Het Pijprokersforum

hopelijk word ik hier niet de zaag van het forum.Ik ben nu ongeveer een maand dagelijks aan het roken nu ik heb alleen maar aromatische tabakken gerookt.Ik weet dat een engelse blend onder andere kan bestaan uit virginia perique en latakia.Het zijn de mengelingen met latakia die mij het meest interesseren omdat ik daar zoveel goeds over gehoord hebt.Maar in mijn zoektocht naar tabak ben ik tot de conclusie gekomen dat er vooral heel veel aromatics op de markt zijn.Zou iemand mij aub een paar english blends/merken vooral met latakia kunnen aanraden of gewoon er een paar opsommen

Nogmaals Alvast bedankt!

Forums zijn er om vragen te stellen, joe.
En ik denk dat de meeste pijprokers hier uiterst graag over onze kunst vertellen.

Ik moet je zeggen dat ik zelf nu ook op zoek ben naar hetzelfde.
Na enige maanden de meer gangbare tabakken gerookt te hebben, dus dingen als Mac Baren Vanilla, Neptune, Skandinavik Mixture etc., ga je toch de horizon wat verbreden.

De tabakken die mijn aandacht hebben getrokken zijn onder andere Dunhill Early Morning Pipe en Nightcap, Samuel Gawith's 1792 flake, Peterson Irish Flake, Planta Presbyterian mixture en Three Nuns.

Wat je hierover leest is over het algemeen zeer positief, en wat kun je anders dan op de mening van ervaren pijprokers afgaan...?

De site
http://www.tobaccoreviews.com is ook een goeie graadmeter.

Ik vergeet nog Samuel Gawith's Commonwealth Full Strength mixture.
Dat is een mix van 50/50 Virginia met Cypriotische Latakia.

Lijkt mij interessant.

Hartelijk bedankt.
En de groeten ronnie

ronnie ,
Deze moet je ook zeker eens checken deze kwam ik deze morgen tegen samuel gawith balkan flake is een english/balkan blend a little sweet,woody.

Yep, en de SG Squadron Leader is ook een klassieker.

Zo zijn er natuurlijk veel meer. Maar je moet toch ergens beginnen.
Als je superlovende recensies hoort over een bepaalde soort krijg je natuurlijk enorm veel trek om die uit te proberen.

Solani Blend 779. Toptabak

Old Dublin is ook wel fijn roken, een erg toegankelijke latakia tabak. Bovendien in elke fatsoenlijke tabakszaak wel te krijgen.Zelf hou ik ook van de hierboven genoemde Solani.

Kan iemand mij een suggestie doen welke engelse tabak te kopen? Ik hou van zoet en kan soms ook wel een tabak waarderen met een wat meer koffie smaak, graag ook erbij zeggen waar te koop:) alvast bedankt. BTW wat is een mixture tabak nja mixture is toch gemengde tabak maar is t zo speciaal ?

Engelse tabak is tabak die Latakia bevat of helemaal geen toevoegingen.

Aromatics zijn in principe naar Amerikaans concept...

Is dat lekker latakia tabak ? of is het dan net alsof ik een astbak rook ? kan iemand wat voorbeelden noemen vangoede latakia's dan met website erbij ?

Davidoff Royalty.
Hier zit maar ietsje latakia in. Het wordt in Denemarken gefabriceerd, maar is een Engels recept. Davidoff zit dacht ik in Zwitserland en was meen ik een Rus om het simpel te houden.

Rook verschillende soorten en merken en vanzelf komt jouw eigen smaak en voorkeur bovendrijven.
Soms vergelijk ik dan hier op het Forum wat de bevindingen van anderen zijn. Vaak komt dat overeen.
Een uitzondering is b.v. Neptune. Door velen zeer gewaardeerd hier, ik vind er niet zoveel aan, geef mij dan maar Orlik slices. Vergelijkbare prijs.

Zelf uitproberen en je ervaring hier kenbaar maken, dat vinden je collega's prettig.

Peterson Old Dublin

Latakia heeft een karakter dat heel persoonlijk is; wordt vaak voor 'gevorderde rokers' bestempeld.

Het geeft een totaal andere smaak dan wat je kent als je het nooit gerookt hebt.

http://en.wikipedia.org/wiki/Latakia_(tobacco)

Vergelijk het met voor het eerst gekruid of 'heet' eten. Maar Latakia rookt geenszins heet, gewoon zeer kruidig op een specifieke manier. Heel anders dan z'n tegenhanger, Perique.

latakia even als perique, voor het gemak gooi ik rope er ook even bij. heeft mijn belangstelling alleen ben nog niet toe aan " grote mensen tabak " vermoed ik. maar hou alle topics erover in de gaten.

remi schreef:Is dat lekker latakia tabak ? of is het dan net alsof ik een astbak rook ? kan iemand wat voorbeelden noemen vangoede latakia's dan met website erbij ?

Latakia is heerlijk, en het is ook enigszins alsof je een asbak rookt. Maar eigenlijk meer alsof je een turfvuur rookt. Dat klinkt misschien tegenstrijdig, maar het is het proberen waard. Het heeft bij mij een plek in de rotatie gewonnen. Net als de Lapsang Souchon thee.

Sinds mijn eerste ervaring met de gerookte tabak die Latakia heet, ben ik er ook aan verslingerd geraakt... ik heb bij Latakia juist het idee dat ik meer proef en dat de smaak meer lijkt op wat ik ruik.

Een aanbdveling kan ik je moeilijk geven, maar Peterson Old Dublin en Squadron Leader van Samuel Gawith zijn gewaardeerde tabakken wereldwijd.

De Solani gold is ook een hele goede latakia of de Ashton consumate gentlemen.

Nog een stem voor Peterson's Old Dublin...

Welke soort pijp leent zich het beste voor een engelse tabak heb nu namelijk Robert Mcconnell special london mature maar komt dit soort tabak in een bepaalde pijp beter tot zn recht ?

Remi, ik kende meneer De Graaff van de gelijknamige winkel in den Haag, hij zwoer bij een potmodel.
Hij rookte uitsluitend tabakken met latakia erin.

Door het brede model kwam er optimaal zuurstof bij de tabak was zijn zienswijze.

Het valt mij op dat je ten opzichte van ca. 30/40 jaar geleden weinig van dit soort pijpen meer ziet.

Ik zou ook niet weten wat een potmodel is een pijp met ruime kop is dus aanbevolen ?

Ten aanzien van pijproken heeft niemand de wijsheid in pacht, of in steen uitgehouwen regels, zoals ik van Janneman ooit tegenkwam.
Je zou het eens kunnen proberen wanneer je toevallig tegen zo'n model aanloopt. Ik vond ze wel prettig roken.

De Graaff was wel een autoriteit op tabaksgebied.

Kapitein Haddock schreef:

Dit is een pot die een van de forumleden ooit gepost heeft. Een lage, relatief brede bowl dus. Niet per se ruim, het gaat meer om de verhoudingen. Zoiets wil ik zelf ook nog eens. Ik rook m'n latakia trouwens intuitief ook liever in brede, lage bowls, maar daar heb ik niet echt een reden voor. Het lijkt op een of andere manier wel te kloppen.

Aha mooi zo een heb ik dat was de eerste pijp die ik zelf gekocht heb, een Big Ben.

Oh, daar herinner ik me volgens mij een foto van. Donkere finish met zadelbit toch? Lijkt me een prima pijp voor latakia.

Herkenbaar: Ik rook mijn Latakia-tabak (Old Dublin, reeds aangeschaft) ook in mijn Big Ben. Die is wat kleiner en breder dan mijn Peterson pijp.

Het lijkt meer te kloppen,,.

Sinds ik weer toegang heb tot voorraden geurende (en soms heerlijk muf stinkende) Samuel Gawith tabak maakt zich een licht gevoel van onrust van mij meester. Dat gevoel wordt dan nog eens geprikkeld door signalen van her en der dat bepaalde SG tabakken niet meer te krijgen zouden zijn. Het slapen lukt vooralsnog gelukkig wel.

Een van de redenen voor het feit dat SG tabakken bij mij mateloos populair zijn is het feit dat ze ook daadwerkelijk in Engeland door een bedrijfje met een hele lange traditie worden geproduceerd. Op ambachtelijke wijze met behulp van oude machines zo schijnt. Zoïets vind ik écht geweldig.

Er zullen ongetwijfeld kwalitatief betere tabakken zijn dan die van Samuel Gawith laten we dat toch eens voorop stellen. Maar het aura van ambachtelijk en ouderwets is onbetaalbaar en vrijwel niet te evenaren naar mijn mening. Daar komt dan bij dat een aantal van hun pijptabak recepten volgens mij ook écht oud zijn.

Een analogie met snuittabak schept misschien wat meer licht op wat ik probeer te zeggen. Gawith maakt ook snuif volgens oude recepten, net als Wilsons & Co. Deze laatste heeft overigens de oude snuifrecepten van Fribourg & Treyer overgenomen. Veel van deze recepten stammen uit de achttiende en negentiende eeuw. Dat vindt je nergens meer. Levend cultureel erfgoed om te ruiken en te proeven. Dat is écht cool. Over Fribourg & Treyer heb ik ergens een mooi artikel in Pdf geschreven vlak voor hun sluiting ergens begin jaren '80. Ik zal dat bijgelegenheid eens uploaden.

Fribourg & Treyer verkocht ook goede pijptabakken die ook nog ergens worden geproduceerd. Ik ken ze overigens niet. Vertoont een beetje gelijkenis met Dunhill. Alfred Dunhill (oude winkel in Duke Street) liet pijpen, pijptabak, sigaren en andere artikelen die het leven van de man veraangenamen volgens hoge kwalitietseisen elders produceren om ze vervolgens onder zijn naam te verkopen. Ja heren: dat geldt óók voor de pijpen met de 'white 'spot'. Sommige van zijn produkten zijn legendarisch. Neem de Classic Blend Cologne die voor het eerst in de jaren '30 van de vorige eeuw verscheen. Nooit meer geëvenaard .

Voor Dunhill pijptabak gold dat ze tot hun verdwijnen (parallel met de geleidelijke inkrimping van het Dunhill imperium in de jaren '80 en '90) wel door Engelse fabrikanten werden gemaakt.
Dat gold natuurlijk voor alle Engelse merken: Capstan, Condor, Goldblok, Four Square, St Bruno etc.. Sommige van deze merken zijn verdwenen en een aantal van de nog bestaande merken worden vervaardigd in (grote slik) .................. bl..dy Danmark of all places.

Ik rook nu Dunhill nightcap die weer verkrijgbaar is. Maar is dat nog wel de oude Dunhill (waarvan ik overigen nooit heb kunnen achterhalen door wie die werd geproduceerd)? Hij rolt nota bene in Denmarken van de band!!!!! Getver. Ik zweer overigens op de graven van mijn Roemeense voorouders dat de smaak niet meer dezelfde is.

Mijn 'herfstonrust' wordt nu veroorzaakt door de gedachte (= vrees) dat deze heerlijk ouderwetse Samuel Gawith produkten ons ook worden ontnomen. En als ze dan naar verloop van tijd weer ergens opduiken ontdekken we dat ze worden geproduceerd in Europese tabaksfabriek nr 3 in weet-ik-waar waar alle pijptabakken door grote machines van de lopende band afrollen. En heerlijke kleine ambachtelijk pijptabakken eeuwenlang met liefde gemaakt verdwijnen in nevel van het verleden.

"I don't like this at all Watson. I do not want to appear snobbish in any way, but the prospect of having to make do, somehow, without one's favorite pipetobacco is too much to bear. It even gives me a slighly nauseous feeling. To be quite candid Watson: I am convinced it sucks".

Helaas zul je daar mee moeten leren leven, Stefano. Wanneer fabrikanten hun boterham niet meer kunnen verdienen met de margeproducten die iemand toevallig net even heel lekker vindt, zullen fabriekjes sluiten of bepaalde, niet-rendabele, varianten niet meer geproduceerd worden. Of overgaan in andere handen en daarbij zijn er enkele grote fabrikanten die de receptuur wel willen overnemen en produceren. Die paar grote tabaksfabrieken staan inderdaad in Denemarken en Duitsland.

Of je een tabak moet beoordelen (tenminste, dat proef ik een beetje aanjouw reactie) waar hij gemaakt wordt of omdat er wel of geen "traditie" meer aan hangt, vind ik zelf nogal discutabel. Een tabak is lekker of niet. Ongeacht waar hij gemaakt wordt. Of dat het met oude of nieuwe machines gemaakt wordt.

Bovendien zou je misschien verbaasd zijn over wat er allemaal in Denemarken en Duitsland geproduceerd wordt, zaken waarvan je het misschien nooit zou verwachten.

En als laatste: tabakken kunnen altijd licht veranderen. Bijvoorbeeld wanneer bepaalde tabaksplanten (soorten Virginia's enz.) niet meer voorhanden zijn en vervangen moeten worden door andere. Vergeet niet dat veel pijptabakken tot soms 30-40 verschillende soorten tabaksplanten kunnen bevatten. Als er door een oorlog, slechte oogst, economische of welke redenen dan ook enkele soorten niet meer leverbaar zijn, zal de receptuur met alternatieven gemaakt moeten worden. De blender van de fabrikant wacht dan een zware taak om de puristen zó goed om de tuin te leiden, dat zij het niet merken. En dat is waarschijnlijk al vaker gebeurd, dan nu het jou opvalt dat de productie naar een ander land is verhuisd. Alleen merkte je het toen niet en ben je nu bevooroordeeld over een TOP-land qua tabaksproductie: Denemarken.

Winslow Collector schreef:Helaas zul je daar mee moeten leren leven, Stefano. Wanneer fabrikanten hun boterham niet meer kunnen verdienen met de margeproducten die iemand toevallig net even heel lekker vindt, zullen fabriekjes sluiten of bepaalde, niet-rendabele, varianten niet meer geproduceerd worden. Of overgaan in andere handen en daarbij zijn er enkele grote fabrikanten die de receptuur wel willen overnemen en produceren. Die paar grote tabaksfabrieken staan inderdaad in Denemarken en Duitsland.

Of je een tabak moet beoordelen (tenminste, dat proef ik een beetje aanjouw reactie) waar hij gemaakt wordt of omdat er wel of geen "traditie" meer aan hangt, vind ik zelf nogal discutabel. Een tabak is lekker of niet. Ongeacht waar hij gemaakt wordt. Of dat het met oude of nieuwe machines gemaakt wordt.

Bovendien zou je misschien verbaasd zijn over wat er allemaal in Denemarken en Duitsland geproduceerd wordt, zaken waarvan je het misschien nooit zou verwachten.

En als laatste: tabakken kunnen altijd licht veranderen. Bijvoorbeeld wanneer bepaalde tabaksplanten (soorten Virginia's enz.) niet meer voorhanden zijn en vervangen moeten worden door andere. Vergeet niet dat veel pijptabakken tot soms 30-40 verschillende soorten tabaksplanten kunnen bevatten. Als er door een oorlog, slechte oogst, economische of welke redenen dan ook enkele soorten niet meer leverbaar zijn, zal de receptuur met alternatieven gemaakt moeten worden. De blender van de fabrikant wacht dan een zware taak om de puristen zó goed om de tuin te leiden, dat zij het niet merken. En dat is waarschijnlijk al vaker gebeurd, dan nu het jou opvalt dat de productie naar een ander land is verhuisd. Alleen merkte je het toen niet en ben je nu bevooroordeeld over een TOP-land qua tabaksproductie: Denemarken.

Dank je wel voor je richtinggevende reactie. Wees gerust: ik schrijf op wat ik vindt en niet veel meer dan dat. Het ligt niet in mijn bedoeling iemand voor te schrijven hoe een tabak op zijn deugden dient te worden beoordeeld. Ook als ik in de rubriek recensies mijn bevindingen van een bepaalde tabak deel gaat het er om wat ik vindt en niet wat een ander moet vinden. Bovendien: in algemene zin verkoopt kwaliteit zich toch als vanzelf niet?

Het feit dat er een relatie is tussen tabaksproductie en oude tradities verhoogt voor mij als persoon nu eenmaal de charme die een tabak al dan niet heeft. Zelfs als er elders kwalitatief betere tabakken worden gemaakt. Ik ben er, onder ons gezegd, van overtuigd dat buiten Engeland betere tabakken worden gemaakt. Tabakken die er in ieder geval in slagen om grote aantallen liefhebbers tevreden te houden. En natuurlijk begrijp ik de werking van economisch/financiële mechanismen zoals dat van vraag en aanbod. Marktontwikkelingen waren de afgelopen 20 jaar naar mijn mening trouwens toch wel goed waarneembaar. En als 50 % Duitser ben ik niet geheel onbekend met het aanbod aan 'Duitse' pijptabak.

Mijn verhaaltje ging over nostalgie en authenticiteit. En dus is voor mij tabak pas Engels als hij ook in Engeland wordt gemaakt. Vergelijking: als ik er achter zou komen dat Laphroiag, Talisker of Edradour voortaan in Zweden zouden worden gestookt zou ik direct ophouden ze te drinken. En wat ik nog aan originelen had staan spoelde ik uit protest door de afvoer! Klinkt trouwens als: Harris Tweed/Donegal Tweed maar dan 'Made in China'. Wat moet je daar nou mee?

Zonder niche producten heeft het leven zo weinig kleur zelfs al is de tabak slechter van kwaliteit. Vraag me trouwens af wat Sherlock Holmes zou hebben gevonden van Engelse tabak 'Made in Danmark'?