast kom )

Is dit vreemd of hebben meer mensen dat met een tabak?

Om te beginnen barst ik natuurlijk altijd weer in snikken uit als een blik tabak leeg is, maar ik begrijp dat je dat niet bedoelt

Geur is een van onze meest elementaire zintuigen, diep geworteld in de oudste delen van ons brein. Het gevolg daarvan is dat een geur ons ook vele directer kan raken dan iets wat we bijvoorbeeld zien of horen. Een zeep lucht die je ineens terugvoert naar de kleuterschool of het huis van je grootouders, een vlaag parfum die ineens heel sterk en levendig de herinnering aan een bepaalde dame oproept. Die herinneringen zijn dan vaak veel sterker, levendiger en emotioneel sterker dan herinneringen opgeroepen door bijvoorbeeld een oude foto.

Ik ben geneigd te denken dat Old Dublin je ergens aan herinnert, misschien niet eens bewust, en de emoties oproept die bij daarbij hoorde. Niet voor iedereen herkenbaar, maar wel voor sommigen: soms wordt je wakker uit een droom, je kunt je niets van de droom herinneren, maar wel dat het prettig of onprettig was.

Ik heb dat ook met sommige tabakken, bijvoorbeeld met de Mac Baren Scottish Blend die ik laatst had, en al sedert de jaren '70 niet meer gerookt had; ineens waren herinnereingen aan het eind van mijn middelbare schooltijd, inclusief de gemoedstoestand van toen, weer af en toe heel nabij. En terwijl ik het niet heb als ik zelf Coopvaert rook, brengt de geur van iemand anders die Coopvaert rookt me meteen terug naar de zaterdagmiddagen waarop mijn pa zat te studeren met een pijp in het hoofd.

Ik sluit me bij Jan aan. Ik heb zelf altijd dat dat stro-achtige bijsmaakje van virginia me herinnert aan de eerste keer dat ik flake rookte. Dan zit ik haast weer op exact die plek met die muziek, die pijp en die tabak. Ik denk dat het in jouw geval misschien iets on(der)bewusts is. Aandachtig pijproken maakt je in ieder geval een stuk oplettender met betrekking tot dit soort dingen, dat is al erg mooi.

Interessant! Ben mezelf eens nagegaan op dat gebied. Conclusie: van sommige tabakken ervaar ik een erg tevreden en gelukkig gevoel. Voornamelijk zoetigheid, karamel, vanille, kokos. Dat geeft een bepaalde vorm van ontspanning en tevredenheid, die ik zeker emotionele reacties durf te noemen.

Of dat met eerdere ervaringen, zoals bovenstaand terecht is gemeld, te maken heeft? Kan ik me niet herinneren, misschien omstandigheden als herkenning uit mijn jeugd?

Ik heb wel de ervaring van het toffeetabak dat ik terugflits naar mijn Jeugd. Dan zie ik mezelf als klein jongetje weer aan de draaibank (was meubelmaker) van mijn Opa staan en zie ik hem iets maken van een stuk hout, met een pijp Clan in de mond. Als ik hieraan denk dan kan ik soms gevoeliger reageren dan normaal. Dus helemaal niet vreemd...

Fijn te horen dat het niet zo vreemd is.

@WC: Het is inderdaad het best te omschrijven als een tevreden gelukkig gevoel. (Is dat nou wat drugs met je doet? )

Ik heb het niet met nieuwe tabakken, maar vooral met de tabak die ik als eerste rookte (ong. een half jaar geleden pas hoor) en nog steeds op nummer 1 staat. Als ik eraan ruik voelt het een beetje als een tijdmachine
doe terug gaat. Maarja, ik heb dit ook heel erg met muziek, dus de ene persoon zal er waarschijnlijk gevoeliger voor zijn dan de ander.

De enige tabak-gerelateerde herinnering die ik heb uit mijn vroege jaren, is dat de heer des huizes van het pleeggezin waar ik 3/4 jaar gewoond heb, pijp rookte. Hij deed dat zeer gematigd, volgens mij niet eens dagelijks.

Ik kan me niet goed herinneren wat voor tabak hij rookte, maar ik zou niet vreemd opkijken als het Clan was. Maar misschien was het wel een (naturel) baai.

Verder ben ik niet zo heel emotioneel ingesteld, dus heb ik deze ervaring niet.
(maar ik mis 'm ook niet )
Genieten van eenvoudige tot complexe smaken in voedsel, drank en tabak (is er nog meer?) lukt daarentegen prima!

Bart Iron schreef:Fijn te horen dat het niet zo vreemd is.

@WC: Het is inderdaad het best te omschrijven als een tevreden gelukkig gevoel. (Is dat nou wat drugs met je doet? )

inderdaad,of het nou tabak of canna is.....
toch fijn he
grtz
WR

Ik heb een levendige herinnering bij het roken van Neptune.
Naast dat het mijn eerste pijptabak is brengt deze tabak mij ook terug in de tijd.
De tijd dat ik als beginnend roker, aangestoken door mijn broer zijn kamer binnen kwam om een plukje te lenen.
Zijn kamer stond stijf van de Neptune rook omdat hij druk was aan zijn studie, maar dan toch de tijd nam om, onder het genot van onze pijpen, te bomen over van alles wat ons in het jeugdige leven bezig hield.
De geur van de tabak maakt mij soms wat melancholiek en emotioneel.
Dus gek is het niet, in geen beding.

Zeker dat er niet een beetje andere kruiden tussen die tabak zat? o.O
Het lijkt me wel dat dit een puur geestelijke reactie is echter Ik zie niet in hoe het anders zou kunnen, die Old Dublin zal geen speciale stoffen bevatten die je in andere tabakken niet tegenkomt...

Ik merk wel overigens, dat er steeds meer gesproken wordt over herinneringen en minder over emoties, maar ik kan het mis hebben.

Winslow Collector schreef:Interessant! Ben mezelf eens nagegaan op dat gebied. Conclusie: van sommige tabakken ervaar ik een erg tevreden en gelukkig gevoel. Voornamelijk zoetigheid, karamel, vanille, kokos. Dat geeft een bepaalde vorm van ontspanning en tevredenheid, die ik zeker emotionele reacties durf te noemen.

Of dat met eerdere ervaringen, zoals bovenstaand terecht is gemeld, te maken heeft? Kan ik me niet herinneren, misschien omstandigheden als herkenning uit mijn jeugd?

Zou heel goed de hevig emotionele herrinnering aan de zoete smaak van moedermelk en het weldadig gevoel na het nuttigen daarvan kunnen zijn.

drfretboard schreef:Ik merk wel overigens, dat er steeds meer gesproken wordt over herinneringen en minder over emoties, maar ik kan het mis hebben.

Het is voor mij geen herinnering, maar echt een gevoel.
Deze emoties heb ik ook als in een mooi stuk bos loop. Vooral bij een beetje druilerig of vochtig weer en als ik dan niemand anders tegenkom.
Dus dát zal dan de herinneringflits zijn, maar het gevoel erbij overheerst meer dan het beeld erbij.

Misschien ben je wel gewoon een meer dan gemiddeld gevoels-mens Bart, een 'niks mis mee' eigenschap overigens !

Zelf ervaar ik geen emoties bij tabaksgeur of het roken van een pijp, behalve dan het genot wat de smaakervaring me opleverd uiteraard.

Henk de Jong schreef:

Winslow Collector schreef:Interessant! Ben mezelf eens nagegaan op dat gebied. Conclusie: van sommige tabakken ervaar ik een erg tevreden en gelukkig gevoel. Voornamelijk zoetigheid, karamel, vanille, kokos. Dat geeft een bepaalde vorm van ontspanning en tevredenheid, die ik zeker emotionele reacties durf te noemen.

Of dat met eerdere ervaringen, zoals bovenstaand terecht is gemeld, te maken heeft? Kan ik me niet herinneren, misschien omstandigheden als herkenning uit mijn jeugd?

Zou heel goed de hevig emotionele herrinnering aan de zoete smaak van moedermelk en het weldadig gevoel na het nuttigen daarvan kunnen zijn.

En het gaat zelfs nog verder terug, toen wij nog in de bomen woonde, at de mensheid voornamelijk fruit en zaden. De stelling toen was: Zoet is goed.
Deze stelling hebben we nog steeds, we neigen naar de zoete smaken en geuren, want koolhydraten = brandstof = in leven blijven.

Een (al dan niet emotionele) ervaring versterkt deze 'stelling' en er wordt een conditionering te weeg gebracht. Overleven is een zeer sterke emotie. We proppen ons vol in tijden van overvloed om de magere tijd te kunnen overleven. Heden ten dage is er geen magere tijd, dus worden veel mensen te dik. Ziektes en psychische aandoeningen hier buiten gelaten.

Emoties (blijdschap, tevredenheid, enz.) en zoete smaken/geuren zijn dus van oudsher gekoppeld aan elkaar. Wellicht zijn meer rationele mensen zich hiervan minder bewust door onderdrukking van het gevoelsleven, maar mensen die zowel het verstand als het gevoel te volle benutten herkennen dit.

De meer rationele forumleden wil ik overigens hiermee dus NIET voor hun hoofd stoten door ze te beschuldigen van een gebrekkig gevoelsleven!

Alleen Tarzan heeft in de bomen gehangen, maar hij is natuurlijk fictief, net zoals de gedateerde opvatting dat de mens iets met de chimpansee te maken heeft.

Over emoties gesproken, ik noem dat gewoon ' genieten', wat ik zeker wel heb.

Ik had de indruk dat het hier meer ging over ontroering, dus een melancholieke beleving?

drfretboard schreef:.................
Ik had de indruk dat het hier meer ging over ontroering, dus een melancholieke beleving?

Klopt.

drfretboard schreef:Alleen Tarzan heeft in de bomen gehangen, maar hij is natuurlijk fictief, net zoals de gedateerde opvatting dat de mens iets met de chimpansee te maken heeft.

zijn de meningen nog steeds over verdeeld, zowel over Tarzan (er zijn wel degelijk kinderen uit de oerwouden geplukt die dierlijke trekken vertoonden) als over de gemeenschappelijke voorouder met bonobo's (een dwergchimpansee), maar die discussie hoort thuis in zware kost:lol:

drfretboard schreef:Over emoties gesproken, ik noem dat gewoon ' genieten', wat ik zeker wel heb.

Zoals ik al aangaf, ik wil niemand voor het hoofd stoten of emoties ontzeggen; genieten is óók een emotie.

drfretboard schreef:Ik had de indruk dat het hier meer ging over ontroering, dus een melancholieke beleving?

Ontroering, melancholie, kippenvel bij goede muziek....allemaal emotie!
Drfredboard, toch meer emotioneel dan u van uzelf had gedacht?

teunis schreef:De stelling toen was: Zoet is goed.

En bitter is giftig.

-van Latakia gaan mijn oogjes glimmen...
-van Sunset Breeze krijg ik een Big Smile...
-van de meeste Larsen eveneens...
-van Green Velvet krijg ik een hoopvol gevoel...
-van Troost slices krijg ik kneedbare gevoelens in mijn handen...
-van rope-tabakken krijg ik verwarrende ontlastingsgevoelens...
-tja, en van Clan krijg ik de tranen in mijn ogen van verdriet...

Voor mij is pijptabak toch eigenlijk best wel een emotionele aangelegenheid!

Bart Iron schreef: (Ik durf er bijna niet over te praten, vandaar dat ik er nu pas mee uit de kast kom )
Is dit vreemd of hebben meer mensen dat?

zoals hierboven reeds in't lang en in 't breed bijgetreden ...
conditionering heeft een belangrijke inbreng, en een geur is de belangrijkste associatie.
Als ik stoofvlees ruik - elders zal dat wel "karbonadelappen" of zoiets heten veronderstel ik - denk ik steevast aan mijn grootmoeder die éen of ander macaronigerecht bereidde met tomaten en gebraden soepvlees. Zelfs als ik voorbij een gaarkeuken loop ben ik in gedachten terug in de Vanhoeystraat, vóor 1972.
De geur is in mijn geheugen blijven hangen ... ik weet zelfs niet meer of het lekker was, dat is zelfs niet relevant meer, maar het voert me terug naar aangename woensdagmiddagen.
Zoals Clan me, in spite of it all, eveneens terugvoert naar vervlogen momenten.
S

smoorder schreef:conditionering heeft een belangrijke inbreng, en een geur is de belangrijkste associatie.
Als ik stoofvlees ruik - elders zal dat wel "karbonadelappen" of zoiets heten veronderstel ik - denk ik steevast aan mijn grootmoeder die éen of ander macaronigerecht bereidde met tomaten en gebraden soepvlees. Zelfs als ik voorbij een gaarkeuken loop ben ik in gedachten terug in de Vanhoeystraat, vóor 1972.
De geur is in mijn geheugen blijven hangen ... ik weet zelfs niet meer of het lekker was, dat is zelfs niet relevant meer, maar het voert me terug naar aangename woensdagmiddagen.

Prachtige beschrijving van de opbouw van ieders eigen "aroma-geheugen". Wie heeft dit niet met bepaalde geuren? Die asociatie met gebeurtenissen en indrukken uit het verleden die er toen echt toe deden?

Zo vind ik sigaretten niet lekker ruiken. Maar ik herinner me nog als gisteren, dat mijn ouders (ruim 40 jaar geleden) in de auto een sigaret opstaken en ik die eerste geur zo heerlijk vond. Let wel: alleen die eerste 10 seconden. Ik ruik het nu haast nog. Op de achterbank..., onderweg van Limburg naar Zeeland na een familiebezoek...

Henk de Jong schreef:

Winslow Collector schreef:Interessant! Ben mezelf eens nagegaan op dat gebied. Conclusie: van sommige tabakken ervaar ik een erg tevreden en gelukkig gevoel. Voornamelijk zoetigheid, karamel, vanille, kokos. Dat geeft een bepaalde vorm van ontspanning en tevredenheid, die ik zeker emotionele reacties durf te noemen.

Of dat met eerdere ervaringen, zoals bovenstaand terecht is gemeld, te maken heeft? Kan ik me niet herinneren, misschien omstandigheden als herkenning uit mijn jeugd?

Zou heel goed de hevig emotionele herrinnering aan de zoete smaak van moedermelk en het weldadig gevoel na het nuttigen daarvan kunnen zijn.

Ik wist niet dat moedermelk zoet was?
Misschien een leuk onderwerp voor andere heerlijkheden

dr. Watson schreef: Ik wist niet dat moedermelk zoet was?

Die tijd weet ik weinig meer van,.... misschien toch op latere leeftijd te veel andere dingen gedronken dan moedermelk

toen de kinderen hier nog de borst kregen,heb ik meerdere malen geproefd,en ik moet zeggen het lekkerste wat ik ooit gedronken heb!!!

zoeter dan zoet en lekker warm,ik vergeet het nooit meer dien smaak

veel mensen vinden dit vies ,ik vindt het puur natuur....

grtz
WR

witte rasta schreef:toen de kinderen hier nog de borst kregen,heb ik meerdere malen geproefd,en ik moet zeggen het lekkerste wat ik ooit gedronken heb!!!

zoeter dan zoet en lekker warm,ik vergeet het nooit meer dien smaak

veel mensen vinden dit vies ,ik vindt het puur natuur....

grtz
WR

Je kan tegenwoordig ijsjes met moedermelk kopen (schijnt). Maar dat is niet warm neem ik aan
Misschien wat voor jou?

witte rasta schreef:toen de kinderen hier nog de borst kregen,heb ik meerdere malen geproefd,en ik moet zeggen het lekkerste wat ik ooit gedronken heb!!!

zoeter dan zoet en lekker warm,ik vergeet het nooit meer dien smaak

veel mensen vinden dit vies ,ik vindt het puur natuur....

grtz
WR

Janneman zo zie je maar weer dat een vrouw in huis ook zo zijn voordelen heeft!
Voor nadere info: van de bron of uit de fles? Indien het laatste het geval is zou je kunnen mengen met nesquick

dr. Watson schreef:

witte rasta schreef:toen de kinderen hier nog de borst kregen,heb ik meerdere malen geproefd,en ik moet zeggen het lekkerste wat ik ooit gedronken heb!!!

zoeter dan zoet en lekker warm,ik vergeet het nooit meer dien smaak

veel mensen vinden dit vies ,ik vindt het puur natuur....

grtz
WR

Janneman zo zie je maar weer dat een vrouw in huis ook zo zijn voordelen heeft!
Voor nadere info: van de bron of uit de fles? Indien het laatste het geval is zou je kunnen mengen met nesquick

rechtstreeks van de bron,puur!!!

die ijsjes kostten 15 eurie per stuk hoorde ik laatst op de radio

er zit dan ook goed materiaal in!!
WR

Toch redelijk freudiaans dat we zo van tabak op moedermelk terecht zijn gekomen binnen 1 bladzijde.