Het Pijprokersforum

Tijdens de kerstdagen kreeg ik de rust om eens de samples van Annie69 me eens goed te laten smaken.
Maar om eerst in de rokerige kerstsfeer te komen stak deze heer van stand eerst een pijp op met Petersons Holiday 2010.
Na enige feestelijke trekjes begon vrouw Bommel luidruchtig te kuchen.
"bah wat stinkt het" zei ze proestend.
Verbaast keek ik haar aan, de pijp was zorgvuldig kerstklaar gemaakt en blonk van binnen en buiten.
'Dit is mijn kerst-tabak" zei ik lichtelijk op mijn gevoelige pijprokerstenen getrapt.
Maar hoe ik ook de pijp rookte, zachtjes puffend, dan weer wat grote wolkjes, ze bleef het maar niet lekker ruiken.
Na toch min of meer een uurtje gerookt te hebben was te pijp leeg en na een poos moest toch echt een van de gekregen samples er aan geloven.
Nu had ik al gesnoept van Schneiderwindt ochner prente dus viel mij keus op Peterson Sunset Breeze.
Lustig genietend met het geluid van zoetsappige kerstliederen uit de boxen hoorde ik vrouwe Bommel van uit de keuken goedkeurend mompelen dat dit anders en lekkerder rook dan de vorige pijp.
Om een lang verhaal wat korter te houden sla ik een tijd over omdat het u heren niets interesseert wat er zoal tijdens de kerstdagen in huize Bommel gebeurt, naast pijproken.
De derde pijp was intussen aan de beurt en deze werd gevuld met Peterson Old Dublin.
"Mhm" zei weer vrouwe Bommel " deze ruikt ook lekker, echt tabak".
En toen was het tijd om eens de balans op te maken waarom de vrouw de ene tabak niets vind hoe wel deze mij wel lekker smaakt.
"Lees de beschrijving eens voor" vroeg ze mij.
Na het lezen van alle gebruikt tabak soorten, manieren ed zakte ze even heerlijk weg in de bank.
Na een klein poosje de tabakles te hebben laten bezinken kwam ze met een soort van eind oordeel.
" Ik denk dat ik je pijptabak met te veel toevoegingen ietsjes te veel van het goede vind" zei ze voorzichtig de schat.
" De andere zijn niet zo rijk versiert" ging ze verder als of we het over aangeklede kerstbomen had.
Maar ze heeft ergens gelijk want ze noemde al mijn tabakken op die ze wel lekker vond ruiken en daar zitten niet zoveel toevoegingen van geur en smaken in als in Peterson Holiday 2010.
Mijn huis panel heeft gesproken, simpele niet zo rijke tabak wordt beter geaccepteerd dan de rijketabakken.
Het was een leerzame kerst.

Het was een leerzame kerst.

en een smaakvolle, voor jou dan voor mevrouw bommel wat minder

ze kijkt mee.

zwaait, hallo mevr bommel.. wat zei u? waar we het over hadden niks bijzonders hoor

fluit een nonachlant liedje

Ik kreeg soortgelijk commentaar Bommel. Gek bij b.v. de mierzoete 7Seas Gold Blend van Mac Baren hoor ik niets.
De Winslow no.1 scoorde bij haar zelfs nog slechter, terwijl ook deze heel prettig rookt.

Het gekke is dat ik er altijd van uitging dat hoe meer smaken des te vriendelijker de room-note.
Dit blijkt dus niet zo te zijn.

Helaas niet altijd. De peterson druk ik er gewoon doorheen, maar Winslow no1 wordt binnen denk ik echt afgekeurd.

Raar dat een producent de roomnote niet laat beoordelen door een testpanel of iets dergelijks.

Niet altijd, en ik krijg hier in Huize Janneman ook betrekkelijk weinig feedback, maar ik heb wel eens de indruk dat smaak en roomnote niet alleen fors verschillen, maar zelfs een beetje tegenstrijdig zijn...
Met name bij zoet gesausde tabakken heb ik wel vaker de indruk dat de geur van de tabak in het pakje/blik, en de roomnote voor de rest van de bevolking belangrijker worden gevonden dan de feitelijke smaak tijdens het roken. En omgekeerd, de best smakende tabakken hebben vrij vaak niet zo heel veel te melden in de verpakking, en laten een wat vlakke rooklucht achter.
Er zijn genoeg uitzonderingen hierop, en natuurlijk speelt de smaak van de roomnoteur ook een grote rol, maar toch...

Die ervaring heb iik ook jan

robvoorburg schreef:Helaas niet altijd. De peterson druk ik er gewoon doorheen, maar Winslow no1 wordt binnen denk ik echt afgekeurd.

Raar dat een producent de roomnote niet laat beoordelen door een testpanel of iets dergelijks.

Roomnote wel of niet lekker vinden is natuurlijk een kwestie van smaak. Mevrouw Collector kan Winslow Nr.1 namelijk weer wel heel erg waarderen, Latakia absoluut niet.

Tabaksfabrikanten kijken of een roomnote licht of zwaar is. Stanwell geeft het zelfs aan op de verpakking en heeft er een "systeem" voor.

Het testpanel is de groep consumenten. Lekker = verkoop, niet lekker = minder of geen verkoop. Voor ieder wat wils en vrijheid voor de consument om iets lekker of niet lekker te vinden.

Iedereen zal zelf de roomnote moeten ervaren om er een oordeel over te vellen. De een is gevoeliger voor aroma's dan de ander.

Ik ben hier nieuw en momenteel in blijde verwachting van mijn eerste tabakslevering.

Ik heb een vraagje:ruik je bij gekruide tabakken die kruidengeur ook in de omgeving of overheerst daar het rokerige ?

Bijvoorbeeld: een tabak met cherry smaak... uit het pijpenboek van janneman heb ik al vernomen dat tabak in de mond wat anders kan smaken dan wanneer je hem ruikt uit het pakje. Maar eenmaal ik de tabak aan het roken ben, heeft die rook dan ook een zeker kersengeur of is die minimaal?

Grtn,
jarnogab

Zeker... mijn vrouw kan bij aromatische tabakken correct zeggen welke smaak ik aan het roken ben.
Vorige zomer was ik vanilla cream in de tuin aan het roken en mijn buurman 2 huizen verder gilde.."hey vanilla tabak aan het roken??".. Hij is nu ook een pijproker..lol (assimilated!)

De engelse tabakken is andere koek..

De juiste terminologie is "gesausde tabak".

'Gekruid' wekt een iets andere indruk; gekruide tabak bevat eerder Latakia of Perique en gaat vaak over een heel andere smaak-/geurbeleving dan 'gesausd', wat meestal over de meer zoete kant gaat.

De geur komt meestal meer overeen met de omschrijving dan de smaak, hoewel je met oefening die wel kunt leren onderscheiden.



De omgeving is dus eerder gezegend met het (oppervlakkige) aroma dan de roker.

ok, thx!

Ik denk bij 'gekruide' tabak aan nog wat anders, eerlijk gezegd...

Dat dacht ik ook

wat mij opvalt is dat de geur niet echt blijft hangen, in tegenstelling tot een sigaar. de voglende dag is zeker del ucht weg en een sigaar kun je dagen ruiken als het niet top is geventileerd.

t.

Als ik 's avonds heb gerookt in de woonkamer en daar 's nachts het klepraampje openzet ruik ik 's ochtends niets meer van rook

Wat ik mij al geruime tijd afvraag is het volgende.
Pijptabak kenmerkt zich door een aangename geur die, in tegenstelling tot sigaar of sigaretten rook, ook door veel niet-rokers gewaardeerd word.
Het vreemde is dat de smaaksensatie nogal kan afwijken van deze geur en dat bij het roken van de pijp dit typische aroma vaak niet geproefd of geroken word.
Iemand hier een verklaring voor? Word het aroma gegenereerd door de tabak zelf of door de saucing, casing of mischien door het bruyerehout?

Groeten,

Maarten

Silas schreef:Wat ik mij al geruime tijd afvraag is het volgende.
Pijptabak kenmerkt zich door een aangename geur die, in tegenstelling tot sigaar of sigaretten rook, ook door veel niet-rokers gewaardeerd word.
Het vreemde is dat de smaaksensatie nogal kan afwijken van deze geur en dat bij het roken van de pijp dit typische aroma vaak niet geproefd of geroken word.
Iemand hier een verklaring voor? Word het aroma gegenereerd door de tabak zelf of door de saucing, casing of mischien door het bruyerehout?

Groeten,

Maarten

Een (belangrijk?) deel van het antwoord heb ik wel:

Wat je ruikt zijn allerlei synthetische aroma's, vaak bestaande uit koolwaterstoffen (de C-'tjes, H-'tjes en O-'tjes uit de scheikundelessen). Dit kunnen zowel de natuurlijke aroma's zijn, als synthetisch nagemaakte, wat geen verschil maakt voor de eigenschappen. Ook kunnen er andere stoffen in zitten, zoals zouten en zuren die uit koolwaterstoffen mét andere elementen gevormd zijn.

Als tabak in de pijp smeult is de temperatuur in de gloeiende grens tussen tabak en as ongeveer 500 °C, met het eventjes aan de pijp trekken voor een teugje rook, loopt die temperatuur eventjes op tot ongeveer 700 °C.

Aangezien de meeste van al die aroma-stoffen tussen de 200 °C en 300 °C verbranden, veranderen bij die temperatuur meteen de eigenschappen van die stoffen, en daarmee de aroma's.

Een voorbeeldje, om het lekker moeilijk te maken:
De stof Beta-Damascenone heeft de chemische formule C13 H18 O (die cijfertjes er even klein onder gehangen voorstellen). Het kan aroma's als rozen, pruimen, bessen en zelfs tabak geven. Ideaal voor een vruchtentabakje, dus de fabrikant gebruit het als topping in de blend.
Je doet het blikje open en het ruikt heerlijk naar die bessen, pruimen en rozen, en de meesten kunnen dat niet onderscheiden dus zijn al blij dat ze "rood fruit" en "bloemen" ruiken. En dat is al heel erg knap.
Nu stop je de tabak in de pijp en steekt de tabak aan. Het smeult lekker op circa 500 °C en je bent al die heerlijke aroma's kwijt: het ruikt naar... rook.
Want helaas, het kookpunt van de stof die dat lekker aroma in het blikje gaf, heeft een kookpunt tussen 274-275 °C. Dus in de rook zl je daar niet veel, tot niets, meer van aantreffen. het is verbrand, verdampt, opgelost en wellicht de verbinding aangegaan met andere stoffen, zodat een verandering in het aantal C's, H's en O's voor heel andere aroma's in de rook zorgen.

Dit geldt voor de meeste aromastoffen. Er zijn er een paar met elementen die hogere temperaturen aankunnen, maar dat zijn uitzonderingen.

Ik denk dat dit een zeer belangrijke reden is waarom je in de kamer niet ruikt wat je in het blikje wel rook.

Nog een EDIT:
Het meeste ruik je, dus aroma's komen het meeste tot je. Proeven (smaak) doen we maar 5 dingen: zoet, zuur, zout, bitter en umami (hartig). Al de rest komt via de neus naar binnen. Dit even ter verduidelijking, dat "smaak" een zwaar overgewaardeerd zintuig is van de mens. De neus bevat 10.000 keer meer receptoren dan de mond.

Tot zover een "aroma-en-hoe-zit-dat-precies-" nerd.

Winslow Collector schreef:

Silas schreef:Wat ik mij al geruime tijd afvraag is het volgende.
Pijptabak kenmerkt zich door een aangename geur die, in tegenstelling tot sigaar of sigaretten rook, ook door veel niet-rokers gewaardeerd word.
Het vreemde is dat de smaaksensatie nogal kan afwijken van deze geur en dat bij het roken van de pijp dit typische aroma vaak niet geproefd of geroken word.
Iemand hier een verklaring voor? Word het aroma gegenereerd door de tabak zelf of door de saucing, casing of mischien door het bruyerehout?

Groeten,

Maarten

Een (belangrijk?) deel van het antwoord heb ik wel:

Wat je ruikt zijn allerlei synthetische aroma's, vaak bestaande uit koolwaterstoffen (de C-'tjes, H-'tjes en O-'tjes uit de scheikundelessen). Dit kunnen zowel de natuurlijke aroma's zijn, als synthetisch nagemaakte, wat geen verschil maakt voor de eigenschappen. Ook kunnen er andere stoffen in zitten, zoals zouten en zuren die uit koolwaterstoffen mét andere elementen gevormd zijn.

Als tabak in de pijp smeult is de temperatuur in de gloeiende grens tussen tabak en as ongeveer 500 °C, met het eventjes aan de pijp trekken voor een teugje rook, loopt die temperatuur eventjes op tot ongeveer 700 °C.

Aangezien de meeste van al die aroma-stoffen tussen de 200 °C en 300 °C verbranden, veranderen bij die temperatuur meteen de eigenschappen van die stoffen, en daarmee de aroma's.

Een voorbeeldje, om het lekker moeilijk te maken:
De stof Beta-Damascenone heeft de chemische formule C13 H18 O (die cijfertjes er even klein onder gehangen voorstellen). Het kan aroma's als rozen, pruimen, bessen en zelfs tabak geven. Ideaal voor een vruchtentabakje, dus de fabrikant gebruit het als topping in de blend.
Je doet het blikje open en het ruikt heerlijk naar die bessen, pruimen en rozen, en de meesten kunnen dat niet onderscheiden dus zijn al blij dat ze "rood fruit" en "bloemen" ruiken. En dat is al heel erg knap.
Nu stop je de tabak in de pijp en steekt de tabak aan. Het smeult lekker op circa 500 °C en je bent al die heerlijke aroma's kwijt: het ruikt naar... rook.
Want helaas, het kookpunt van de stof die dat lekker aroma in het blikje gaf, heeft een kookpunt tussen 274-275 °C. Dus in de rook zl je daar niet veel, tot niets, meer van aantreffen. het is verbrand, verdampt, opgelost en wellicht de verbinding aangegaan met andere stoffen, zodat een verandering in het aantal C's, H's en O's voor heel andere aroma's in de rook zorgen.

Dit geldt voor de meeste aromastoffen. Er zijn er een paar met elementen die hogere temperaturen aankunnen, maar dat zijn uitzonderingen.

Ik denk dat dit een zeer belangrijke reden is waarom je in de kamer niet ruikt wat je in het blikje wel rook.

Nog een EDIT:
Het meeste ruik je, dus aroma's komen het meeste tot je. Proeven (smaak) doen we maar 5 dingen: zoet, zuur, zout, bitter en umami (hartig). Al de rest komt via de neus naar binnen. Dit even ter verduidelijking, dat "smaak" een zwaar overgewaardeerd zintuig is van de mens. De neus bevat 10.000 keer meer receptoren dan de mond.

Tot zover een "aroma-en-hoe-zit-dat-precies-" nerd.

Weer wat bijgeleerd

Winslow Collector schreef:

Silas schreef:Wat ik mij al geruime tijd afvraag is het volgende.
Pijptabak kenmerkt zich door een aangename geur die, in tegenstelling tot sigaar of sigaretten rook, ook door veel niet-rokers gewaardeerd word.
Het vreemde is dat de smaaksensatie nogal kan afwijken van deze geur en dat bij het roken van de pijp dit typische aroma vaak niet geproefd of geroken word.
Iemand hier een verklaring voor? Word het aroma gegenereerd door de tabak zelf of door de saucing, casing of mischien door het bruyerehout?

Groeten,

Maarten

Een (belangrijk?) deel van het antwoord heb ik wel:

Wat je ruikt zijn allerlei synthetische aroma's, vaak bestaande uit koolwaterstoffen (de C-'tjes, H-'tjes en O-'tjes uit de scheikundelessen). Dit kunnen zowel de natuurlijke aroma's zijn, als synthetisch nagemaakte, wat geen verschil maakt voor de eigenschappen. Ook kunnen er andere stoffen in zitten, zoals zouten en zuren die uit koolwaterstoffen mét andere elementen gevormd zijn.

Als tabak in de pijp smeult is de temperatuur in de gloeiende grens tussen tabak en as ongeveer 500 °C, met het eventjes aan de pijp trekken voor een teugje rook, loopt die temperatuur eventjes op tot ongeveer 700 °C.

Aangezien de meeste van al die aroma-stoffen tussen de 200 °C en 300 °C verbranden, veranderen bij die temperatuur meteen de eigenschappen van die stoffen, en daarmee de aroma's.

Een voorbeeldje, om het lekker moeilijk te maken:
De stof Beta-Damascenone heeft de chemische formule C13 H18 O (die cijfertjes er even klein onder gehangen voorstellen). Het kan aroma's als rozen, pruimen, bessen en zelfs tabak geven. Ideaal voor een vruchtentabakje, dus de fabrikant gebruit het als topping in de blend.
Je doet het blikje open en het ruikt heerlijk naar die bessen, pruimen en rozen, en de meesten kunnen dat niet onderscheiden dus zijn al blij dat ze "rood fruit" en "bloemen" ruiken. En dat is al heel erg knap.
Nu stop je de tabak in de pijp en steekt de tabak aan. Het smeult lekker op circa 500 °C en je bent al die heerlijke aroma's kwijt: het ruikt naar... rook.
Want helaas, het kookpunt van de stof die dat lekker aroma in het blikje gaf, heeft een kookpunt tussen 274-275 °C. Dus in de rook zl je daar niet veel, tot niets, meer van aantreffen. het is verbrand, verdampt, opgelost en wellicht de verbinding aangegaan met andere stoffen, zodat een verandering in het aantal C's, H's en O's voor heel andere aroma's in de rook zorgen.

Dit geldt voor de meeste aromastoffen. Er zijn er een paar met elementen die hogere temperaturen aankunnen, maar dat zijn uitzonderingen.

Ik denk dat dit een zeer belangrijke reden is waarom je in de kamer niet ruikt wat je in het blikje wel rook.

Nog een EDIT:
Het meeste ruik je, dus aroma's komen het meeste tot je. Proeven (smaak) doen we maar 5 dingen: zoet, zuur, zout, bitter en umami (hartig). Al de rest komt via de neus naar binnen. Dit even ter verduidelijking, dat "smaak" een zwaar overgewaardeerd zintuig is van de mens. De neus bevat 10.000 keer meer receptoren dan de mond.

Tot zover een "aroma-en-hoe-zit-dat-precies-" nerd.

Wauw, wat een antwoord! De complexe wereld van het pijproken! Bedankt voor je uitleg!

Silas schreef:Wauw, wat een antwoord! De complexe wereld van het pijproken! Bedankt voor je uitleg!

Graag gedaan, Silas.

Het is meer uit mijn database voor mijn boek over whisky (mijn ándere passie), maar het geldt net zo goed voor tabak, andere dranken en voedsel. Als er temperaturen aan te pas komen, die bóven de kookpunten van de ingrediënten liggen, dan verandert er wat. Er zijn ook zat stoffen die bij 50 °C of 80 °C al hun kookpunt hebben, dus tijdens distilleren, koken, bakken of anderszins verhitten verdwijnen of uit elkaar vallen en met andere stoffen verbindingen aangaan.

Eigenlijk is alles chemie. Dat kan op zeer natuurlijke wijze zijn, of geholpen door menselijk toedoen.

Inderdaad boeiende en leerrijke uitleg. Heb er van bijgeleerd

Wat ik me ook vaak afvraag, en dit is niet identiek aan de beginvraag maar zit wel in dezelfde sfeer:
hoe komt het als je zelf pijp rookt, je amper de tabaksgeur waarneemt (tenzij je even de kamer verlaat en terug binnen komt -) Een beetje het zelfde fenomeen als bij gebruik parfum.

Of hebben jullie rokers wél enige notitie van de lekkere geur tijdens het zelf-roken?

Godo schreef:Inderdaad boeiende en leerrijke uitleg. Heb er van bijgeleerd

Wat ik me ook vaak afvraag, en dit is niet identiek aan de beginvraag maar zit wel in dezelfde sfeer:
hoe komt het als je zelf pijp rookt, je amper de tabaksgeur waarneemt (tenzij je even de kamer verlaat en terug binnen komt -) Een beetje het zelfde fenomeen als bij gebruik parfum.

Of hebben jullie rokers wél enige notitie van de lekkere geur tijdens het zelf-roken?

Omdat je erg snel went aan een geur waar je in zit. Bovendien zit je zelf dichter (of "in") de rook en komen de aroma's ook via de mond in de neus (zo "proeven" wij). Ook jouw mede-kamer-bewoners zullen na verloop van tijd de roomnote gewend zijn.

Loop je een koeienstal in of (eigen ervaring) je moet werken in een vuilverbranding waar het naar vuilnis stinkt, ben je aan die geuren snel gewend en ruik je het naar verloop van een half uurtje niet meer. En dit zijn de sterke geuren.

Rook je een pijp in een kamer, en na het roken ga je letterlijk een frisse neus halen (even naar buiten) en je stapt dan de kamer weer in, ruik je de roomnote echt wel. Probeer het maar eens.

Vroeger toen ik vertegenwoordiger was (25 jaar en 30 kg geleden) rookte ik nogal eens een mango-tabak in de auto. Als ik dan na een half uurtje na een klantenbezoekje mijn auto weer instapte, leeg het wel of ik in een zak Tum-Tummetjes zat.

[/quote]


Vroeger toen ik vertegenwoordiger was (25 jaar en 30 kg geleden) rookte ik nogal eens een mango-tabak in de auto. Als ik dan na een half uurtje na een klantenbezoekje mijn auto weer instapte, leeg het wel of ik in een zak Tum-Tummetjes zat.[/quote]


Ben je zindsdien 30 kilo afgevallen Paul.

Knap werk.

Geloof schreef:Ben je zindsdien 30 kilo afgevallen Paul.

Knap werk.

Hmmmm, wat denk jij? Je hebt me zaterdag nog gezien.

Wat WC in zijn eerste post omschrijft is ook de hoofdreden dat ik niet meer op mijn neus afga als ik met een nieuwe tabak in aanraking kom.

Goed voorbeeld is de Piper Nigerum die ik van Bulldog heb liggen.
Ruikt heel scherp naar peper maar smaakt lekker ongecompliceerd en zoetig.
Iets wat je totaal niet verwacht.

Klopt als een zwerende vinger BBN, tabakswinkeliers zouden hun
(nieuwe) klanten hier vaker op moeten attenderen.

Het is een rare tegenstrijdigheid.

Voor wat latakia betreft ligt het nog complexer, velen vinden deze
tabak niet lekker ruiken in het blikje, maar ervaren de rook ervan
eveneens als minder aangenaam, terwijl degene die het rookt
stilletjes zit te genieten.