Welk boek lees je nu?

[robvoorburg]

Animal Farm-George Orwell (pseudoniem voor Eric Arthur Blair)

Lezenswaardige en moedige schrijver. Wil 1984, maar tevens
Saluut aan Catalonie graag lezen, de laatste is weer actueel
geworden..

[Wowbagger]

Animal Farm-George Orwell (pseudoniem voor Eric Arthur Blair)

Lezenswaardige en moedige schrijver. Wil 1984, maar tevens
Saluut aan Catalonie graag lezen, de laatste is weer actueel
geworden..

A Brave New World van Aldous Huxley is wellicht ook wat voor je Rob. In het Nederlands vertaald als Heerlijke Nieuwe Wereld.

[robvoorburg]

Nog even dit over Catalonie:

https://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q= ... m5vkWOB6wX

[robvoorburg]

Animal Farm-George Orwell (pseudoniem voor Eric Arthur Blair)

Lezenswaardige en moedige schrijver. Wil 1984, maar tevens
Saluut aan Catalonie graag lezen, de laatste is weer actueel
geworden..

A Brave New World van Aldous Huxley is wellicht ook wat voor je Rob. In het Nederlands vertaald als Heerlijke Nieuwe Wereld.

Dank Wilfred, naarmate ik mij meer verdiep, blijkt
er meer voorhanden dan aanvankelijk gedacht.

[robvoorburg]

Gelezen: Het lot van de familie Meijer. Een
boek dat handelt over WO II.
Natuurlijk het zoveelste boek over deze periode. Het is mij
door mijn ouders zo ingewreven hoe fout de wereld destijds
(?) in elkaar zat. Ambtshalve gelezen en goed kennis van te
nemen.
Als kind, maar ook later werd ik aangetrokken door deze
ellende. Het rare is dat ik er niet door afgestompt raakte,
integendeel toen ik vorige week De Werthheims van
Silvia Tannenbaum las kwam ik terecht in een verhaal dat
mij zo nu en dan naar de strot greep, zo indringend alsof
ik er zelf deel van uitmaakte, die absolute schofterigheid
heeft me gek genoeg kracht gegeven.

[Eelco]

Gelezen: Het lot van de familie Meijer. Een boek dat handelt over WO II. .

Ah, Melnitz. Inderdaad een mooi, aangrijpend boek. Ik heb het natuurlijk in het Duits gelezen.

Al een poos geleden heb ik naar aanleiding van een artikel (ik weet niet meer of het in het Nederlands, Duits of Engels was) met favoriete boeken van diplomaten in het land waar ze waren gedetacheerd, spontaan een aantal boeken gekocht.

Hiervan heb ik onlangs "Der Trafikant" van de Oostenrijkse auteur Robert Seethaler (uit 2012) gelezen (vertaald als De Weense sigarenboer. Ik las het in het Duits. Een jongen van het Oostenrijkse platteland moet uit geldnood naar zijn oom in Wenen, die daar zijn hoofd boven water houdt met een kiosk ('sigarenboer' is niet helemaal de juiste vertaling). Hij wordt verliefd op een Boheems manipulerend mokkel en stort zijn hart uit bij Sigmund Freud, die toevallig zijn sigaren bij hem koopt. Gaandeweg neemt de jodenhaat in Wenen toe, Sigmund Freud besluit te emigreren, en er gebeuren nog meer nare dingen (waarbij dat Boheemse mokkel nogal onbetrouwbaar blijkt te zijn). Voor een historische roman te gekunsteld, wel een luchtig en tegelijkertijd onderhoudend tussendoortje. Het platte Oostenrijks/Boheemse Duits van het 'mokkel' is hilarisch, hopelijk in de vertaling ook.

Vanavond uitgelezen: "The man who spoke Snakish" van de Estlandse auteur Andrus Kivirähk. Helaas geen Nederlandse vertaling, wel naast het Engels ook een Duitse vertaling (ik lees het in het Engels). Tja, wat is het? Een beetje fantasy à la Terry Pratchett, gesitueerd in een rare paralelle wereld. Een modern sprookje ook, en een beetje een allegorie. De hoofdpersoon is een van de laatste mensen die nog in het Estlandse woud woont en één met de natuur is. Wel een rare natuur, waarin de mensen nog Snakish, slangentaal, konden spreken en daarmee de macht over de dieren hebben (en uiteraard ook met slangen kunnen praten). Een wereld waarin beren een onweerstaanbare aantrekkingskracht op jonge meisjes hebben. Die 'authentieke' wereld wordt bedreigd omdat de mensen, onder invloed van voornamelijk Duitse immigranten en legers, het dorpsleven en de landbouw verkiezen boven het primitieve leven in het woud (en daarmee op de koop toe nemen dat ze smakeloos brood in plaats van lekker vlees moeten eten, en bovendien daarvoor zwaar moeten werken - een beetje de trade-off die Harari in Sapiens (zie een paar posts eerder) ook al had bekritiseerd). Tegelijkertijd kijken zij neer op een soort aapmensen, die zich op hun beurt weer als 'puurder' zien. Stof genoeg voor allerlei conflicten en idiote situaties, die op de een of andere manier toch symbool staan voor de rare keuzes die wij als moderne mensen maken. Ja, een allegorie dus. Het middendeel dreigde even saai te worden (heidenen tegenover Christenen, beetje cliché), maar toen sloeg ineens het noodlot met volle kracht toe. Een spetterende, gruwelijke finale, waarin de oude wereld voor de laatste keer zijn vernietigende kracht laat zien.

Volgend boek: Frankenstein in Baghdad door Ahmed Saadawi.

Hadi is used to picking up stray objects. One day he starts to bring home body parts, left in the streets from the day’s explosions. He feels they deserve a proper burial. He begins to stitch these bits together, in the hope that if he can create a whole corpse someone will bury it.

[robvoorburg]

A.F.Th. van der Heijden - De Helleveeg.

Ken de schrijver van naam, nooit iets van de man gelezen,
gezien de voorletters vermoed ik uit uit r.k.- nest.

Het betreft een familie verhaal, gezien door de ogen van
een jonge jongen.
Het eerste driekwart beschrijft hoe er van alles gaande is,
enige keren wanneer ik er geheel niet op bedacht ben weet
Van der Heijden mij dermate op het verkeerde been te zetten
door iets verschrikkelijke te schrijven dat mij in schaterlachen
doet uitbarsten.

Dan volgt de laatste 25%, de humor blijft achterwege en v.d.H.
weet op knappe wijze de draadjes aan elkaar te knopen van al
datgene er in deze familie mis ging, moest uitlezen.

[Coenraad]

Mijn beste,

Voor de tweede aan het lezen,
De Tijgerkat.
Geschreven door Tomasi di Lampedusa.

De tijgerkat is dé klassieker van de moderne Italiaanse literatuur.
Het is het verhaal van de teloorgang van het oude Italië over het verval van de aristocratie en de opkomst van de burgerlijke maatschappij.
Eveneens is het een sensueel portret van Sicilië.
Dat eiland dat door zoveel verschillende volken onder de voet is gelopen.

Het boek speelt zich af ten tijde van het Risorgimento.
De wederopstanding van een Italiaanse staat, als Giuseppe Garibaldi Sicilië verovert op het koninkrijk der Beide Siciliën. 
En beschrijft hoe dit door een Siciliaanse prins, loyaal aan de koning der beide Siciliën, wordt ervaren en hoe zijn loyaliteit langzaam en welbewust wordt omgebogen in trouw aan de nieuwe koning van het nieuwe Italië!!


 

[robvoorburg]

De dag voor de scheiding-Sandor Márai.

Hongaren ( de schrijver is een Hongaar) hebben het net als de Polen
de laatste paar honderd jaar voor hun kiezen gekregen in Europa.

Een zekere somberheid (heb meer gelezen van hem o.a. De Gravin
van Parma) overvalt je wanneer je deze man leest, toch wanneer je
de moeite neemt je in hem en zijn omgeving in te leven, dan is zijn
boek lezenswaardig.
Hij schrijf kort voor de kar, hoe minder woorden des te beter.
Ik herinner dat Bomans dat destijds als een voorwaarde schreef:
Schrijven is schrappen, de taal moet als een handschoen om de
huid.

De gedachten die de hoofdpersoon door het hoofd spoken in het
boek nemen het gehele boek in beslag en ik werd erdoor
gegrepen, het zette mij weer eens aan het denken en daar ben
ik deze man dankbaar voor.

[robvoorburg]

Je wordt hebberig wanneer je naar de bieb gaat, inmiddels
is het een wekelijkse gang geworden.

Ik zorg ervoor niet teveel hooi op mijn vork te nemen en
beperk me tot 2 à 3 boeken, aangevuld met een losse graai.

Zo lees ik nu iets van een zekere Mathieu Breuer, nooit van
de man gehoord, laat staan iets gelezen te hebben.

Het betreft de streekroman: Meester, in een vergeten dorp.
Tja, net als alle streekromans hetzelfde liedje, je voelt het
al pagina's van te voren aan komen.
Moest het toch uitlezen.

[Tobias Tobit]

Heb laatst bij aankoop van een ander boek een penguin editie van 1984 gekregen. Had dit boek al sinds de middelbare school niet meer ingezien en vermoed dat ik het destijds ook niet helemaal heb gelezen. Nu ik een weekje vakantie heb eindelijk weer eens wat tijd om te lezen. Het gaat hard dus ik ben blij dat ik ook nog de slinger van foucault van Umberto Eco bij me heb. Die moet hler hierna aan geloven.

[robvoorburg]

Inmiddels ligt het boek weer bij de bieb, maar het handelde over
de verzamelde kronkels van Simon Carmiggelt, eentje (in mijn
eigen woorden) wil ik jullie niet onthouden:

Carmiggelt kreeg een papiertje mee met een naam en een telefoon-
nummer van een meneer die hij moest bellen.
Thuisgekomen draait (!) hij het nummer en krijgt een meisje aan de
lijn (hij taxeert: 4 jaar)
Is jouw vader thuis, nee antwoordt ze en mammie ook niet.
Simon begrijpt dat hij met haar niet verder komt en vraagt: heb je
een zus, of een broer?
Zij zegt: een broer.

Kan je hem erbij halen? Ja hoor zegt ze, momentje...
Simon hoort gestommel en gekraak... en na een kleine minuut komt
het meisje terug aan de telefoon en zegt: krijg hem niet uit de box.

[Coenraad]

Mijn beste,

 ‎De Kalender, op zoek naar de tijd!!
Van David Ewing Duncan.

Vanaf de eerst vastgelegde datum (4236 v. Chr. ) hebben mensen geprobeerd hun leven in te delen naar de bewegingen van de zon, maan en sterren.
Dit boek bewijst dat de creatie van een consistente en handzame kalender geen saai werk van muggenzifters was, maar dat het een van de grootste prestaties van de mensheid is geweest.
Het is de belichaming van onze cultuur-historische vooruitgang!!

 

[MaartenS]

Mijn beste,

 ‎De Kalender, op zoek naar de tijd!!
Van David Ewing Duncan.

Vanaf de eerst vastgelegde datum (4236 v. Chr. ) hebben mensen geprobeerd hun leven in te delen naar de bewegingen van de zon, maan en sterren.
Dit boek bewijst dat de creatie van een consistente en handzame kalender geen saai werk van muggenzifters was, maar dat het een van de grootste prestaties van de mensheid is geweest.
Het is de belichaming van onze cultuur-historische vooruitgang!!

 

Na het lezen van het Boek is het vast tijd,
om een Japans Dokei klokje aan te schaffen..

M.v.Gr MaartenS

Voor wie het zoeken ....
http://www.cooijmans-klokken.nl/collect ... ntaarnklok

[robvoorburg]

Voor me ligt de pil Woutertje Pieterse van Eduard
Douwes Dekker, ik vraag me af of ik hier doorheen
kom.

Iemand gelezen?

[robvoorburg]

Vorige week Het Bittere Kruid van Marga Minco gelezen.

Wat een mooi, nuchter boek, zo kort voor de kar
geschreven, geen woord teveel, geen emotie,
geen veroordeling, slechts de ellendige feiten.

[Dukdalf]

Voor me ligt de pil Woutertje Pieterse van Eduard
Douwes Dekker, ik vraag me af of ik hier doorheen
kom.

Iemand gelezen?

Was verplichte kost bij mijn studie Nederlands, net als 'de' Max Havelaar. Allebei zonde van de tijd, wat mij betreft. Achterhaalde thematiek, versleten humor en vooral heel veel nutteloze tekst. Ik heb ooit eens tegen een docent gezegd dat Willem Elsschot de enige Nederlandstalige auteur van voor 1940 is die nog lezenswaardig is. Mijn eindcijfer liet wellicht daarom wat te wensen over, maar ik sta er nog steeds achter.

[George Bertram]

Als je 'lekkere wegleesboeken' zoekt met de nodige zelfspot, pak dan een -willekeurig- boek van Brusselmans.

[robvoorburg]

Voor me ligt de pil Woutertje Pieterse van Eduard
Douwes Dekker, ik vraag me af of ik hier doorheen
kom.

Iemand gelezen?

Was verplichte kost bij mijn studie Nederlands, net als 'de' Max Havelaar. Allebei zonde van de tijd, wat mij betreft. Achterhaalde thematiek, versleten humor en vooral heel veel nutteloze tekst. Ik heb ooit eens tegen een docent gezegd dat Willem Elsschot de enige Nederlandstalige auteur van voor 1940 is die nog lezenswaardig is. Mijn eindcijfer liet wellicht daarom wat te wensen over, maar ik sta er nog steeds achter.

Bedankt, je bevestigt mijn voorgevoel.

[nicobakker]

wie heeft "The Hunting of the Snark" wel eens gelezen? en zo ja wie snapt het?

[Dukdalf]

wie heeft "The Hunting of the Snark" wel eens gelezen? en zo ja wie snapt het?

Ja, en nee. De vraag is of je het moet willen begrijpen, Carroll was immers nogal verzot op nonsens en onzin die leuk klonken.

[Jos]

Deze week, als pdf gedownload en op ierieder gezet, ga ik beginnen aan:

Krijg de vinkentering!: 1001 Nederlandse en Vlaamse verwensingen

Dit schreef ik hier eerder maar ik ben er nooit aan toegekomen het op de ierieder door te nemen. Onlangs heb ik het papieren boek gekocht en nu wel helemaal uitgelezen.
En een grote geruststelling voor u allen: er komt geen een, ik heb er speciaal op gelet, verwensing tegen (pijp)rokers in voor !

[nicobakker]

leuk voor de Vlamingen. wuk zeg je. - Het dialect van Ieper en omstreken, Staf Verheye - geinig boek om te lezen. Handig voor ollanders als ze de andere kant van de familie willen verstaan waarvan enkele geen woord nederlands spreken. (meeste zinnen gelijken meer op een spraakgebrek dan op een taal)

[Robbie-san]

Momenteel lees ik, naast een hoop tekst voor mijn opleiding, Ikigai.
Het laatste is een boek over een lang en gezond leven.

Conclusie die ik al uit het boek heb gehaald is; te moeten verhuizen naar Okinawa,................................. daar worden mensen heel oud.
Meer tijd voor het roken van een goed gevulde pijp.........................

[Jos]

Een leerzame Pasen gehad want eindelijk eens doorgenomen De Boeventaal - Zakwoordenboekje van het Bargoensch. Op de ierieder.
Hoewel de PRF ledenlijst anders doet vermoeden schijnt pijproken door criminelen toch weinig voor te komen. Want slechts één maal zag ik hier iets over staan
Smerrie of Smurrie, tabak

[suijkerbuijk]

Momenteel lees ik een boek van vaarbewijs academy.
Klein vaarbewijs 1 en 2 2018

Mijn god wat een zooi is dat.
Voor al omdat je tekens en zooi moet leren van anderen landen.
Eu me reet wat zijn er veel verschillen zeg.
Maar goed even door worstelen ik kom er wel

[robvoorburg]

Het Bureau I/meneer Beerta. J.J. Voskuil.

[Dukdalf]

Omdat ik onlangs las dat zijn verhaal binnenkort verteld gaat worden in maar liefst twee verfilmingen herinnerde ik me dat ik deze nog in de kast had staan: "The Strange Last Voyage of Donald Crowhurst". Crowhurst was een man van mislukkingen: militaire carriere geflopt, bedrijf in problemen, huwelijk in het slop, enzovoort. De auteurs van het boek (Tomalin & Hall) noemen hem ook paranoïde. Als relatief onervaren zeiler zag hij in de glorie en geldprijs van een zeilwedstrijd rond de wereld zijn verlossing, ook al had hij daar bij lange na de kwalificaties niet voor. Uit zijn dagboeken blijkt dat hij vlak voor Kaap Hoorn in ieder geval al een flink deel van zijn verstand kwijt was en misschien ook de moed om door te gaan. Wekenlang heeft hij op en neer gevaren langs de kust van Zuid-Amerika, valse berichten doorgevend over zijn positie. Op 10 juli 1969 werd zijn verlaten boot midden op de Atlantische Oceaan gevonden door een passerend vrachtschip. Vooral door die dagboeken krijg je de indruk van een wanhopige man die ook zijn laatste kans op roem en geld ziet verdwijnen en langzaam maar zeker gek wordt.

[Sidekickelvis]

Kennen jullie die reeks 'blauwe boekjes' van Jules Verne? Laatst overgenomen en nu aan het lezen. Best vermakelijk als je over het toen algemeen aangenomen racisme heen leest.

[Dukdalf]

Jules Verne uit de blauwe bandjes, de hele serie van een kennis gekregen die ze uit overerfing had. Beetje oubollige taal en verschrikkelijk politiek incorrect maar zeer vermakelijk....