Deze 200 jaar oude mix bestaat uit met de hand gestript flue-cured Zimbabwe blad, gestoomd tot een gouden kleur dan gebakken tot een unieke melange van smaken.
Sterkte: Mild tot Medium
Aroma: Medium
Smaak: Medium
Kamer Opmerking: Aangenaam tot toelaatbaar
Tekst van Tobaccoshop.nl
Bij het openen van het blik had ik het idee dat de tabak te vochtig was om goed te kunnen roken, maar toch de pijp er mee gestopt en dat viel ontzettend mee.
Het is zeker een erg unieke melange van smaken. Parfum- tot zeepachtig met dominante florale tonen, tijdens het roken heb ik het idee dat er een schaal met potpourri onder m'n neus is vastgelijmd. Maar ik vind het een erg aangenaam aroma. Op een gegeven moment neem ik ook een licht zoetige, romige smaak waar.
Jan
Confucius zegt: Een wijs man zoekt het in zichzelf, de dwaas zoekt het in anderen.
Zou je iets meer kunnen vertellen over de smaak- en reukervaring? Welke tonen vallen er zoal te ontdekken en ... zit er trouwens Latakia in deze tabak, of overheerst de Cavendisch?
Dit staat in mijn top 10 van favorieten. De eerste keer dat ik hier een blikje van opende was ik zeer verrast door de heerlijk geur. (sommige snuiftabakken kunnen ook zo hemels ruiken)
De lucht kan ik niet omschrijven, zelf ervaren lijkt mij nog het best.
Nou is het meegenomen dat het lekker ruikt. Belangrijker is dat je er van geniet wanneer je het rookt. Ook dan stelde deze me niet teleur.
Het is een natuurlijk zoetachtige tabak die van start tot finish aangenaam van smaak blijft. Het is baaiachtig met een brede snede, er zit geen latakia in.
Samuel Gawith vind ik een topmerk met een grote verscheidenheid aan mixtures, flakes en ropes. Het is niet de meest voor de hand liggende keuze om als starter mee te beginnen. (maar dat komt later wel goed en weet je het des te meer te waarderen)
ik sluit mij aan bij bovenstaande erg fijne tabak. moest hem wel eerst leren kennen, had in het begin een zeepig-smaakje maar nu ervaar ik dat niet meer.
Deze tabak en Squadron Leader via mijn Compaenen tobacconist in Sliedrecht besteld.
Echter alleen Grousemoor is afgekomen. Ik hoorde van de eigenaresse dat de importeur stopt met het voeren van Samuel Gawith.
Ze hebben alleen nog Grousemoor op voorraad maar daar zouden ze nog zo' n 100 tins van hebben.
Dus het lijkt me zinvol voor de liefhebbers van deze tabak om een voorraadje in te slaan.
Gisteren het blikje gepopt dat ik 5 februari bij Verloo heb gekocht.
De neuskennismaking deed me schrikken. Voor deze roker van hoofdzakelijk ongesausde tabakken, was dit wel een zwaar parfum. Zo erg dat ik even overwoog het blikje te sluiten en hier op het forum aan te bieden.
Kleur van de tabak is overigens heel mooi, lijkt wel al te gloeien op zich. Van de SG's die ik heb is deze wel het meest in blok geperst. Dus maar even vijf minuten laten drogen op mijn droogschaaltje:
(Delftsblauw, ik vermoed ooit bedoeld om een teezakje op te leggen - maar dit geheel terzijde)
Toch maar de brand erin.
Eerste indrukken:
brandt goed, koel
Dan de revelatie : voor de eerste keer een gearomatiseerde tabak waar ik ook wat van de aroma's PROEF! Naast het beschreven lemongrass meende ik ook geregeld patsjouli te ruiken, of alleszins iets in die richting.
Ik ben nog niet 100 percent overtuigd, maar ga er toch nog wat pijpen mee roken. Het intrigeert me.
Zoals bij elke nieuwe tabak vraag ik aan Sas of de geur meevalt en wat ze dan wel ruikt. En zoals bij elke gearomatiseerde die ik geprobeerd heb, was het antwoord 'het lijkt wel Caramel'... het is haar vergeven, de lieve schat.
Zaterdagochtend, 'uit'geslapen - in huize Paasei betekent dat om 8 uur wakker wegens te veel leven in huis - na een stveige generale repetitie gisterenavond.
Gisteren niks gerookt, nu dus toch maar naar de Grousemoor. Ik moet zeggen, it grows on me...
Blikje open, snuffelen, hé, bijzonder luchtje, geen volle tabakslucht, maar...
zeep? potpourri? wierrook?
Lekker!
Pijpje gestopt, even sippen, ja de smaak over de tabak is het zelfde als de geur, zeep-achtig of potpourri. Niet onaangenaam.
De brand erin.. ja, ook nu weer die smaak zoals de geur. De tabak smaakt zoals het ruikt. Ben ik nog niet vaak tegengekomen, behalve bij Latakia.
Gezien de prijs voor een blikje van 50 gr, voor mij bescheiden beurs geen tabak om even snel tussendoor te roken, maar zal zeker vaker worden genuttigd, in alle rust en stilte. Ná dit blikje beslissen of het een blijver is. Vooralsnog wel.
Wie zoekt naar (een) waarheid, moet durven twijfelen.
Na een half blik :
- licht in de Nico, wat trouwens geen nadeel is
- aangenaam parfum voor mezelf net als voor de omstaanders/zitters
- goede rookeigenschappen
- smaak blijft behouden
Na de nodige blikjes hiervan gerookt te hebben blijft deze bij mijn voorkeur tabakken.
Niet om elke dag te roken, maar zo af en toe in de ochtend een heerlijke vertrouwde tabak voor mij geworden.
Vandaag een eerste pijp van deze tabak gerookt. En ik kan nu al zeggen: interessant.
Het aroma uit het blik is zo sterk dat je zou denken, dit moet wel een zware aromatic zijn. Maar eigenlijk valt dat best mee. Ik ben een roker van natuurlijke tabakken, en hoewel het aroma in deze tabak wel degelijk aanwezig is, is het licht en complementair genoeg om niet vervelend te zijn.
Ik ga eens wat meer van deze tabak roken en dan horen jullie weer van mij.
"U bent schijt in een zijden kous." - Napoleon tegen Talleyrand
ik heb deze vandaag uit een sample geprobeerd.
Erg ouderwetse geur en smaak. Niet dat ik het ooit gedaan heb , maar ik stem me een geur voor uit de onderbroekenlade van mijn grootmoeder die tussen vers gewassen linnen van die zakjes met lavendel en viooltjes stak.
Ik vind het zo oubollig ruiken dat ik het niet onder mijn favorieten reken,
In de film Perfume: The Story of a Murderer speelt Dustin Hoffman in een bijrol de has-been parfumeur Baldini die geen voet meer aan de grond weet te krijgen omdat zijn geuren zo enorm uit de mode zijn. In het bijzijn van zijn assistent noemt hij de laatste rage, het parfum Amor & Psyche, een goedkope geur die in de verste verte niet op kan tegen zijn eigen creaties. Hij zet zijn assistent vervolgens in de winkel en sluit zich op in zijn atelier. Uit een geheim vakje in zijn bureaulade neemt hij een flesje van het beduchte parfum en probeert vervolgens op een rituele maar haast panische wijze tot diep in de nacht te determineren wat er in dit verrukkelijke parfum zit, maar dit krijgt hij niet voor elkaar.
Ik had een soortgelijke ervaring met het opentrekken van mijn blikje Grousemoor. Op de verpakking staat over het aroma niets anders benoemd dan citroengras, maar het is zo veel complexer dan alleen dat! Naast citroengras ruik ik citroen, bergamot, patchouli, ananas, zelfs een vleug drop. En sterk! Zo sterk dat ik er haast van schrik: is dit soms een zware aromatic? Maar de beschrijving was toch echt heel anders. Toch maar een pijpje stoppen.
De tabak is erg hard aangedrukt in het blikje. Na een tijdje pulken weet ik echter toch wat plukjes tabak los te krijgen, en deze gaan de pijp in. De tabak lijkt vochtig, maar ik denk eerder dat deze vettig is (moet haast wel na toevoeging van al die aroma's). De snede is los, middelgrof, en de kleur is egaal: lichtbruin.
Het aansteken is een beetje lastig. Ik moest hem een aantal keren aansteken voordat hij echt om gang kwam, maar daarna rookte hij gemakkelijk en zonder mopperen weg tot een fijne witte as.
En dan de smaak. Samenstelling van de tabak is blijkbaar 100% Zimbabwe. Wat is Zimbabwe? Nou, dat wist ik ook niet, maar ik heb het even opgezocht: blijkbaar is het een type Virginiatabak. Maar goed, dat proefde ik er eerlijk gezegd niet van af. Vaak heeft Virginia bij mij een volle, complexe en licht zoete smaak. De smaak van deze tabak was vrij vlak, om niet te zeggen flauw. De neiging om voor meer smaak wat harder aan de pijp te gaan trekken verpest het alleen maar verder: dan neemt de tabak (zoals eigenlijk altijd bij Virginia) een bittere en scherpe smaak aan. Ik krijg de indruk, vooral van de uniform lichte kleur van deze tabak, dat men eigenlijk niet zo veel met de tabak zelf heeft gedaan. Wellicht had deze nog wat extra gerijpt kunnen worden voor het snijden, en zou er dan wat meer smaak aan zitten.
Het is niet zo dat de tabak vies smaakt, maar hij spreekt zich gewoon niet uit. Ik denk dat de doelstelling was dat het complexe aroma van deze tabak een goede toevoeging zou moeten geven aan de smaak, maar dat is ook niet gelukt: het aroma blijft eigenlijk gedurende de hele rookduur op de achtergrond. Op de momenten dat je het proeft complementeert het uitstekend, ik kan echt niet niet anders zeggen dan dat, maar die factor is niet sterk genoeg om van de saaiheid van de eigenlijke tabak af te leiden. Maar een sterker aroma zou het probleem ook niet oplossen. Ik verwacht eerlijk gezegd dat het dan de bekende zeepsmaak krijgt waar tegenstanders van Lakeland-melanges het vaak over hebben.
Al met al is Grousemoor een kwalitatief uitstekende tabak. De kwaliteit van het blad is goed, over het aroma is zonder twijfel goed nagedacht, en men heeft op een subtiele wijze een interessante tabak proberen de creëren. Voor mij is het echter te subtiel. Er is geen factor in deze tabak die de kar trekt: het aroma probeert een zetje te geven, maar de tabak werkt niet mee. Ik zou me kunnen voorstellen dat, als de tabak in deze blend wat jaartjes de tijd krijgt om lekker te rijpen, dat dit wellicht een bijzonder smaakvol samenspel zou kunnen zijn, maar dat lukt nu in ieder geval nog niet.
Wat te doen met het blik? Ik denk zo bij mezelf, ik wil het in de toekomst nog best wel eens oproken. Maar niet nu. En dat is eigenlijk de reactie die ik denk te gaan hebben, iedere keer dat ik het blik in de la zie staan: niet nu. Ander keertje weer. En dat is geen manier om een tabak te behandelen. Ik doe hem denk ik toch maar weg.
2/5
"U bent schijt in een zijden kous." - Napoleon tegen Talleyrand
Ik heb zojuist een blikje van dit spul opengemaakt en me verbaasd over de geur. Ik kan er namelijk niets anders dan krentenbollen in herkennen Over de smaak kan ik na een halve bowl nog niets zinnigs zeggen maar dat komt nog wel. De eerste indrukken zijn in ieder geval duidelijk positief!
Even mijn ervaring met Grousemoor. Ik rook deze eigenlijk alleen maar met warm weer. Voor mij is het echt een zomertabak voor bv. op een terras. Het is een subtiele, aparte tabak en juist dat waardeer ik erin. Als ik bv. Signature rook van WO Larsen is het overkill. Met Grousemoor is het Engels. Beschaafd.
Deze tabak heeft net als Kentucky Bird duidelijke
liefhebbers, maar ook genoeg mensen die er niks
aan vinden.
Op Tobacco Revieuws zie ik dat de meningen over
Grousemoor ook sterk uiteen lopen.
You love it, or you hate it schreef iemand en zo is
het.
Vanaf de 1e pijp die ik ervan rookte was ik verkocht.
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik deze niet
dagelijks rook, zo nu en dan kan ik er ineens erg zin
in krijgen, dus altijd wat achter de hand.
Ik heb inmiddels genoeg van dit goedje verstookt om een oordeel te kunnen vellen (denk ik), en hij is meteen bij mijn favorieten beland! Ik heb de indruk dat deze tabak iets meer smaak en body heeft dan Kentucky Bird. Overigens is dit een van de weinige tabakken van Samuel Gawith die in Nederland verkrijgbaar is, en tot mijn verbazing is hij hier met €9,70 zelfs goedkoper dan in België (€11,-) en Duitsland (€12,-).
Heb nu twee pijpjes met deze tabak gerookt (sampletje) en ik ben niet kapot van deze tabak, een groot aantal van de SG tabakken kunnen me wel bekoren, maar de Grousmoor gaat daar niet bij horen.
Afgelopen vrijdag heb ik voor het eerst kennisgemaakt met deze tabak en vond hem direct al bijzonder.
En omdat een pijp nog geen goede indruk maakt, of wel op een been kan met niet lopen, zaterdag weer een pijp ermee gestopt.
Inderdaad heeft de tabak iets zeepigs maar niet overdadig of overweldigend.
Ik beschrijf het liefst als een lichte zeep parfum dat vrijkomt als een schone juffrouw het badwater verlaat.
Erg aangename tabak die mij bevalt en zeker in de lijst van blijvers terecht is gekomen.
