Balkan Sasieni - Balkan Sasieni
Geplaatst: 10 nov 2014 20:57
Balkan Sasieni
opgave tobaccoreviews.com:
Blended By Peter Stokkebye
Blend Type English
Contents Latakia, Oriental/Turkish, Virginia
Flavoring None
Cut Ribbon
Packaging 50g Tin (ook verkrijgbaar in bulk)
Country DK
Production Unknown
Dit is een van de vele blends die pretenderen de nieuwe Balkan Sobranie te zijn, met de lijntekening op het etiket wordt de suggestie nog eens versterkt. Beide tonen bergen in de achtergrond en rotsblokken rechts op de voorgrond, maar in plaats van een karavaan rijdt hier slechts een enkele huifkar door een tabaksveld, aan de hand geleid door een eenzame figuur. In plaats van de Sobranievrouwen staan hier twee hoog opgeschoten tabaksplanten. Op de achtergrond tevens een oriëntaals aandoend stadje. De penvoering is wat dunner, minder stevig dan die op het Sobranie-etiket. De vermelding ‘Sasieni London & New York’ gekroond met de typische vier stippen roept vragen op, met het pijpmerk heeft deze tabak voor zover ik weet niets van doen.
Zonder iets aan de kwaliteiten van Balkan Sobranie af te willen doen – ruwweg tussen ’75 en ’85 rookte ik nauwelijks iets anders – word ik soms een beetje moedeloos van de hype. Blakan Sobranie wordt gezien als de heilige graal en alles wat er een beetje op lijkt of op wil lijken wordt afgemeten aan dat ideaal. Wie nu nog wat echte Sobranie heeft moet wel bedenken dat het spul jaren heeft gerijpt en dat zulks ook zijn invloed heeft op de smaak. Een rechtstreekse vergelijking heeft daarom geen zin. Ook vraag ik mij af hoe betrouwbaar een smaakherinnering is, ik ervaar veel nieuwe latakiablends als heel erg bevredigend maar zou met de beste wil van de wereld niet kunnen zeggen waarin zij van Sobranie verschillen. Voor mij speelt er ook een andere kwestie, vroeger rookte ik een uiterst beperkt aantal blends terwijl ik nu op elk gegeven moment minstens zes latakiablends en evenzoveel andere in de roulatie heb. Daardoor proef ik nu subtiele smaakerschillen waarvan ik mij vroeger niet eens bewust was. Pijproken was toen voor mij een bijna achteloze bezigheid.
Goed, dat was een lange inleiding om deze tabak op zijn eigen meritis te bespreken.
Bij opening van het blik wordt direct duidelijk dat er een stevige portie Latakia is gebruikt, de donkere aardse geur daarvan wordt geaccentueerd door een kruidige noot. De tabak is in tamelijk brede ribbons gesneden, het zwart wordt doorsneden door verschillende gradaties geel- en roodbruin. Het geheel is compact gepakt en de vochtigheidsgraad is ideaal, bij het stoppen wrijf ik de pluk tabak iets losser. Ik rook de Balkan Sasieni het liefst in een prince of in een pot, dan brandt hij optimaal en dan komt de smaak ook goed tot zijn recht. In diepere ketels bevalt hij me minder goed.
Bij het ansteken is er eerst een iets scherpe peperige smaak die gauw milder wordt. Daarna is de Latakia overduidelijk aanwezig, vol en toch niet zwaar, beslist niet overheersend. De smaak ontwikkelt een complexiteit die opgebouwd lijkt te worden op een stevig fundament, als op een bourdon in polyfone muziek. Gaandeweg openbaart zich nog een hint van zoetheid die versmelt met de kruidigheid (van het Turkse blad?) totdat tegen het einde van de pijp de Latakia toch nog iets aan kracht toeneemt. Als de pijp is leeggerookt blijft het mondgevoel aangenaam, sommige Latakia’s kunnen zo vol zijn dat ze een beetje wee worden en lijken te blijven ‘plakken’, maar daar is hier geen sprake van. Alles bij elkaar genomen vind ik de Balkan Sasieni perfect uitgebalanceerd, ik kan me goed voorstellen dat ik een tevreden roker zou zijn als ik mij tot deze ene blend moest beperken.
opgave tobaccoreviews.com:
Blended By Peter Stokkebye
Blend Type English
Contents Latakia, Oriental/Turkish, Virginia
Flavoring None
Cut Ribbon
Packaging 50g Tin (ook verkrijgbaar in bulk)
Country DK
Production Unknown
Dit is een van de vele blends die pretenderen de nieuwe Balkan Sobranie te zijn, met de lijntekening op het etiket wordt de suggestie nog eens versterkt. Beide tonen bergen in de achtergrond en rotsblokken rechts op de voorgrond, maar in plaats van een karavaan rijdt hier slechts een enkele huifkar door een tabaksveld, aan de hand geleid door een eenzame figuur. In plaats van de Sobranievrouwen staan hier twee hoog opgeschoten tabaksplanten. Op de achtergrond tevens een oriëntaals aandoend stadje. De penvoering is wat dunner, minder stevig dan die op het Sobranie-etiket. De vermelding ‘Sasieni London & New York’ gekroond met de typische vier stippen roept vragen op, met het pijpmerk heeft deze tabak voor zover ik weet niets van doen.
Zonder iets aan de kwaliteiten van Balkan Sobranie af te willen doen – ruwweg tussen ’75 en ’85 rookte ik nauwelijks iets anders – word ik soms een beetje moedeloos van de hype. Blakan Sobranie wordt gezien als de heilige graal en alles wat er een beetje op lijkt of op wil lijken wordt afgemeten aan dat ideaal. Wie nu nog wat echte Sobranie heeft moet wel bedenken dat het spul jaren heeft gerijpt en dat zulks ook zijn invloed heeft op de smaak. Een rechtstreekse vergelijking heeft daarom geen zin. Ook vraag ik mij af hoe betrouwbaar een smaakherinnering is, ik ervaar veel nieuwe latakiablends als heel erg bevredigend maar zou met de beste wil van de wereld niet kunnen zeggen waarin zij van Sobranie verschillen. Voor mij speelt er ook een andere kwestie, vroeger rookte ik een uiterst beperkt aantal blends terwijl ik nu op elk gegeven moment minstens zes latakiablends en evenzoveel andere in de roulatie heb. Daardoor proef ik nu subtiele smaakerschillen waarvan ik mij vroeger niet eens bewust was. Pijproken was toen voor mij een bijna achteloze bezigheid.
Goed, dat was een lange inleiding om deze tabak op zijn eigen meritis te bespreken.
Bij opening van het blik wordt direct duidelijk dat er een stevige portie Latakia is gebruikt, de donkere aardse geur daarvan wordt geaccentueerd door een kruidige noot. De tabak is in tamelijk brede ribbons gesneden, het zwart wordt doorsneden door verschillende gradaties geel- en roodbruin. Het geheel is compact gepakt en de vochtigheidsgraad is ideaal, bij het stoppen wrijf ik de pluk tabak iets losser. Ik rook de Balkan Sasieni het liefst in een prince of in een pot, dan brandt hij optimaal en dan komt de smaak ook goed tot zijn recht. In diepere ketels bevalt hij me minder goed.
Bij het ansteken is er eerst een iets scherpe peperige smaak die gauw milder wordt. Daarna is de Latakia overduidelijk aanwezig, vol en toch niet zwaar, beslist niet overheersend. De smaak ontwikkelt een complexiteit die opgebouwd lijkt te worden op een stevig fundament, als op een bourdon in polyfone muziek. Gaandeweg openbaart zich nog een hint van zoetheid die versmelt met de kruidigheid (van het Turkse blad?) totdat tegen het einde van de pijp de Latakia toch nog iets aan kracht toeneemt. Als de pijp is leeggerookt blijft het mondgevoel aangenaam, sommige Latakia’s kunnen zo vol zijn dat ze een beetje wee worden en lijken te blijven ‘plakken’, maar daar is hier geen sprake van. Alles bij elkaar genomen vind ik de Balkan Sasieni perfect uitgebalanceerd, ik kan me goed voorstellen dat ik een tevreden roker zou zijn als ik mij tot deze ene blend moest beperken.