Zie hier 'n vandaag zelf gerolde cigarette met de verderfelijke en enigszins disqualificerende benaming sjekkie.
Uit 't jaar 1958 opgegroeid met tabak en zeker in de middelbare school tijd deel uit gemaakt van de toenmalige lifestyle waar shag alom en enkel heerste. Cigaretten waren er enkel voor de gevestigde orde zoals moeders die Gladstone of de verfoeide variant daarvan met de smaak menthol rookten. Dit noterende herinner ik me nog Alaska, eveneens zo'n verfoeilijke menthol sigaret.
Als jongeling ging men natuurlijk zelf rollen. Ik ben wat en ik kan wat.
Was 't merk toen op enkele techneuten na waarondere mijn neef die voor Samson kozen.
Met 'n rappe Zündapp onder den aars viel 't ook op dat de Vespa Ciao meisjes veelal kozen voor Winner. Heerlijk ruikend vanuit de pouch maar laf en nietszeggend in gebruik.
Eind jaren zeventig gevallen voor de dochter van de weduwe. De weduwe zelf was zware kost in ieder opzicht. Kentucky en niet mijn ding.
Waar 't vloeitjes betreft ook de nodige ontwikkelingen doorgemaakt overigens.
Met 'n beetje pech 'n pakje dat niet plakte. Ooit overgestapt op.
en sinds jaar en dag adept van
De cultuur rondom roken was vriendelijker toen. 't Drum Visboek bijvoorbeeld dat ik nog ergens op zolder heb liggen. Roken was even 'n moment voor jezelf. Meer relaxed en ook dat moment samen............. These were the days.
Groet van 'n paria.
