janneman schreef:Het uitdelen van tabaksmonsters is vrijwel overal wettelijk verboden...
Ik zou liever willen dat we voornamelijk de importeurs van tabak hier in Nederland eens vermanend zouden kunnen toespreken; daar gaat het mis (en niet alleen met Mac Baren). Dunhill tabak? Semois? Samuel Gawith?
En dan is er ook nog eens de rare koppelverkoop van de tussenhandel; samengestelde assortimenten, zo op het oog met een beperkte keuze voor de uiteindelijke winkelverkoop.
Klopt, Janneman. Er is als mogelijk alternatief al vaker (niet alleen op dit forum, maar ook in de handel) gekeken naar opties om kleinere verpakkingen te promoten, bijvoorbeeld 5 of 10 gram, om deze in plaats van gratis samples gewoon voor een bescheiden bedrag te verkopen. Twee nadelen: verpakking wordt dan in verhouding te duur voor die enkele grammen tabak, en natuurlijk de overheden van onze "mag-niet-landen" bepalen welke hoeveelheden tabak en sigaretten e.d. er in verpakkingen mogen zitten.
We kunnen die fabrikanten wel vermanend toespreken, maar welke (door de overheid belemmerde, zie hieronder) winkelier steekt zijn nek uit om per soort tabak 1000 kg per jaar af te nemen? In het geval van Samuel Gawith met een stuk of 6-8 soorten een veelvoud van die ton tabak? Nederland is simpelweg een té klein pijprookland geworden. Duitsland is veel meer een pijprokersland EN heeft bovendien 5 keer het aantal inwoners van Nederland. Dus die markt is veel interessanter en gemakkelijker te bedienen.
Die koppelverkoop, als jij tenminste bedoelt dat importeurs en groothandel het in Nederland beschikbare assortiment bepalen, klopt ook. Het is voor een winkelier wel mogelijk om dan zelf maar tabak uit buitenland op het schap te leggen, maar de roverheid heeft dat heel dictatoriaal als illegaal bestempeld. Je zit met de accijnsstempels, oftewel de banderollen (een uitvinding van de roverheid), en je moet al flink wat tabak bij een fabrikant kopen wil het rendabel zijn om daar banderollen voor aan te vragen, de waarschuwingsteksten (verrek, weer zo'n dwangmatig dingetje van de roverheid) in het Nederlands erop te plakken/drukken en de tabakken van soms heel kleine en verschillende fabrikantjes in een distributieapparaat te stoppen. Daarnaast moet elke importeur van tabak, dus ook een winkelier die omwille van enkele liefhebbers tabak uit het buitenland koopt en bereid is die banderollen aan te vragen, ook nog eens beschikken over een douane-depot. Dit is een ruimte waar je accijnsgoederen tussentijds kunt en mag opslaan zónder die accijnsbanderollen. Je moet (alwéér van die roverheid) aan veel eisen voldoen om dit te verwezenlijken, zowel de ruimte zelf als de eigenaar van die ruimte.
Kortom, wel mogelijk, maar zoals altijd weer zwaar belemmmerd door die roverheid, die club mensen waarvoor jullie hebben gestemd om jullie leven zo draaglijk, prettig en vrij te maken (oei, bijna Zware Kost?)
