is zoals Janneman zei , hij is niet slecht en durft al eens te bijten
ik heb deze eens genomen op men laatste vakantie in Frankrijk , en vond hem in begin goed , maar na een tijdje begon hij zoals al gezegd voor mij een bij smaakje te krijgen , en telkens weer
dus hoort hij toch niet echt thuis in mijn smaken van tabak
maar niet geprobeerd ..............
Life is what Happens to you while you' re busy making other plans
Tja, ik lees alle bovenstaande bevindingen met veel interesse en, zoals meestal, hier en daar toch ook wel met enige verbazing. Het feit dat er zulke enorme verschillen in smaakbeleving zitten, maakt het voor mij alleen maar interessanter en boeiender.
Ikzelf rook de Virginia No 1 van Mac Baren al vele jaren en ik heb ook nog een aantal 100 gram blikken liggen die onderhand al minstens een jaar of tien à twaalf oud zijn. Als mijn huidige grote blik op is, ga ik daar zeker gelijk en vol verwachting het eerste weer van open draaien.
Persoonlijk vind ik deze tabak een van de makkelijkst en best gloeiende tabakken die ik ooit gerookt heb. Tabak moet immers gloeien, niet "branden". Met een klein pijpje ben ik makkelijk een uurtje of zo zoet en dan gaat hij ook nog eens zelden of nooit "uit" tussendoor. In totaal rook ik hooguit zo'n twee tot drie pijpjes per dag en daar is vrijwel altijd een rookhoutje met Virginia No 1 bij.
Ik realiseer me wel dat ik hem nooit uit een pijp met een wat grotere kop rook - daarmee rook ik bijna uitsluitend meer baai-achtige tabakken - maar altijd een met een wat kleinere of hooguit gemiddeld grote kop. Zo is voor mij bijvoorbeeld de Hans Christiaan Andersen churchwarden van Stanwell (een van mijn absolute lievelingspijpen) een vaste en ideale kandidaat voor een pijpje van deze tabak en dan ben ik dus echt ruim een uur onder de pannen. Terwijl we het dan toch echt over een tamelijk kleine ketel hebben.
Gedurende het roken, vind ik bovendien dat de tabak aan smaak wint en ik heb totaal geen last van scherpte of bijten op de tong. Wat overblijft, is steevast een beetje fijne, grijze as zonder (minder goed vergloeide) kruimels.
Verder kan ik me wel vinden in de reactie van Teunis: ik zelf rook de tabak althans super langzaam, zodat hij als het ware net niet uitgaat. En dat doet hij dan ook niet. Ik doe dat dan bijvoorbeeld tijdens het lezen of tv kijken of iets dergelijks; in ieder geval wanneer ik er dus rustig voor zit (is trouwens meestal zo wanneer ik een pijpje rook).
Het licht zoete op de achtergrond proef ik ook wel maar persoonlijk vind ik dat wel lekker en volgens mij hoort dat ook wel zo'n beetje bij virginia tabakken. Althans dat zoete dat die tabak van nature heeft, proef ik ook bij andere, naturel c.q. nauwelijks of niet gearomatiseerde virginia tabakken. Sterker nog: dat vind ik nu juist aantrekkelijk van virginia: het licht-zoete en toch natuurlijke van die tabak. Als er dus een casing heeft plaatsgevonden dan vind ik die in ieder geval niet storend - integendeel.
Overigens heb ik hem nog nooit extra laten drogen: hij gaat gelijk vanuit het blik of de pouch de pijpenkop in.
In de loop der jaren heb ik zo af en toe weleens wat van deze tabak gemengd met wat meer gearomatiseerde tabak en ook dat heeft voor mij altijd heel goed gewerkt: smaak en "brandbaarheid" van die blends verbeterden dan altijd. Dat deed ik dan als bijvoorbeeld het laatste restje van de No 1 wat droog leek te worden. Tegenwoordig rook ik hem echter vrijwel altijd puur.
Nou ja, voor wat het allemaal waard is: voor mij is het dus al sedert jaar en dag een dagelijkse tabak die ook door de omgeving als neutraal tot prettig wordt ervaren. Als ik het goed heb begrepen, zit hij ook al heel lang in het assortiment van Mac Baren en wat mij betreft, mag hij daar nog lang in blijven...
Groet,
The Fonz
Zonder polijsten, geen glans...
Men hoort gemakkelijker het geruis van het vallen van één boom dan het groeien van een heel bos...
