Het Pijprokersforum

Gewoon nieuwsgierig, hoe werden benen pijpstelen gemaakt? Welke beensoorten (gewei, ribben of iets dergelijks) werden er gebruikt en hoe kreeg men gebogen benen stelen?

Benen stelen heb ik geen ervaring mee, weet wel dat er stelen zijn gemaakt van hoorn. Zoals bij de la glorieuse. En hoorn is met heet water wel te vormen.

Ja, hoorn of been schijnt dus ook nog verschil in te zitten. Maar het verdere bewerken is, behalve dat het waarschijnlijk harder is, vergelijkbaar met vulcaniet of luciet? Dieren waarvan de hoorn bruikbaar is? Hert, koe, ...........?

culann schreef:Benen stelen heb ik geen ervaring mee, weet wel dat er stelen zijn gemaakt van hoorn. Zoals bij de la glorieuse. En hoorn is met heet water wel te vormen.

Indertijd heb ik zo'n pijp gehad, ik herinner me dat het mondstuk
door speeksel tijdens het roken zompig en draderig aanvoelde,
niet aangenaam, het zal om die reden geweest zijn dat ik deze
pijp verder niet meer gebruikt heb.

Ik heb een paar pijpjes o.a. van Genod met hoornen mondstuk. Toen ik ze kocht kreeg ik te horen dat dat niet meer gemaakt werd omdat het zo'n smerig werk was om te snijden, boren en af te werken. De mijne zijn runderhoorn.

Been is niet "moeilijk" te bewerken;
eenvoudig boor-, schraap-, schuur- en slijpwerk. Het afkomend stof is droog.
Zodra het echt warm wordt, hetzij door boren of machinaal slijpen, geeft het een geur af zoals een brandend behaard zoogdier.
Het is niet buigbaar of plooibaar of in vorm te zetten.
Je moet dus met een oscillerende boor boren , en dan het stuk rond het gat modelleren.
Om de dierengeur eruit te krijgen moet het een aantal keren uitgekookt worden, en ook een badje met waterstofperoxide achteraf doet wonderen.
Het is poreus, zodat je tong eraan vastgezogen wordt, tenzij het verzadigd wordt met epoxy bvb.
Maar het blijft een collageenconstructie, dus niet ver van gelatine ....
Ik neem best aan het na een tijdje draderig en klef wordt, zoals Robvb aangeeft, maw : het beest is nooit ver weg.

Hoorn is veel onaangenamer om te bewerken; het splitst gemakkelijk, het stinkt al bij manueel schuren, en het stof plakt letterlijk overal aan. Er is ook veel uitval omdat je op voorhand niet kan zien of een stuk inwendig gescheurd is.

Been is nuttig voor gitaarkammen
Hoorn is nuttig voor mesheften.

Voor beide materialen ontgaat de meerwaarde die ze aan een pijp kunnen toevoegen mij volledig.
S.

smoorder schreef:Voor beide materialen ontgaat de meerwaarde die ze aan een pijp kunnen toevoegen mij volledig.
S.

Op zich vind ik been er mooi uitzien en het is redelijk zacht om te klemmen. Maar inderdaad zijn er betere kunststof-opties voorhanden.

Rob schreef:

smoorder schreef:Voor beide materialen ontgaat de meerwaarde die ze aan een pijp kunnen toevoegen mij volledig.
S.

Op zich vind ik been er mooi uitzien en het is redelijk zacht om te klemmen. Maar inderdaad zijn er betere kunststof-opties voorhanden.

Daarin heb je gelijk .. op beide punten.
'k Heb ook een hoornen steel ( aan mijn favoriete meerschuimpijp nog wel ) maar ik proef er steevast een vleugje beest door.
S.

Heb hier volgens mij nog een lees/churchwarden pijp met een albatrosbotje als roertussen stuk,
mondstuk is weer wel van pararubber oid.

Is hier al eens een topic over geweest op het PRF volgens mij.

M.v.Gr MaartenS

MaartenS schreef:Heb hier volgens mij nog een lees/churchwarden pijp met een albatrosbotje als roertussen stuk,
mondstuk is weer wel van pararubber oid.

Is hier al eens een topic over geweest op het PRF volgens mij.

M.v.Gr MaartenS

ah, zeker een Butz-Choquin! Mooie pijpen.

Bedankt voor de info. Ik heb bij de Terminussen geen last van dierlijke smaken of geuren, maar dat kan komen door de leeftijd waardoor er al aardig wat tabak doorheen gegaan is neem ik aan en natuurlijk de pijpenragers met alcohol. Of zijn deze mondstukken ook met epoxy o.i.d. behandeld?

MaartenS schreef:Heb hier volgens mij nog een lees/churchwarden pijp met een albatrosbotje als roertussen stuk,
mondstuk is weer wel van pararubber oid.

Is hier al eens een topic over geweest op het PRF volgens mij.

M.v.Gr MaartenS

Ja,
Janneman heeft zo'n pijp; ze bestaat ook in een vrouwelijke versie - waarmee ik niet bedoel : met een vrouwenbot maar wel een iets slankere uitvoering.
Maar dat stuk komt inderdaad niet tussen je lippen terecht; het is een esthetische aanvulling, zoals een bamboe-steel - op zich ook poreus materiaal - die steeds van een mondstukje voorzien wordt.
En wat betreft poreus materiaal : een ongeglazuurde stenen pijpsteel is ook ellendig om tussen de lippen te houden; of het veel properder is wil ik graag in 't midden laten, maar destijds knoopte men een dun koordje rond de tip om het leed te verzachten.
S.

Ik heb geen echte pijpen met benen stelen, al heb ik inderdaad zoals door anderen al opgemerkt, een paar pijpen met bot verwerkt in de steel. Volgens legende albatros-bot, al las ik ergens dat het blijkbaar ook een ganzen-bot kon zijn (lijkt me wat waarschijnlijker). In elk geval een dun hol bot dat mondstuk met kop verbindt. Zo'n bot is in principe wit, al zijn de -dunne- vogelbotten in de loop der jaren wel verkleurd door het roken. Bot puur als mondstuk lijkt me wat minder aangenaam, en ik kan me ook niet herinneren dat ik het verder ooit als mondstuk gezien heb.
De Butz Choquin pijpen met bot:


Iets gebruikelijker is hoorn voor stelen. Vooral vroeger kwam het nog wel eens voor, bij nieuwe pijpen is acryl een veel meer voor de hand liggende optie als men eens wat anders wil.

Hoorn was inderdaad lastig te bewerken. Ik kan me ook een tamelijk enorme machine herinneren bij de firma Gubbels, een groot wiel waarop stelen bevestigt werden die dan heel geleidelijk steeds verder gebogen konden worden.

En voor wat betreft de touwtjes rond poreuze stenen pijpen:

Bij de poreusheid van bot lijkt me dat minder te helpen, het meeste bot heeft onder het oppervlak een soort van honingraat-structuur dacht ik.